خبرگزاری کار ایران

علیرضا محجوب:

مرحوم سرحد‌ی‌زاده زندانی سیاسی و غیرسیاسی را به یک چشم می‌دید

مرحوم سرحد‌ی‌زاده زندانی سیاسی و غیرسیاسی را به یک چشم می‌دید
کد خبر : ۹۵۹۶۲۶

دبیرکل خانه کارگر در مراسم بزرگداشت ابوالقاسم سرحدی‌زاده گفت: «آقای سرحدی‌زاده در اخلاص و دستگیری از ضعیفان مانند نداشت و به کار تشکیلاتی و کار جمعی متعهد بود.»

به گزارش خبرنگار ایلنا، دبیرکل خانه کارگر در مراسم یادبود چهلمین روز از درگذشت ابوالقاسم سرحدی‌زاده گفت: مرحوم سرحدی‌زاده از 17 سالگی به زندان رفتند و تا چند ماه پیش از پیروزی انقلاب در زندان بودند.

علیرضا محجوب با بیان اینکه مرحوم سرحدی‌زاده متعالی و تکامل یافته بودند، گفت: «من از ابتدای انقلاب با ایشان حشر و نشر داشتم. آقای سرحدی‌زاده از سن 17 سالگی تا چند ماه پس از پیروزی انقلاب در زندان بودند.» 

وی با اشاره به جلسات حزب جمهوری اسلامی گفت: «زمانی که شهید مظلوم بهشتی در قید حیات بودند با ایشان جلساتی داشتیم و در آنجا با آقای سرحدی‌زاده ملاقات کردیم. ایشان به کارگران و مسائل آنها بسیار توجه داشتند.» 

دبیرکل خانه کارگر افزود: «حتی زمانی که به عنوان سرپرست بنیاد مستضعفان انتخاب شدند، کارگران را از یاد نبردند. در جلسه‌ای به من گفتند که هتل‌های مرغوب در اختیار بنیاد مستضعفان را برای کارگران بردارید و اداره کنید. من ارزیابی هزینه‌های را پیگیر شدم و دریافتم که اداره این هتل‌ها به سادگی ممکن نیست و هزینه‌های زیادی را دارد.» 

محجوب افزود: «بعد از بنیاد مستضعفان هم به عنوان سرپرست زندان‌ها منصوب شد. مهر و توجه ایشان به زندانیان جزو خصوصیات ذاتی‌شان بود؛ البته در این مورد باید از زندانی‌ها سوال بپرسید؛ اما ایشان زندانی سیاسی و غیرسیاسی را به یک چشم می‌دید.» 

دبیرکل خانه کارگر با بیان اینکه آقای سرحدی‌زاده جزو مسئولانی بودند که بیشترین دوران عمر را در زندان گذراندند، گفت: «چه در زمانی که زندانی بودند و چه در زمانی که رییس زندان شدند، همواره تاکید داشتند که زندان برای ایشان درس زندگی اجتماعی و الگویی برای همزیستی انسان‌ها است. پس از انقلاب هم با وجود اینکه ایشان را به عنوان وزیر کار و امور اجتماعی معرفی کردیم، اصرار داشتند که مسئولیت زندان خود را کماکان حفظ کنند؛ چراکه معتقد بودند در اینجا بهتر می‌توانند به مردم خدمت کنند.» 

دبیرکل خانه کارگر افزود: «پس از اینکه به وزارت کار آمدند، بسیار بر توجه به خانه کارگر تاکید می‌کردند و حتی در این مورد به دولت گلایه کردند. چند باری هم گفتند که نظام در مورد تشکیلات خانه کارگر مسئولیت دارد. آن زمان مایل بودند که مکانی از سوی دولت در اختیار خانه کارگر قرار بگیرد که ما از ایشان خواستیم دغدغه‌ای نداشته باشند؛ چراکه خود می‌توانیم چنین مکانی را فراهم کنیم. با این حال ایشان در جلسات دولت در مورد کمبود امکانات در اختیار خانه کارگر دلخوری می‌کردند؛ هرچند سر آخر نتیجه‌ زیادی هم نگرفت.» 

محجوب با بیان اینکه آقای سرحدی‌زاده به اصرار من و دیگر دوستان به وزارت کار رفتند، گفت: «پیش از اینکه ایشان به وزارت کار بروند، با آقای ربیعی به دیدار شهید رجایی رفتیم. ایشان گفتند که آقای سرحدی‌زاده را به هر وزارتخانه‌ای که خودشان مایل باشند، می‌فرستیم که ایشان مخالفت می‌کردند؛ البته بعدها با مسائلی که حول وزارت کار پیش آمد دیگر مقاومت نکرد.» 

وی با اشاره به چالش‌های تصویب قانون کار و مداخله مرحوم سرحدی‌زاده در تصویب قانون کار گفت: «آن زمان قانون کار بسیار مورد هجمه قرار گرفته بود؛ اگر هرکس دیگری جز آقای سرحدی‌زاده به وزارت کار می‌رفت، مشخص نبود که قانون کار تصویب می‌شد.» 

دبیرکل خانه کارگر افزود: «آقای سرحدی‌زاده در اخلاص و دستگیری از ضعیفان مانند نداشت و به کار تشکیلاتی و کار جمعی متعهد بود.» 

وی با اشاره به حضور سرحدی‌زاده در میاندوره دور سوم مجلس شورای اسلامی گفت: «در سه دوره‌ای که ایشان در مجلس حاضر بودند، تلاش‌های خود برای حمایت از کارگران را در سطح قانون‌گذاری ادامه دادند؛ البته پس از پایان دوره سوم، دیگر برای مجلس کاندیدا نشدند. پس از آن، به ایشان پیشنهاد دادیم که دبیرکلی حزب اسلامی کار را پذیرا شوند که یک دوره کامل هم در راس حزب حضور داشتند.» 

دبیرکل خانه کارگر افزود: «هر جا که با مرحوم سرحدی‌زاده گفتگو داشتیم یادگاری از  جملات ایشان در ذهن دارم. حضور ایشان در اتحادیه امکان و هیات امنای دانشگاه کار افتخار بزرگی برای این مجموعه‌ها بود.» 

وی با اشاره به سخنان همسر مرحوم سرحدی‌زاده در مراسم یادبود وی که شب گذشته در مرکز دایره المعارف اسلامی برگزار شد، گفت: «همسر آقای سرحدی‌زاده از سلوک ایشان در سال‌های آخر عمر سخن گفتند و یادآور شدند در دو سال آخر عمر، در طول شب دو ساعت بیشتر نمی‌خوابیدند و به عبادت و نماز می‌پرداختند.» 

دبیرکل خانه کارگر افزود: «جای آقای سرحدی‌زاده در میان جامعه کارگری خالی است همه با افسوس عمیق غم از دست دادن او را تحمل می‌کنند.» 

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز