تاثیر مدرسه سازی در سرنوشت یک جامعه
مدرسه پایه زندگی همه کودکانی است که امید این جهان به آنها گره خورده است. کودکانی که اگر مسیر تحصیلشان را هموار بسازیم، مسیر آینده را هموار خواهند ساخت. در دنیای پیشرفته امروز حیف است که هنوز کودکانی را در وطن عزیزمان میبینیم که به دلیل کمبود مدرسه و کلاس درس از زیباتر دیدن و زیباتر ساختن دنیا باز ماندهاند و باز میمانند.
ایلنا؛ درست است که اکنون فرهنگ مدرسه سازی در میان مردم گسترش بیشتری یافته و هستند کسانی که دست در دست هم گذاشته و اقدام به مدرسه سازی در مناطق محروم سرزمینمان کردهاند اما هنوز هم نیاز است کار با شکوه مدرسه سازی خیلی بیش از اینها در کشور جا بیفتند و بیشتر و بیشتر انجام پذیرد.
لزوم مدرسه سازی در مناطق محروم
محرومیت واژهای است که سالها در مناطق بسیاری از وطنمان جا خشک کرده و به نظر میرسد هرگز قصد جدا شدن از آنها را ندارد. اگر کمی با خودمان روراستتر باشیم، میبینیم که هیچگاه به ایجاد تغییر در این مناطق و ریشه کن کردن این واژه از جای جای سرزمینمان فکر نکردهایم. گویی پذیرفتهایم که دست سرنوشت این مناطق را محروم آفریده و هرگز شکل دیگری برای آنها قابل تصور نیست. پس چگونه است که انتظار داریم کشورمان پیشرفت کند و جایگاه بهتری در دنیا کسب کند؟ چگونه است که ادعا میکنیم پا در مسیر پیشرفت گذاشتهایم و در راه برداشته شدن و حذف محرومیت از اسم این مناطق قدمی برنداشتهایم؟ حتی اگر در شهرهای خودمان هم کمی با دقتتر به اطرافمان نگاه کنیم محرومیت را خواهیم یافت. محرومیت کودکانی که به هر دلیل از نداشتن والدین مناسب تا فقر از تحصیل بازماندهاند. تحصیل امروزه در دنیا کمترین حق یک کودک است. پس چرا تمام همت خود را بر سر مدرسه سازی برای این کودکان نگذاریم؟ آیا میتوانید جامعهای بدون جرم و جنایت، بدون فقر و محرومیت تصور کنید؟ آیا میتوانید جامعهای را تصور کنید که همه شاد و راحت در آن زندگی میکنند؟ شاید باور آن سخت باشد اما با مدرسه سازی و فراهم آوردن امکان تحصیل برای تمامی کودکان کشور احتمال وجود جرم و جنایت در آینده را بسیار کاهش میدهیم چرا که بسیاری از جرمهایی که امروز اتفاق میافتد ریشه در محرومیت جامعه دارد.
خیریه و خیرین مدرسه ساز
سالهاست نهادهایی در جامعه پا گرفتهاند که رسالتشان تلاش برای رفع محرومیت از جامعه است گرچه از بین بردن کامل واژه محرومیت کار چندان آسانی نیست اما یک خیریه و یا نهاد مردمی ثابت کرده است که قادر است حداقل، افرادی را در جامعه شناسایی کند که رنج فقر را به دوش میکشند. با همت و تلاش جمعی این خیریهها میتوان کوشید تا این افراد کمی راحتتر از گذشته زندگی کنند و یا با دادن آموزشهای مختلف به آنها و کودکانشان کمک کرد تا از داشتن آیندهای تاریک محفاظت شوند. پسندیدهترین خدمت به این قشر از جامعه بدون شک مدرسه سازی است. با ساختن مدرسه و مکانی برای کسب علم و دانش ضمن آن که کمک میشود این کودکها بیسواد نمانند، پرورش آنها نیز سامان بخشیده میشود. به این ترتیب با رشد علمی و پرورش، این کودکان دیگر قادرند آیندهای سبز را برای خود انتخاب کنند.
به طور کلی میتوان گفت خیرین مدرسه ساز با کار نیک و پسندیده مدرسه سازی نه فقط به کودکان بازمانده از تحصیل کمک میکنند بلکه از آسیب دیدن آنها در آینده جلوگیری میکنند. با ساخت مدرسهها و کمک به تحصیل دانش آموزان محروم یک کشور، از جامعهای امنتر برخوردار خواهیم بود. مدرسه کودکان را در مسیر زندگی درست پرورش میدهد و از ورود دوباره آنها به دنیای محرومیت جلوگیری میکند.
آیندهای روشن با گسترش مدرسه سازی
با نگاهی به جوامع پیشرفته میزان اهمیت مدرسه و تحصیل بر ما روشنتر میشود. این جوامع سرمایهگذاری عظیمی روی چگونگی تحصیل کودکان خود میکنند و عقیده دارند مدارس آینده کشورشان را رقم خواهند زد. به راستی که چنین است. آیا تا کنون به این فکر کردهاید که یک فرد تحصیلکرده بیشتر برای ایجاد تغییر و بهبود شرایط خود تلاش میکند یا فردی که به محرومیت خو گرفته و زندگی را به جز آن نمیداند؟ آیا از کسی که زندگی را با محرومیت مساوی میبیند میتوان انتظار داشت که آینده بهتری برای کشور بسازد و آن را به سوی پیشرفت سوق دهد؟
اکثر کودکانی که در مناطق محروم بزرگ میشوند زندگی را محدود به همان منطقه و در حصار محرومیت خود میبینند. چنین افرادی که حتی برای بهبود زندگی خود نمیتوانند قدمی بردارند چگونه خواهند توانست برای بهبود کشور گام بردارند؟ درست است که عده خیلی کمی از میان آنها موفق شدهاند خود را از محرومیت جدا کنند اما در حقیقت، تعداد افرادی که در این مناطق دید خود را به فراتر از زندگی محدود خود میبرند و به خود اجازه میدهند رویاهایی بزرگ داشته باشند بسیار کم است چه خواسته که بتوانند در جهت عملی کردن آن رویاها قدمی بردارند. درست است که نمونههایی از این افراد در جامعه ما و دیگر جوامع وجود دارند اما واقعیت اینست که این افراد انگشت شمارند. پس چرا در مسیری گام بر نداریم که با برداشتن دیوار محدود کننده محرومیت به افکار و رویاهای کودکانمان اجازه دهیم آزادانه گسترش یابند و به آنها قدرت دهیم تا فردای وطن عزیزمان را زیبا و شاد و پیشرفته بسازند؟
همیاری برای ساخت آینده جامعه
بخشهای مختلف جامعه برای رسیدن به چنین هدفی باید کارهای متفاوتی انجام دهند که همگی از اهمیت برخوردار است. مدرسه سازی اما پایهایترین و مهمترین قدمی است که میتوانیم در جامعه برداریم. مدرسه است که امید به موفقیت و بهبود را دل کودکان زنده نگه میدارد و به آنها قدرت گام برداشتن در مسیر ساختن زندگی بهتر و آیندهای زیباتر میدهد. آیا فردای ایران را روشن میخواهید؟ اگر چنین است تا میتوانید مدرسه سازی را گسترش دهید. هر شخصی با هر توان مالی میتواند تفکر مدرسه سازی را آنقدر گسترش دهد تا هر روز مدارس بیشتری در کشور ساخته و حتی نوسازی شوند. برای گسترش این تفکر حتما لازم نیست منابع مالی عظیمی در اختیار داشته باشیم بلکه تنها کافی است با بیان افکار و باورهایمان این فرهنگ و لزوم به گسترش مدارس کشور را در تمامی جامعه پخش کنیم تا آینده روشن وطنمان را رفته رفته رقم بزنیم.
بنیاد خیریه برین شمیرات یکی از فعالترین نهادهای مدرسه سازی در کشور است که با کمک همیاران خود برای فرهنگ مدرسه سازی در مناطق محروم تلاش میکند. این نهاد مناطق محروم را شناسایی کرده و مدرسههای مختلفی را در جای جای کشور عزیزمان بنا نهاده است. شکی در آن نیست که برین با ساخت مدارس در سراسر ایران چه نقش پر رنگی در آینده فرزندان این سرزمین خواهد داشت. به امید آن روزی که محرومیت از تحصیل و واژه محرومیت در هیچ جامعهای جایی نداشته باشد.