عضو کمیسیون آموزش مجلس در گفتوگو با ایلنا:
«وضعیت ارائه خوابگاه در دانشگاههای پزشکی» متناسب با شرایط قبل از افزایش پذیرش دانشجو است
عضو کمیتهی آموزش عالی و پزشکی کمیسیون آموزش مجلس گفت: دانشگاههای زیرمجموعه وزارت بهداشت به لحاظ بودجهای درگیر یکسری از محدودیتهایی هستند و در واقع سهم امور مربوط به خوابگاهها و رفاهیات دانشجویی متناسب با قبل از افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی دیده شده است؛ یعنی محدودیت اعتباری دارند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، شهریور ماه است و آستانهی بازگشایی دانشگاهها، اگرچه هنوز کارنامهی نهایی داوطلبان و دفترچهی راهنمای انتخاب رشتهی آزمون سراسری 1403 منتشر نشده است، اما براساس اطلاعات مندرج در دفترچهی راهنمای انتخاب رشتهی 1402 دانشگاههای علوم پزشکی اردبیل، تربت حیدریه، زابل، کردستان، گلستان، بندرعباس، همدان، وضعیت خود را "فاقد خوابگاه" و دانشگاههای علوم پزشکی تبریز، ارومیه، البرز، ایلام، بوشهر، شهرکرد، بیرجند، سبزوار، بجنورد، دزفول، زنجان، زاهدان، قم، کرمان، کرمانشاه، یاسوج، رشت، بابل و یزد، "عدم تعهد در واگذاری خوابگاه" اعلام کرده بودند. همچنین برخی دیگر از دانشگاههای علوم پزشکی کشور "محدودیت در واگذاری خوابگاه" را اعلام داشتند. البته این آمار تنها مربوط به پذیرشهای روزانه و با آزمون است و دانشکدههای اقماری دانشگاهها را نیز شامل نمیشود.
«فرشاد ابراهیمپور» عضو کمیتهی آموزش عالی و پزشکی کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا درباره اعلام فقدان خوابگاه یا عدم تعهد به تامین خوابگاه دانشجویان از سوی بسیاری از دانشگاههای علوم پزشکی و تدبیری که برای حل این مشکل باید اندیشید، گفت: پیرامون این مسئله از ابعاد مختلفی میتوان سخن گفت، یک بعد مسئله این است که دانشگاههای زیرمجموعهی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به لحاظ بودجهای درگیر یکسری از محدودیتهایی هستند و در واقع سهم امور مربوط به خوابگاهها و رفاهیات دانشجویی متناسب با قبل از افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی دیده شده است؛ یعنی یک محدودیت اعتباری دارند.
وی ادامه داد: یک بخش دیگر برمیگردد به این که به هر حال علاقهمندی مجموعهی دستاندرکاران آموزش عالی حول این سیاست است که بومیگزینی اتفاق بیفتد، یعنی دانشجویان در کنار خانوادههایشان تحصیل کنند و اولویتشان انتخاب محل آموزش، متناسب با سکونت والدینشان باشد که از مسائل روحی و روانی و تنشهای اجتماعی نیز پیشگیری شود. بخش دیگری از مسئله هم بر میگردد به برنامههای وزارت بهداشت که وزیر جدید، دکتر ظفرقندی در برنامهای که به مجلس ارائه کردند، فصلی را پیرامون توجه به دانشگاههای علوم پزشکی و رفع مشکلات و دغدغههای دانشجویان علوم پزشکی اختصاص داده بودند. به باور ما بناست ایشان توجه خاصی را در حوزهی رفاهیات دانشجویان علوم پزشکی داشته باشد.
هدف قانون بومیگزینی، ایجاد محدودیت برای دانشجویان نیست
این نمایندهی مجلس در ادامه گفت: مجموعهی توجه به این سه عامل یعنی مسائل بودجهای، سیاست بومی گزینی و همچنین برنامههای وزارت بهداشت اگر با هم تلفیق شوند و اگر یک سیاست اصولی ترکیبی را برای رفع مشکل دانشجویان اتخاذ کنیم، کمیسیون هم حتما حمایت خواهد کرد. به هر حال کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری یکی از رسالتهای خودش را پیگیری و رفع مشکلات دانشجویان میداند و در این راستا مذاکرات لازم را هم با سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور، هم با وزارتین علوم، تحقیقات، فنآوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد کرد.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا بومیگزینی به عنوان یکی از عوامل دخیل در وضعیت کنونی اسکان دانشجویان، منجر به بیعدالتی آموزشی نشده است؟ گفت: قانون بومیگزینی سیاست خوبی است و هدف و مفهومش هم این نیست که دانشجویان دچار محدودیت شوند و نتوانند خارج از قطب و منطقهی محل سکونتشان تحصیل کنند. هیچ اجبار و الزامی در این زمینه وجود ندارد.
ابراهیمپور در پاسخ به این سوال که به نظرتان، با وجود محدودیتهای ساختار و بودجهای که اشاره کردید، برنامههای ارائه شدهی وزیر جدید بهداشت میتواند نوید بهبود در وضعیت دانشجویان علوم پزشکی را بدهد؟ گفت: برنامههای ریاست جمهوری که در طول و راستای قانون برنامهی هفتم توسعه و مبتنی بر سیاستهای کلی نظام در حوزهی آموزش و پرورش، آموزش عالی و بهداشت و درمان و آموزش پزشکی است و همچنین برنامههایی که وزیر محترم در کمیسیون ارائه دادند ما را به یک تحول ثمربخش در حوزهی مسائل صنفی و رفاهی دانشجویان علوم پزشکی امیدوار کرده است.