حق کرونای کارمندان بیشتر است یا پرستاران؟! / نادیده گرفتن حقوق پرستاران در بخش خصوصی

به گزارش خبرنگار ایلنا، نزدیک به یک سال از شیوع کرونا در کشور می‌گذرد. با گسترش این ویروس، روز به روز شرایط کاری پرستاران سخت‌تر می‌شود و این موضوع زندگی شخصی آنها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. درحالیکه پرستاران بیمارستان‌های دولتی شرایط بسیار سختی را پشت سرمی‌گذارند، وضعیت پرستاران بخش خصوصی به مراتب سخت‌تر است چون خطر اخراج و بیکار شدن همواره پرستاران بخش خصوصی را تهدید می‌کند.

حسین علی‌نسایی (عضو اسبق شورای عالی نظام پرستاری و عضو فعلی هیات مدیره نظام پرستاری قزوین) با انتقاد از وضعیت پرستاران گفت: سردی هوا، باز شدن یک هفته‌ای مدارس و دانشگاه‌ها، سفر‌ها و رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی توسط مردم باعث شد تا موج شدیدی از کرونا کشور را درگیر کند و این شرایط، همکاران ما را بسیار تحت تاثیر قرار داده است. 

وی با تاکید بر ابتلای پرستاران اتاق عمل به ویروس کووید ۱۹ توضیح داد: تست کرونای ۵ نفر از همکاران اتاق عمل ما در استان قزوین مثبت است. پیش از این همکاران تک‌تک به کرونا مبتلا می‌شدند ولی در این موج تست کرونای ۵ نفر همزمان مثبت شد. برخی از همکاران علائم کرونا را ندارند و تست نداده‌اند ولی ممکن است مبتلا شده باشند. پرستاران در تمام ایران کم و بیش این وضعیت را دارند. 

علی‌نسایی درباره نادیده گرفتن حقوق پرستاران اتاق عمل گفت: حق پرستاران اتاق عمل به شدت نادیده گرفته می‌شود. تجهیزات مراقبتی که در اختیار بخش‌های دیگر قرار می‌دهند، به اتاق عمل نمی‌دهند یا این تجهیزات را سهمیه‌بندی می‌کنند.

 وی با انتقاد از عملکرد رسانه‌ها و به ویژه صداوسیما گفت: رسانه‌ها می‌گویند تولید ماسک در کشور افزایش یافته است ولی ارائه امکانات افت داشته و سهمیه‌بندی شده است. سهمیه‌بندی شاید به دلیل کمبود بودجه است و وزارت بهداشت نسبت به این موارد، سیاست انقباضی دارد. رسانه‌ها و صداوسیما به دنبال این هستند تا خبر افزایش حقوق پرستاران را رسانه‌ای کنند؛ این خبر به نام ما است ولی به کام ما نیست. در خبرها می‌گویند کارانه پرستاران را پرداخت کرده‌اند ولی این پول را به ما نداده‌اند. کارانه پزشکان پرداخت شده ولی کارانه ما را هنوز پرداخت نکرده‌اند. افزایش حقوق پرستاران زیر مجموعه‌های وزارت بهداشت با تاخیر ۵ ساله در اسفندماه انجام شد. این فقط یکبار اتفاق افتاد اما هزار بار آن را اعلام می‌کنند. 

حق کرونای پرستاران ناچیز است

این پرستار با انتقاد از وضعیت دریافتی حق کرونای پرستاران می‌گوید: تمامی بخش‌های بیمارستان‌ها درگیر کرونا هستند ولی دریافتی حق کرونا برخی از همکاران بسیار کم است. پرستاران اتاق عمل نسبت به گروه‌های دیگر، وضعیت نامناسب‌تری دارند. مدیران پرستاری از وضعیت پرستاران اتاق عمل خبر ندارد درحالیکه پرستاران اتاق عمل بیشترین ارتباط را با کرونا را دارند. 

وی نسبت به دریافتی متفاوت حق کرونای کارمندان بانک اشاره کرده و به این موضوع انتقاداتی وارد می‌کند: وقتی پاداش‌های بانکی‌ها را با حق کرونای صنف پرستاران مقایسه می‌کنیم، بانکی‌ها بسیار بیشتر دریافت می‌کنند. پرستارانی که در بخش‌های کرونایی فعال هستند شاید به اندازه‌ی یک چندم دستورالعمل‌ها حق کرونا دریافت می‌کنند. بهترین دریافتی‌ها حدود ۱ میلیون ۵۰۰ هزار تومان یا ۲ میلیون تومان برای ۳ ماه است. اگر دریافتی ما مثل برخی بخش‌های دیگر باشد، مشکلی نداریم. این احتمال هم وجود دارد که هزینه‌ها صرف امور دیگری می‌شود. شاید تمامی این موارد به دلیل سیاست‌های انقباضی است تا نقدینگی در جامعه بالا نرود و تورم بیشتر نشود. ما از مسئولان می‌خواهیم تا حقیقت را درباره پرداختی‌های پرستاران به جامعه بگویند.

علی‌نسایی درباره وضعیت نامناسب پرستاران بخش خصوصی توضیح داد: در حق پرستاران بخش خصوصی بسیار ظلم می‌شود و قانون ارتقای بهره‌وری در آنها اجرا نمی‌شود. همکاران بخش خصوصی نسبت به اجرا نشدن این قانون شاکی هستند و تجهیزات پیشگیری آنها نسبت به بخش دولتی بسیار بدتر است.

عدم رعایت قوانین در بخش خصوصی

وی درباره پرستاران مبتلا شده به کرونا در بخش خصوصی افزود: اگر پرستاری در بخش خصوصی به کرونا مبتلا شود  این موضوع بسیار سربسته خواهد ماند. بخش خصوصی گاه حقوق این پرستار را در طول این دوره مرخصی نمی‌دهد یا آنها را اخراج می‌کند. پروتکل‌های بهداشتی گاه در بیمارستان‌های بخش خصوصی به درستی رعایت نمی‌شود و اگر پرستاران به این موضوع اعتراض کنند، بیکار خواهند شد.

او درباره قانون ارتقای بهره‌وری هم توضیح داد: این قانون مادر قوانین گروه پرستاری است و بندهای مختلفی دارد. بندهای این قانون سختی‌کار و تعرفه‌گذاری است و هدف از آن محدودیت‌های شیفتی برای پرستاران است تا بیشتر از ۱۲ ساعت به صورت مداوم شیفت نباشند. در این قانون آمده است اگر پرستاری در بیمارستانی دیگر کار کند این مزایا به او تعلق نمی‌گیرد. مزایای این قانون این است که شیفت شب را با ضریب ۵/۱ برابر حساب می‌کند. کار در بیمارستان شیفت در گردش است و به ازای هر شیفت در روزهای تعطیل، ۷ ساعت از شیفت موظفی کم می‌شود.  موظفی کار ما در ماه ۱۷۵ بود ولی در ۶ ماهه نخست امسال ۱۹۸ ساعت  و ۱۹۱ ساعت در ۶ ماهه دوم سال است.  این قانون بندهای دیگری هم دارد، یعنی با هر ۴ سال سابقه ۳۰ دقیقه از این ساعات کم می‌شود و یا سختی کار شامل کسر ساعت می‌شود. اما بخش خصوصی فقط شیفت شب را ۵/۱ برابر محاسبه می‌کند ولی روزهای تعطیل را از ساعات موظفی کم نمی‌کند. ضرایب سختی و سنواتی در بیمارستان‌های بخش خصوصی بی‌معنی است و با وجود افزایش ساعت کاری در این دوران کرونا، پرستاران بخش خصوصی مجبور هستند به تعداد ساعت ۶ ماهه اول سال کار کنند.