در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
هشدار نسبت به ارائه خدمات پرستاری در منزل توسط افراد غیرمجاز/ برخی شرکت‌های پرستاری زیر نظر وزارت بهداشت نیستند
دبیر کل خانه پرستار و قائم مقام سازمان نظام پرستاری نسبت به ارائه خدمات پرستاری در منزل توسط افراد غیرمجاز هشدار داد.
محمد شریفی‌مقدم (دبیر کل خانه پرستار و قائم مقام سازمان نظام پرستاری) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره مراکز مراقبت پرستاری در منزل گفت: این مراکز در برخی کشورها از سال ۱۹۶۰ راه‌اندازی شد و کمک شایانی به بیماران و نظام سلامت کرد. سابقه این گونه مراکز در کشور ما به دهه ۷۰ باز می‌گردد. در ابتدای این دهه بحث چنین مراکزی مطرح و با مقاومت‌های بسیار شدیدی از طرف وزارت بهداشت مواجه شد. بنابراین اجازه فعالیت‌های این مراکز صادر نشد و در نهایت آئین‌نامه این مراکز در سال ۷۸ رسما به تمام بیمارستان‌ها ابلاغ شد. شرح وظایف و تعرفه‌های مراکز هم در آن سال تبیین شد، اما چون حمایت لازم صورت نگرفت و ممانعت کردند، این مراکز نتوانستند فعال شوند.
وی در ارتباط با مراکز مراقبت پرستاری در منزل گفت: چند سال است که بحث پرستاری در منزل دوباره شدت گرفته است و شاید به این خاطر است که این نیاز بیش از پیش احساس می‌شود. اما بزرگترین مشکلی که مراکز پرستاری در منزل از گذشته تاکنون داشته‌اند، بحث تعرفه‌های آنها است. نباید یک استانداردی تدوین شود و تعرفه‌هایی درج شود که برای هیچ مرکزی مقرون به صرفه نباشد. پرستاری در منزل در کشور ما هنوز هم در بخش خصوصی است و وارد بخش دولتی نشده است.
وی ضمن تاکید بر غیرمقرون بودن تعرفه‌های ابلاغی برای مراکز گفت: بسیاری از این تعرفه‌ها غیرواقعی هستند و در شهر بزرگ تهران قابل اجرا نخواهد بود، شاید در شهرستان‌ها بهتر پاسخ بدهد. فرض کنید فرد در منزل است و نیاز به تزریق دارد، مراکز می‌توانند برای او پرستار بفرستند. پرستار باید نیم ساعت یا یک ساعت مسیر را برود و به فرض مبلغ ۱۸ هزار تومان دریافت کند. این نه برای مراکز می‌صرفد و نه برای پرستاران. وقتی این محدودیت‌ها اعمال می‌شود، اساسا کار مفیدی انجام نخواهد شد و در عین حال این خدمات توسط مراکز مجاز انجام نمی‌شود.
شریفی مقدم گفت: سه سال پیش سازمان نظام پرستاری، بسته‌ای شامل تعرفه‌ها و بسته‌های خدمتی را تعریف کرد. این پکیج مدون را به شورای عالی بیمه بردیم، اما وزارت بهداشت هیچ کمکی برای تصویب آن نکرد. الان هم کار مناسبی صورت نگرفته است. یک سری تعرفه تعریف کرده‌اند و برای مراکز محدودیت گذاشته‌اند.
دبیر کل خانه پرستار گفت: روی کاغذ یک سری استاندارد نوشته‌اند. اگر مراکز نتوانند با این تعرفه‌ها کار کنند، اگر مردم نتوانند هزینه مراقبت در منزل را بدهند یا اگر بیمه نتواند پوشش دهد، استانداردهایی که روی کاغذ می‌نویسند چه ارزشی دارد؟
وی افزود: البته ما استقبال می‌کنیم، ولی لازم است این پکیج همه جانبه ارائه شود و استاندارد بنویسند و تعرفه‌های واقعی برای استاندارد تدوین شود، پوشش بیمه‌ای هم داشته باشد تا مردم بتوانند استفاده کنند. وگرنه در بخش خصوصی که ما سال‌هاست مراقبت پرستاری در منزل داریم.
شریفی مقدم در رابطه با مراکز مراقبت پرستاری در منزل تصریح کرد: معاونت پرستاری می‌گوید، ۸۰۰ مرکز مراقبت پرستاری در منزل داریم. حداقل در مراکز استان‌ها خیلی از خدمات توسط افراد و مراکز غیرمجاز انجام می‌شود. بخشنامه این بود که مراقبت های پرستاری زیر نظر این مراکز صورت بگیرد. اما الان در بهترین حالت، اگر بیمار از بخش بخواهد به خانه منتقل شود و درمان او ادامه دار باشد، از همان بیمارستان برای خود پرستار انتخاب می‌کند. البته این زیر نظر بیمارستان اتفاق نمی‌افتد، بلکه پرستار کاملا با نظر شخصی خود به منزل بیمار می‌رود و اگر بیمار دچار خسارت شد، ممکن است پرستار قابل دسترس نباشد.
وی در همین رابطه افزود: باید توجه کرد که این بهترین حالت است، برخی مواقع ممکن است افرادی به عنوان پرستار به منزل بیمار بروند، که پرستار نیستند. یکی کمک پرستار است، یکی بهیار است یکی هم اصلا هیچ کدام از اینها نیست، ولی به عنوان پرستار از طرف مراکز غیر مجاز به منازل می‌روند. حضور بیمه خود می‌تواند تقش نظارتی ایفا کند، حداقل فرد باید مدرک آکادمیک پرستاری را داشته باشد و از فیلتر بیمه بگذرد. برخی از این شرکت‌ها زیر نظر وزارت بهداشت هم نیستند. یک شرکت ثبت می‌کنند و افراد را به عنوان پرستار به منازل می‌فرستند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری در ارتباط با تدوین پیش‌نویس اولیه آیین‌نامه جذب پرستاران جویای کار اتباع بیگانه اظهار کرد: البته ما الان ۲۰ هزار پرستار بیکار داریم. اتباع خارجی که بیشتر افاغنه هستند، در کشور ما با مدارج پرستاری وجود دارند. ولی بنا به قوانین سازمان نظام پرستاری نمی‌توانند عضو سازمان باشند. با وجود اینکه بیشتر این پرستاران در ایران تحصیل کرده‌اند، بازار کار برایشان محدود است، البته اگر بنای آنها کار در ایران باشد. مواردی داشتیم که پرستاران اهل افغانستان بخصوص در قم جویای کار بودند که وزارت کار گفته بود در بخش خصوصی مشکلی برای اشتغال آنها نیست. به نظر ما در بخش دولتی هم جذب آنها هیچ مشکلی نخواهد داشت. الان فقط بخش خصوصی آنها را به کار می‌گیرد. ما به هرحال نیاز به صدهزار پرستار داریم.
