در گفتوگو با ایلنا تشریح شد:
چرا برق ایران و قطر باید به هم متصل شود؟
یک عضو سابق کمیسیون انرژی مجلس گفت: این موضوع که از طریق مرز آبی به شبکه برق دیگر کشورها متصل شویم اقدامی مناسب و برای اولین بار است که اتفاق میافتد، اما باید برای این موضوع همه جوانب فنی را در نظر گرفت چراکه در صورت اجرایی شدن، راههای مختلف ترانزیت و تجارت باز میشود و ما باید در زمینه دیگر کالاها نیز تبادلات را تقویت و گسترش دهیم.
علی بختیار در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در ارزیابی اتصال شبکه برق ایران و قطر از مسیر دریا اظهار داشت: اتصال شبکه برق به دیگر کشورها و خصوصا حاشیه خلیجفارس میتواند این نوید را بدهد که باتوجه به پتانسیل بالای شبکه گسترده برق ایران؛ میتوانیم از ظرفیتهای ترانزیت، مبادله، سواپ و انواع تجارت برق استفاده کنیم و یک مسیر تجاری مناسبی برای کشور ما رقم بزند.
وی افزود: این موضوع که از طریق مرز آبی به شبکه برق دیگر کشورها متصل شویم اقدامی مناسب و برای اولین بار است که اتفاق میافتد، اما باید برای این موضوع همه جوانب فنی را در نظر گرفت چراکه در صورت اجرایی شدن راههای مختلف ترانزیت و تجارت باز میشود و ما باید در زمینه دیگر کالاها نیز تبادلات را تقویت و گسترش دهیم.
عضو سابق کمیسیون انرژی مجلس در ادامه با اشاره به مزیتهای اتصال شبکه برق ایران و قطر از مسیر دریا گفت: به هرحال قطر یکی از بزرگترین دارندگان گاز دنیا و از این سو ایران هم در زمینه ذخایر هیدروکربوری مثل نفت و گاز رتبههای اول و دوم را داراست و هم اینکه یکی از گستردهترین شبکههای برق دنیا را دارد و میتوان با اتصال به دیگر کشورها به سمت هاب برق شدن برود، قطعا هدف از این اقدام این است که پازل و زنجیرهای از هاب انرژی شدن در منطقه ایجاد شود.
وی ادامه داد: ما اکنون با کشورهایی مثل آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق، پاکستان و افغانستان تبادل و صادرات برق داریم، درست است که اتصال به شبکه برق قطر از مسیر دریا هزینه و زمان بیشتری صرف میشود اما موضوع این است که مشتری ما یک کشور خوشحساب است و دچار گرفتاری نقد کردن پول و فروش برق و یا لزوم همکاری دو یا چندجانبه نمیشویم، قطر یک مشتری مناسب است و این فرصت خوبی برای تبادل برق با این کشور است.
بختیار بیان داشت: مثلا ما سالهاست که برای صادرات گاز به پاکستان لولهگذاری کرده و گاز را تا مرز این کشور رساندهایم اما این کشور دچار تعلل شد و هنوز نتوانستهایم صادرات داشته باشیم، یا با آذربایجان به مشکلاتی بابت عدم پرداخت پول برخوردیم. اما با کشوری مثل قطر که به لحاظ رشد تولید ناخالص ملی وضعیت مناسبی دارد ارزشمند است که وارد فضای معامله شویم، ضمن اینکه دو کشور روابط دوستانهای دارند و این میتواند منجر به گسترش همکاری اقتصادی در سایر حوزهها نیز بشود. علاوه بر این، گام موثری است که با بقیه کشورهای حاشیه خلیجفارس تبادلاتی داشته باشیم و این تبادلات به نفع کل کشورهای منطقه از نظر سیاسی، اقتصادی و امنیتی خواهد بود و منافعی را برای همه کشورها به دنبال خواهد داشت.
وی تاکید کرد: ارتباط برقی با قطر میتواند زمینه ای باشد که ما به دیگر کشورهای حاشیه خلیجفارس نیز متصل شده و تبادل برق داشته باشیم زیرا اختلاف افق یک ساعته با قطر منافع دوجانبهای را در پی خواهد داشت و میتواند مسیر ترانزیتی جدیدی را برای راهیابی به دیگر کشورهای منطقه باز کند.
این کارشناس حوزه انرژی خاطرنشان کرد: البته ما باید در زمینه تولید، انتقال و توزیع سرمایهگذاری بیشتری داشته باشیم زیرا اکنون وضعیت سرمایهگذاری در کشور ما مناسب نیست و نیاز به جذب سرمایه خارجی در زمینه تجدیدپذیر و فسیلی هستیم، آینده جهان به سمت انرژیهای غیرفسیلی پیش میرود و ما باید کمکم نرخ میزان تولید انرژی حرارتی و گاز را را کم و به سمت انرژی تجدپذیر برویم و در زمینه انتقال هم اتلاف را به حداقل برسانیم، اکنون در بخش تولید به دلیل پایین بودن راندمان نیروگاهی مشکل داریم در زمینه توزیع هم نیاز به سرمایهگذار ی جدید برای کاهش تلفات هستیم و در این راستا پایین بودن قیمت مشکلات زیادی فراهم کرده است. هرچند ما در سالهای گذشته در مجلس سعی کردیم با روش تهاتر تا حدی مسئله را حل کنیم، آن ابتکار در زمان خودش راهگشا بود اکنون نیز دولت و مجلس و دولت باید ابتکارات جدیدی را برای حل مشکل برق اتخاذ و مشکل این صنعت را رفع و رجوع کنند.
به گزارش ایلنا، علیاکبر محرابیان وزیر نیرو اواخر سال گذشته از توافق صورت گرفته با کشور قطر در راستای اتصال شبکه برق دو کشور، خبر داده و گفته بود: بررسیهای فنی برای پیشبرد این امر در حال اجراست و انتظار میرود عملیات اجرایی آن بهزودی آغاز شود.
اکنون به نظر میرسد یکی از دستور کارهای نهمین کمیسیون همکاریهای مشترک اقتصادی ایران و قطر، اتصال شبکههای برق ۲ کشور است که پیش از این در اواخر ۱۴۰۰ تفاهمنامه تبادل ۱۰۰۰ مگاواتی برق، به امضای دو طرف رسیده بود.