در گفتوگو با عضو کارگری شورایعالی کار مطرح شد؛
فراموشی کارگران معدن/ مذاکرات دستمزد تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاد/ مذاکراتِ دقیقه نودی به لطفِ «دستمزد منطقهای»!
«محسن باقری» از تاخیر طولانی وزارت کار و بیتوجهی به وعدهها انتقاد میکند و میگوید: هر سال با پیش کشیدن بحثهای حاشیهای، وقت مذاکرات را میگیرند و همه چیز را به لحظهی آخر موکول میکنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حدود یک ماه از برگزاری اولین نشست شورایعالی کار در دولت چهاردهم میگذرد؛ در این میان ظاهراً نشست بعدی به تعویق افتاده و توافقات نشستِ ۲۲ آبانماه به دست فراموشی سپرده شده.
یکی از خروجیهای نشست قبل، «بررسی نحوه ارتقای نظام جبران خدمت برای کارگران معادن ذغالسنگ» در کمیتهای سهجانبه بود؛ افزایش حقوق کارگران معدن وعدهای بود که در روزهای بعد از حادثه انفجار طبس، وزیر کار به کرات تکرار کرده بود؛ حالا نزدیک سه ماه از حادثه دلخراش معدنجو و مرگ ۵۳ کارگر گذشته ولی حتی یک کمیته سهجانبه برای افزایش حقوق کارگران معدن برگزار نشده؛ این در حالیست که دقیقاً بعد از نشست ۲۲ آذر، گروه کارگری پیشنهادات مشخص خود برای بهبود وضعیت کارگران معادن به خصوص معادن ذغالسنگ را مطرح و رسانهای کردند.
از سوی دیگر، قرار شده بود مذاکرات مزدی ۱۴۰۴ در کمیته دستمزدِ ذیل شورایعالی کار کلید بخورد که آن هم ظاهراً تا اطلاع ثانونی به تاخیر افتاده؛ بنابراین نه شورایعالی کار برگزار شده، نه کمیته مزد تشکیل جلسه داده و نه هیچ اقدامی در راستای افزایش حقوق و بهبود شرایط کارگران معدن صورت گرفته؛ بعد از خوابیدن موج اولیهی انفجار معدن طبس، وعدهها را فراموش کردهاند! فقط در این حیص و بیصِ بیحقوقیِ کارگران، دوباره به روال هر ساله، بحث دستمزد منطقهای مطرح شده. ۱۲ آذر، «فاطمه عزیزخانی» پژوهشگر مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی نشست تخصصی مزد در موسسه کار و تامین اجتماعی، با اشاره به الزامات اجرایی کشور در خصوص دستمزد منطقهای گفت: در شرایط فعلی بهترین پیشنهاد، تعیین حق مسکن بر اساس مناطق مختلف است.
«محسن باقری» عضو کارگری شورایعالی کار، در گفتگوی زیر از تاخیر طولانی وزارت کار و بیتوجهی به وعدهها انتقاد میکند و میگوید: هر سال با پیش کشیدن بحثهای حاشیهای، وقت مذاکرات را میگیرند و همه چیز را به لحظهی آخر موکول میکنند، مذاکرات دقیقهی نودی به نفع دولت و کارفرمایان!
چه خبر از جلسه کمیته مزد؛ آیا زمان آغاز مذاکرات سهجانبه و برنامهی این گفتگوها مشخص نشده است؟ حدود یک ماه از نشست قبلی شورایعالی کار میگذرد، وزارت کار هیچ اقدامی در این مدت صورت نداده است؟
فعلاً هیچ نشستی برگزار نشده، قرار بود برای کارگران معادن، کمیته سهجانبه دستمزد تشکیل شود و در مورد حقوق آنها مذاکره شود تا به راهکارهای موثر برسیم؛ این اتفاق نیفتاده؛ کمیته مزد برای شروع مذاکرات مزدی ۱۴۰۴ نیز هنوز آغاز نشده است.
در مورد کارگران معادن و مشکلاتشان، از حقوق کم گرفته تا فقدان ایمنی، وزیر کار وعدههای بسیار داده بود، اما در عمل اتفاقی نیفتاد؛ حتی وقت یک جلسهی سهجانبه را به این کارگران اختصاص ندادند!
پیشنهادات ما به دستشان رسیده؛ ما با وزارت کار صحبت کردیم و پیشنهادات را به آنها گفتیم؛ حذف پیمانکاران، مهمترین اقدام اصلاحیست؛ اگر پیمانکاران حذف شوند و کارگران معدن قرارداد مستقیم بشوند، بخش اعظم مشکلات حل میشود؛ کارگر پیمانکاری معدن ۱۳ میلیون حقوق میگیرد در حالیکه قرارداد مستقیمها ۳۰ میلیون دستمزد دارند، شغل هم یکیست. همسانسازی حقوق کارگران معادن، حذف پیمانکاران و در کنار اینها، برقراری حق تونل و حق تطبیقِ طرح طبقهبندی، مشکلات را به شیوهای معنادار حل میکند منتها مشروط به اینکه آقایان جلسه برگزار کنند و تا این اندازه کار را عقب نیندازند.
در نشستهای تخصصی مزد که موسسه عالی کار و تامین اجتماعی برگزار میکند، بحثهایی در مورد دستمزد منطقهای مطرح شده؛ از حق مسکن منطقهای صحبت رفته و مثلاً راهکار اجرایی ارائه دادهاند؛ نظر گروه کارگری در این مورد چیست؟
اینها موضوعاتی تکراری هستند که در چهار، پنج سال اخیر، مرکز پژوهشهای مجلس و به طور مشخص خانم عزیزخانی از پژوهشگران این مرکز مطرح میکنند؛ هر سال بدون استثنا در نیمه دوم سال طرح موضوع میکنند و نکته اینجاست که این طرحها هر سال در شورایعالی کار رد میشود اما باز سال بعد، از سر نو طرح موضوع میکنند و از قضا شکایت میکنند که چرا به راهکارهای ما توجه نمیشود!
ما سالهای قبل در کمیته مزد، کارهای کارشناسی گروه کارگری را در مقابل کارهای کارشناسی خانم عزیزخانی قرار دادیم و در نتیجه نظریات ایشان رای نیاورد؛ ما در سه سال اخیر، با ادله و برهان ثبات کردیم که نظریات ایشان اصلاً قابل اجرا و پیادهسازی نیست اما تکرار دوبارهی این ایدههای شکستخورده در فضای رسانهها و در نشستهای پژوهشی، دوباره اذهان عمومی را منحرف میکند و بحثهای حاشیهای را به روی میز میآورد.
ما هر سال در شورایعالی کار و کمیته مزد، بخش مهمی از وقتمان را سر بحث بر سر این مسائل حاشیهای میگذاریم. متاسفانه این بحثها هیچ خروجی ندارد و فقط شیپیور را از سر گشاد آن نواختن است؛ حاصل آن میدانید چیست؟ فقط وقتکشی!