سه کارگر اخراجی شهرداری امیدیه خواستار بازگشت به کار هستند/ شهردار: تابع قانون هستیم/ عضو شورای شهر: تا وقتی به وضعیت کارگران رسیدگی نشود، در جلسات شرکت نمیکنم
یکی از کارگران اخراجی شهرداری امیدیه میگوید: همه مسئولان شهر امیدیه در جریان وضعیت ما هستند و با اینکه بارها به شهرداری گفتهاند تا علاوه بر پرداخت مطالبات قانونی کارگران، آنها را در سال جدید نیز به کار بگیرند، اما شهرداری و پیمانکار از انجام این کار سرباز میزنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سه نفر از کارگران فضای سبز شهرداری امیدیه اخیرا از کار خود اخراج شدهاند. این کارگران میگویند هنوز عیدی و حق سنوات سال ۱۳۹۸ را دریافت نکردهاند. معضل شرکتهای پیمانکاری و کارگران این شرکتها سالهاست از شمال تا جنوب کشور را دربرگرفته است. این کارگران فاقد امنیت شغلی هستند و به راحتی با تعویض پیمانکارها بیکار میشوند و زندگی و معاش آنها در معرض بیثباتی و ناامنی مدام قرار دارد. اکنون شکل دیگری از این معضل همیشگی و ساختاری، کارگران فضای سبز شهرداری امیدیه را دچار خود کرده است.
کارگران: مطالباتمان را بدهید
ماجرا از آنجا شروع شد که یک شرکت پیمانکاری در کمال شگفتی در سال جدید چند نفر از نیروهای شهرداری باسابقه و قدیمی را که تقریبا بیش از ده سال سابقه کار دارند، به کار نمیگیرد و به بیان سادهتر، آنها را اخراج میکند. دو نفر از این کارگران، بیش از ده سال سابقه کار دارند و یکی دیگر از آنها نیز روزمزد است. این کارگران میگویند هیچ صدایی ندارند و کسی پیگیر حقوق و مطالبات قانونی آنها نیست.
یکی از این کارگران؛ سهراب لرکی است که سابق بر این نماینده کارگران فضای سبز شهرداری امیدیه برای پیگیری حقوق و مطالبات آنها بوده است. لرکی به ایلنا میگوید: طی نزدیک به ۱۳ سال گذشته همواره و بدون هیچ قراردادی برای شهرداری کار کردهام. به طوری که هر پیمانکاری ارائه خدمات شهرداری را برعهده گرفته است، مرا به خاطر سوابق و تعهدم، به عنوان نیروی کار باسابقه به کار گرفته است.
لرکی در ادامه میگوید: طی یکسال گذشته، مدیریت شهری جدید بارها و بارها به بهانههای مختلف مرا به کمیته انضباطی کشانده یا تعلیق کرده و اخطار داده است. مضاف بر این، از اول خردادماه که پیمانکار دوباره ارائه خدمات شهرداری را برعهد گرفته است، اخراج شدهام اما هیچ نامه مکتوبی مبنی بر اخراج به من داده نشده است.
این کارگر میگوید که هر روز سر کار میرود و همه همکاران، کارگران شهرداری و مسئولان شهری، شاهد حضور او در کار و انجام وظایفش در زمینه فضای سبز هستند.
این کارگر که نماینده کارگران شهرداری امیدیه است، میگوید: همه مسئولان شهر امیدیه، اعم از دادستان و فرماندار و نماینده مجلس و بقیه مقامات این شهر، در جریان وضعیت او و دیگر کارگران هستند و با اینکه بارها به شهرداری توصیه کردهاند تا علاوه بر پرداخت مطالبات معوق من و دیگر کارگران، ما را در سال جدید نیز به کار بگیرند، اما شهرداری و پیمانکار از انجام این کار سرباز میزنند. در نتیجه این شرایط، وضعیت معیشت، زندگی و امنیت شغلی کارگران و خانوادههای آنها در دوره سخت کرونا در معرض خطر جدی افتاده است.
لرکی ادامه میدهد: ضرباتی که به من و دیگر کارگران وارد شده است، به خاطر مطالبهگری و پیگیری حقوق قانونی خودم و دیگر همکارانم است. من در یک سال گذشته به دلیل همین مطالبهگری، هیچ حقوق اضافهکاری دریافت نکردم. علاوه بر این، حق عیدی، حق سنوات و حتی حقوق ماه فروردین امسالم را نیز ندادهاند. همینطور دستمزد ماه تیر و مرداد من را نیز نمیدهند. مسئولان به من بگویند در این شرایط سخت اقتصادی، بدون امنیت شغلی و بدون پرداخت حقوق و دستمزد قانونی، چگونه یک کارگر میتواند به زندگی ادامه دهد؟
او میافزاید: مسئله فقط مربوط به من نیست. مثلا برای یکی دیگر از کارگران روزمزد، به مدت ۵ سال بیمهاش را نپرداختند تا در نهایت، با شکایت و حکم، مجبور شدند او را بیمه کنند. همچنین یکی دیگر از کارگران به میزان ده سال بدون قرارداد مشغول به کار بوده است که او را نیز به تازگی اخراج کردهاند.
لرکی در پایان میگوید: من نامهای از نماینده این شهر در مجلس شورای اسلامی مبنی بر اعاده حقوق شغلی و نیز ادامه کارم دریافت کردهام و به اداره کار تحویل دادهام. برای بقیه همکارانم نیز به پیگیریهایم ادامه خواهم داد.
شهرداری: تابع قانونیم
شهرداری امیدیه در گفتگو با ایلنا در همینباره میگوید: ما در خصوص این کارگران هیچ مداخلهای نمیکنیم. در این موارد هرچه اداره کار و مقامات قانونی به ما ابلاغ کنند، همان کار را انجام خواهیم داد. ما کارهای فضای سبز را به شرکتهای پیمانکاری برونسپاری کردهایم و آنها باید درباره جذب و ادامه کار با این نیروها تصمیم بگیرند.
شهرداری امیدیه در پاسخ به اینکه چرا به وضعیت این کارگران رسیدگی سریعتر نمیشود تا آنها بیش از این در جریان پیگیری حقوقی که فشار زیادی به کارگران وارد میشود، زندگی و معیشتشان به خطر نیفتد، صرفا میگوید: ما تابع قانون هستیم. هرچه قانون بگوید، ما همان کار را خواهیم کرد.
این در حالی است که کارگران میگویند شهرداری امیدیه میخواهد کارگران را سرگرم پیگیری حقوقی و قضایی مطالبات بر حق خود کرده و از این طریق، با اتلاف وقت و تحمیل هزینه بر دوش کارگران، آنها را تحت فشار بیشتر بگذارد تا از مطالبات قانونی خود دست بردارند. به همین دلیل شهرداری هیچ گونه همکاری یا انعطافی را در مورد کارگرانی که بیش از ده سال برای آن شهر خدمت کردهاند و در آبادانی آن نقش داشتهاند، از خود نشان نمیدهد و فقط به قانون ارجاع میدهد.
نماینده شورای شهر امیدیه: تا وقتی به وضعیت کارگران رسیدگی نشود، در جلسات شرکت نمیکنم
مهران افضلی (نماینده شورای شهر امیدیه) درباره وضعیت این کارگران به ایلنا میگوید: من و یکی دیگر از نمایندگان شورای شهر امیدیه شدیدا پیگیر وضعیت این کارگران عزیز هستیم. من به شورای شهر نامه نوشتهام و در آن گفتهام که این کارگران برای شهرداری سالها زحمت کشیدهاند و انصاف نیست که به آنها چنین پاداشی بدهیم. ما باید دست این کارگران عزیز را ببوسیم. همه امکانات و خدماتی که ما در شهر امیدیه داریم، از زحمات این کارگران عزیز است.
افضلی ادامه میدهد: متاسفانه شهرداری امیدیه، عمران و آبادانی این شهر را رها کرده و به جان این کارگران مظلوم و بیصدا افتاده است. آقای بهنام منجی (عضو شورای شهر امیدیه) در دفاع از حقوق این کارگران بیدفاع، از هیات رئیسه شورای شهر امیدیه به نشانه اعتراض استعفا داده است اما همچنان شهرداری هیچ توجهی به وضعیت این کارگران نمیکند. خود من نیز گفتهام تا زمانی که به وضعیت این کارگران رسیدگی نشود، در جلسات شورای شهر، شرکت نخواهم کرد.
افضلی در پایان میگوید: دلیل اصلی اخراج این کارگران و عدم پرداخت معوقات و مزایایشان، آن است که در جریان سیل دو سال پیش، شهردار از این کارگران میخواهد بدون هیچ مزد و تخصصی، در قسمت لایروبی در کنار فضای سبز نیز کار کنند یعنی در واقع استثمار شوند. اما این کارگران مشغله بسیار زیادی دارند و حتی بعضی از آنها فرزندان مریضی در خانه دارند و نمیتوانند در این قضیه که جز وظایفشان هم نبوده است، کار چندانی کنند چون فضای سبز شهر، ربطی به قسمت لایروبی ندارد و در تخصص و توان آنها نیست؛ به خصوص که هیچ مزدی هم به آنها در ازای این کار پرداخت نمیشود.
معضل همیشگی: موقتیسازی و شرکتهای پیمانکاری
معضل کارگران بدون قرارداد، روزمزد و موقت که در شرکتهای پیمانکاری مشغول به کار هستند، سالهاست در بخشهای مختلف کشور مشاهده میشود. اقتصاددانان و کارشناسان روابط کار بارها گفتهاند که این شرکتهای پیمانکاری از یکسو موجب بیثباتسازی نیروی کار، از بین بردن رابطه مستقیم حقوقی بین کارفرما و کارگر و در نهایت، تضعیف امنیت شغلی کارگران میشوند؛ از سوی دیگر، این شرکتهای پیمانکاری، بخش عظیمی از بودجه عمومی را نیز تلف میکنند و هزینهها و مفاسد بسیار زیادی را بر دوش دولت و نهادهای عمومی میگذارند. کارشناسان روابط کار معتقدند بهترین راهکار درمان این حجم از مشکلات این شرکتها، انحلال شرکتهای پیمانکاری و برقراری رابطه کاری مستقیم بین کارفرما و کارگران است تا از این طریق، هم هزینههای عمومی کشور کاهش یابد و هم امنیت شغلی، معیشتی و دستمزدی کارگران تامین شود. مشکل کارگران امیدیه نیز موردی از این مشکل ساختاری است؛ هرچند اداره کار امیدیه با مداخله درست و به موقع میتواند از صدمه بیشتر به زندگی و معیشت این کارگران توسط شهرداری و شرکتهای پیمانکاری جلوگیری کند. با این حال، کارگران شهرداری امیدیه میگویند: تا زمان دستیابی به حقوق و مطالبات قانونیشان، پیگیری و تلاش خود را ادامه خواهند داد.