سیدمحمدکاظم موسوی بجنوردی:
اعتماد امام به مرحوم سرحدی زاده، موجب تصویب قانون کار شد/ رفاه را برای مردم و استقلال را برای کشور می‌خواستیم
رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی با اشاره به بالا گرفتن اختلاف میان مجلس و دولت با شورای نگهبان بر سر تصویب پیش‌نویس قانون کا، در دهه ۶۰، گفت: «نقش مرحوم سرحدی‌زاده در تصویب قانون کار به اندازه‌ای مهم بود که امام راحل به خاطر اعتمادی که به ایشان داشتند، پذیرفتند که مجمع تشخیص مصلحت نظام تشکیل شود.»
به گزارش خبرنگار ایلنا، «سیدمحمد کاظم موسوی بجنوردی» در مراسم یادبود چهلمین روز از درگذشت «ابوالقاسم سرحدی‌زاده» که شب گذشته (سه‌شنبه/۴ شهریور) در محل مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه درگذشت آقای سرحدی‌زاده اتفاقی نبود که آمادگی آن را داشته باشیم، گفت: «درگذشت آقای سرحدی‌زاده غمی سنگین، بر دل تمام کسانی است که تجربه آشنایی با ایشان را داشتند. می‌دانید که من چند سالی از ایشان بزرگتر هستم. آرزو داشتم که من پیش از آقای سرحدی‌زاده از این دنیا می‌رفتم.»
وی با اشاره به سال‌هایی که همراه با مرحوم سرحدی‌زاده «حزب ملل اسلامی» را برای مبارزه با حکومت وقت تشکیل داده بودند، گفت: «آن زمان آرمان‌هایی داشتیم که حاضر بودیم برای آنها جانمان را هم بدهیم. آرمانخواهی یک حقیقت است. آنچه ما در جریان مبارزه تجربه کردیم و برای آنها سال‌ها به زندان رفتیم، انتظار ما را از نسل جدید بالا برده است؛ اما آرمان‌های آن روزگار، جایی در میان نسل جدید ندارد.»
رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، افزود: «آن زمان نه من، نه آقای سرحدی‌زاده و نه هیچ یک از کسانی که مبارزه می‌کردند، چیزی برای خود نمی‌خواستند. ما رفاه را برای مردم و استقلال را برای کشور می‌خواستیم. ۵۵ سال از مواجه آن روز من با آقای سرحدی‌زاده می‌گذرد. من در صف مبارزه جوانی را دیدم که ابتهاج درونی داشت و از لحاظ ذهنی خودکفا بود؛ از مرگ نمی‌هراسید و روحیه فداکارانه در طول دوران مبارزه در او مشهود بود.»
موسوی بجنوردی ادامه داد: «سرحدی‌زاده در عین انقلابی بودن، عارف بود. ایشان در عرفانش اندیشه انقلابی را می‌جست. زندگی او با عرفان انقلابی درآمیخته بود. عرفان انقلابی با عرفان به معنای مرسوم آن، متفاوت است. در این شکل از عرفان با ظلم مبارزه می‌شود. در عرفان ایشان، اصل مبارزه با ظلم و اصل مبارزه با استبداد، مرکزیت داشتند. در عین حال، عرفان ایشان در جست و جوی خدا بود.»
وی با بیان اینکه آقای سرحدی‌زاده به دنبال منتفع شدن از پیروزیِ بعد از مبارزه نبود، گفت: «سرحدی‌زاده هیچگاه برای خود تلاش نمی‌کرد. او برای کارگران و افتادگان تلاش می‌کرد. به همین دلیل قانون کار را از خود به یادگار گذاشت؛ کارگری که با عنوان «اجیر» از او یاد می‌کردند. قانون کار ساخته و پرداخته آقای سرحدی‌زاده است. به همین دلیل امام راحل آن را در میان اختلاف شورای نگهبان با مجلس، تایید کردند. نقش مرحوم سرحدی‌زاده در تصویب قانون کار به اندازه‌ای مهم بود که امام راحل به خاطر اعتمادی که به ایشان داشتند، پذیرفتند که مجمع تشخیص مصلحت نظام تشکیل شود و بررسی قانون کار به جریان بیفتد. بنابراین، اعتماد امام به آقای سرحدی‌زاده، موجب تصویب قانون کار شد.»
رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، افزود: «به یاد داریم که چه مبارزه‌ای علیه قانون کار شکل گرفته بود. مخالفان قانون کار برای کارگران حقوق شهروندی قائل نبودند. نقش مرحوم سرحدی‌زاده در تصویب این قانون خدشه‌ناپذیر است. آقای سرحدی‌زاده از بقایای اندکی بود، که چراغش خاموش شد؛ اما چراغ او در یاد ما روشن است. من مردی چون ابوالقالسم سرحدی‌زاده ندیدم. هیچگاه از او «ترک اولی» ندیدم. سال‌ها با او در زندان به سر می‌بردم. ایشان چنان نابسامانی‌های زندان را می‌پذیرفت که همجوار او از آنچه در درونش می‌گذرد، آگاه نمی‌شد.»
موسوی بجنوردی، ادامه داد:«یک بار در زندان به من گفت که برای تحمل رنجی که از تحمل زندان در درونش وجود دارد، پتو را روی سرش می‌کشد، و بالش را گاز می‌گیرد. می‌خواست که روحیه مبارزانی که با او در زندان به سر می‌برند، خراب نشود. ایشان آنچنان بزرگوار بودند، که از جاه و مقام تاثیر نمی‌پذیرفتند. آنچنان نیز فهیم بودند که وقتی موضوع ابرقدرت‌ها مطرح می‌شد، می‌گفتند اگر همه بمیریم نباید زیربار برویم.»
