دفاع تمام قد پدر پیوند کبد و چهره ماندگار ایران از دکتر ملک‌زاده

در متن پیام ارسالی دکتر سید علی  ملک حسینی به ایلنا یاسوج چنین آمده است؛

سلام دوستان عزیز

اگرچه هنوز به دلیل کرونا وعوارض شدید ناشی از آن نمی‌توانم به خوبی آن چه در ذهنم هست را به رشتهٔ تحریر درآورم، ولی به دلیل مشکلی که بین جناب وزیر و جناب آقای دکتر ملک زاده به وجودآمده است لازم دیدم که چند سطری را بنویسم.

اوّلاً بهتر بود که درشرایط خطیر کنونی که کرونا بی رحمانه کشتار می‌کند ازطرح چنین موضوعاتی سخن به میان نمی‌آمد وهمّ وغم همه برای مبارزه با این دشمن مشترک صرف می‌شد واگر ایراد ویا نقدی هم بر پژوهش و تحقیقات وجود داشت به زمان مناسب تری موکول می‌شد البته در همین ابتدا باید بگویم که انسان جایزالخطاست وهیچ انسانی بدون عیب وجود ندارد.

 

امّا راجع به آن مطالبی که درفضای مجازی درمورد اتهاماتی نسبت به دکتر ملک زاده پخش شده (گرچه اسم بُرده نشده، ولی قطعاً منظور آن دوست گرامی ایشان بوده است) باید عرض کنم که تقریباً چهل سال است که حقیر دکتر ملک زاده و خانوادهٔ متدین وشریفشان را از نزدیک می‌شناسم، اولاً دکتر ملک زاده از یک سابقهٔ تحصیلی بسیار درخشان برخوردار است، ایشان چه در دورهٔ دانشجوئی خود و چه در دورهٔ دستیاری، شاگرد اول دانشگاه شیراز (پهلوی سابق) بودند، همان دانشگاهی که فارغ التحصیلانش اگر نگویم صددرصد که بیش از هشتاد درصد راهی فرنگ یعنی همان قبلهٔ آمال خود می‌شدند.

 

مسلماً درآن زمان غربی‌ها برای امثال دکتر ملک زاده فرش قرمز هم پهن می‌کردند، اما این فرزند پاک نهاد ایران زمین ماندن در مملکت را، آن هم درسخت‌ترین شرایط به رفتن به آمریکا ترجیح داد واتفاقاً درابتدا برای خدمت راهی کردستان شد و پس از بازگشت به شیراز درحالی که هنوز بسیار جوان بود رئیس دانشکدهٔ پزشکی و مدت کوتاهی بعد به دلیل مدیریت قوی رئیس دانشگاه شیراز شد و این در زمانی بود که ایشان می‌توانستند به غرب بروند و در بهترین دانشگاه‌های آنجا به کارمشغول شوند و مسلماً با استعداد و پشتکاری که دارند درآنجا از نظر علمی به هر مقامی که می‌خواستند می‌رسیدند.

 ملک زاده از خصوصیات برجستهٔ زیادی برخوردار است از آن جمله کمک به ایجاد فضای مناسب برای پیشرفت تمام کسانی بود که به ایشان مراجعه می‌کردند، بسیار بلند نظر بودند و از القاء هر گونه یأس و نومیدی به دور بودند.

متأسفانه درزمان وزارت دکتر فاضل ایشان را به تهران منتقل کردند و دانشگاه شیراز را از وجودشان محروم کردند.

 

بدون هیچگونه اغراقی باید عرض کنم که دکتر ملک زاده در تمام چهل سال گذشته با کمال دلسوزی شب و روزش صرف پیشرفت و تعالی کشور شده و درخشانترین کارنامه را در میان تمامی اساتید و محققین کشور دارند.

آقای دکتر ملک زاده جاده صاف کن کار‌های سخت و به نظر خیلی‌ها ناممکن در کشور بوده و برای مثال خدمت شما دوستان عرض کنم زمانی که بنده و همکارانم در سی سال قبل به فکر راه اندازی مرکز پیوند کبد بودیم تقریباً تعداد کم و انگشت شماری ما را به انجام کار تشویق می‌کردند که دکتر ملک زاده در رأس آنان قرار داشتند، این درحالی بود که مسئولین طراز اول بهداشت و درمان وقت انجام پیوند کبد را کاری عبث می‌پنداشتند و می‌گفتند ما باید منابع مالی را صرف اسهال و استفراغ کنیم، طرح‌های تحقیقاتی که دکتر ملک زاده مجری آن بوده مخصوصاً طرحی که در گنبد و ترکمن صحرا اجرا شده وهنوز ادامه دارد از افتخارات جمهوری اسلامی است.

 

ازخصوصیات برجستهٔ دکتر ملک زاده، توجه خاص به صلهٔ رحم و محل زادگاهش است، او درچهل سال گذشته بالاده کازرون را فراموش نکرده و با تمام مشغولیاتی که دارند حداقل ماهی یک یا دوبار راهی زادگاهش می‌شود و با گرمی ومحبت فراوان تمامی بیمارانی را که برای درمان صف کشیده اند با صبروحوصلهٔ تمام می‌بیند وعلاوه بر درمان هر کمک دیگری هم لازم باشد به آنان می‌کنند، بلی به جرأت می‌توان گفت که درجامعهٔ پزشکی کشور، هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که نسبت به وی ساعات بیشتری از عمر خود را صرف پیشرفت کشور کرده است.

 

ایشان به هیچ وجه انسان مال اندوزی نبوده و هیچ نیازی هم به آن ندارند.

 

و تا آنجا که من می‌دانم هم خود وهم خانواده اش متدین و متعهد به خوردن لقمهٔ حلال بوده و هستند.

 

نهایتاً این که دوستانی که نسبت به ایشان ایراداتی دارند بهتر است دوستانه بنشینند وموضوعات را بررسی و حل نمایند تاخدای ناکرده به آبرو وحیثیت کسی لطمه وارد نشود.