ایلنا گزارش می‌دهد؛
هشدار درباره اجرای طرحی که نان صیادان را می‌برد/ اعتراض جامعه صیادی به افزایش شناورها
برخی از مسئولان محلی و نمایندگان مجلس دنبال اجرای طرحی هستند که می‌تواند به شدت محیط زیست و معیشت صیادان را به خطر بیندازد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در سال‌های اخیر یکی از جنجالی‌ترین اتفاقات در حوزه صیادی، صید ترال بوده که علاوه بر صیادان، صدای دوستداران محیط زیست را هم درآورده است و این گمانه که این صید توسط خارجی‌ها صورت می‌گیرد، ابعاد پیچیده‌تری به موضوع داده است.
صید ترال به صیدی گفته می‌شود که در آن با استفاده از توری قیف شکل، آبزیان عمق دریا کف روبی می‌شوند. اعتراض به این نوع صید به این دلیل است که استفاده از تورهای بزرگ عمقی موجب صید بی‌رویه شده و ذخایر آبی را به خطر می‌اندازد. در سال‌های اخیر که مواردی از صید ترال در آب‌های ایران صورت گرفت، این گمانه که خارجی‌ها در حال بردن ذخایر آبی ما هستند و نان صیادان را بریده‌اند، حاشیه‌ساز شد. این موضوع البته بارها تکذیب شد. آنطور که مسئولان می‌گویند صیادی ترال با مجوز صورت می‌گیرد و خارجی‌ها هم بعضا فقط اجرای کار را برعهده دارند. این موضوع البته نباید ما را از نکوهیده بودن این روش صید غافل کند. صید ترال چه از طرف ایرانی‌ها و چه از طرف خارجی‌ها باید شدیدا کنترل شده یا حتی ممنوع شود، اما آنطور که مسئولان صنفی صیادان می‌گویند به بهانه کنترل صید ترال، برخی نمایندگان مجلس و مسئولان محلی در حال پیگیری طرحی هستند که در صورت اجرا چندین برابر خطرناک‌تر از صید ترال است.
افزایش ۳.۵ برابری شناورهای صیادی
«در حال حاضر ۱۲ هزار شناور صیادی در ایران به صورت قانونی فعال هستند. از این ۱۲ هزار شناور، هشت هزار شناور قایق‌های صیادی و چهار هزار فروند لنج صیادی هستند. برخی به دنبال افزایش تعداد شناورهای صیادی بوده و می‌خواهند تعداد آنها را به ۴۰ هزار فروند برسانند؛ اتفاقی که می‌تواند به شدت ذخایر دریایی را تحت‌الشعاع قرار داده و علاوه بر آسیب‌های زیست محیطی، معیشت صیادان را هم به خطر بیندازد.»
کاپیتان سیدحسن گیتی پسند (سخنگو و مدیر دریایی و بندری اتحادیه صیادی کشور) در گفتگو با ایلنا، با بیان این مطلب عنوان می‌کند: ماجرا از این قرار است که به بهانه ایجاد شغل، طرحی جایگزین برای صید ترال دنبال می‌شود که خود می‌تواند خسارت بیشتری داشته باشد. صید ترال در آب‌های ایران صورت می‌گیرد. این یک روش صید است که اگر با ضابطه باشد مضر نیست. فرض بر این است که با این نوع صید، ماهیان حرام گوشت صید شوند. نظارت بر صید ترال و کنترل میزان آن می‌تواند باعث شود این نوع صید هم در کنار صیدهای دیگر باشد، اما برخی بر این نظر پافشاری می‌کنند که صید ترال کلا ممنوع شود و جای آن به شناورهای بیشتری (حدود ۳.۵ برابر شناورهای فعلی) مجوز دهند. می‌گویند این‌چنین برای ساحل‌نشینان شغل ایجاد می‌شود. درست است که باید به فکر اشتغال و معیشت ساحل نشینان بود، اما روش کار درست نیست.
آنطور که این مسئول صنفی صیادان می‌گوید برخی جای استفاده از روش‌هایی علمی و درست دنبال آباد کردن جایی با خراب کردن جای دیگر هستند.
برخی به دنبال افزایش تعداد شناورهای صیادی بوده و می‌خواهند تعداد آنها را به ۴۰ هزار فروند برسانند؛ اتفاقی که می‌تواند به شدت ذخایر دریایی را تحت‌الشعاع قرار داده و علاوه بر آسیب‌های زیست محیطی، معیشت صیادان را هم به خطر بیندازد
گیتی پسند عنوان می‌کند: سیاست در حوزه صیادی در سال‌های اخیر کاهش تعداد شناورهای صیادی و ترویج آبزی پروری و پرورش ماهی و میگو در قفس بوده است. اگر دنبال رعایت ضوابط زیست محیطی هستیم و می‌خواهیم ذخایر دریایی خود را حفظ کنیم باید هر چه می‌توانیم از صید دریایی بکاهیم. در شمال و جنوب طرح‌هایی برای آبزی پروری و پرورش در قفس اجرا شده. باید این طرح‌ها توسعه یابند. اینطور اشتغال و درآمد ایجاد می‌شود، اما اگر مدام استفاده از ذخایر دریایی را بیشتر کنیم چند سال دیگر چیزی برای صید نیست و صیادان هم بیکار می‌شوند و معیشت‌شان به خطر می‌افتد.
الگوی استفاده هر چه بیشتر از طبیعت یک الگوی تاریخ گذشته است. ده‌ها سال از زمانی می‌گذرد که این فکر دنبال می‌شد که انسان باید هر چه می‌تواند بیشتر از طبیعت برداشت کند، چراکه برداشت بی‌رویه از طبیعت باعث ایجاد مشکلاتی ازجمله از بین رفتن ذخایر طبیعی شد. صیادی که برداشت مستقیم از دریاست در صورتی که با استفاده از روش‌های غیراستاندارد و در بعد وسیعی اتفاق بیفتد، در نهایت منجر به بریده شدن نان ده ها هزار ساحل‌نشینی می‌شود که از طریق دریا ارتزاق می‌کنند. بر این اساس است که باید صید و صیادی به سمت پروش آبزیان برود. این هدف که روزی برسد که هیچ صیدی در دریا اتفاق نیفتد، بلکه ماهی در دریا پرورش داده شده و مورد استفاده قرار گیرد، باید دنبال شود. افزایش تعداد شناورهای صیادی خطری بزرگ برای محیط زیست ایران و معیشت صیادان است.
