در گفت‌و‌گو با ایلنا مطرح شد؛
کارگرانی که حقوقشان یک سوم کارمندان افزایش یافته، از کجا خرید کنند؟
یک فعال کارگری و کارشناس روابط کار گفت: انتظار جامعه کارگری از مجلس جدید این است که نمایندگان، آنها را ببینند و برای بهبود معیشت آنها تلاش کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مجلس یازدهم با ترکیب سیاسی جدید رسما آغاز به کار کرده است. این مجلس در شرایطی امر مهم قانونگذاری و پیگیری مطالبات مردم را بر عهده دارد که جامعه کارگری با مشکلات ریز و درشتی روبهروست. کارگران و نمایندگان آنها در ادوار مختلف مسائل و مشکلات کارگری را گوشزد کردهاند؛ برخی از مسائل حل شده و البته بسیاری از آنها همچنان وجود دارد و زندگی و معیشت کارگران را با تنگناهایی روبهرو کرده است.
عبدالله مختاری (فعال کارگری و کارشناس روابط کار) به ایلنا میگوید: انتظار جامعه کارگری از مجلس جدید این است که نمایندگان، آنها را ببینند و برای بهبود معیشت آنها تلاش کنند. در سالهای گذشته شاهد نادیده گرفتن کارگران بودهایم، حال آنکه این قشر از نظر تاثیر اجتماعی، بیشترین تاثیر را دارند.
او تصریح میکند: نادیده گرفتن کارگران خود را در موارد مختلفی نشان میدهد. برای مثال بحث دستمزد را در نظر بگیرید. کارمندان دولت به انحای مختلف با افزایش حقوق بیش از ۵۰ درصدی روبهرو بودهاند، اما نوبت به کارگران که رسیده دستمزد آنها را ۲۱ درصد افزایش دادهاند.
این فعال کارگری ادامه میدهد: سوال من این است که آیا کارگران در جایی دیگر زندگی میکنند؟ آنها از جایی دیگر خرید میکنند که ارزانتر است و پول کمتری میخواهد و میتوانند با یک افزایش حقوق کارمندان روزگار بگذرانند؟ مشخص است که تبعیض و بی توجهی صورت گرفته است. انتظار ما رفع چنین تبعیضهایی است، چرا که به روشنی مشخص است که با دستمزد فعلی و افزایش ناچیز حقوق چرخ زندگی نمیچرخد.
او با بیان اینکه مسائل کارگری تنها محدود به دستمزد هم نیست، میگوید: برای مثال بحث قرارداد‌های کار را در نظر بگیرید. بسیاری از کارگران قرارداد ندارند یا قرارداد‌های دو ماه، سه ماه و شش ماه دارند. وجود چنین قراردادهایی یعنی اینکه امنیت شغلی وجود ندارد و نمیتوان برای آینده برنامهریزی کرد. بی شک یکی از مطالبات جامعه کارگری حل مشکل قرارداد‌های موقت کار است.
مختاری با بیان اینکه در حرف همواره کارگران را ستون تولید و اقتصاد مینامیم، اما در عمل آنها را نادیده میگیریم، تاکید میکند: واقعیت این است که چرخ اقتصاد و فعالیتهای اجتماعی بدون حضور کارگران نمیچرخد و حتی توقف موقتی و کوتاه مدت فعالیت کارگران میتواند نظم جاری را به هم بزند. برای مثال یک کارگر شهرداری که وظیفه جمعآوری زبالهها را بر عهده دارد، اگر یک هفته دست از کار بکشد، اوضاع یک محله به هم میریزد. در واقع تاثیر کار او بیشتر از بسیاری از افرادی است که حقوق بالا میگیرند. آنها اگر یک روز، یک هفته و یک ماه هم کار نکنند، آب از آب تکان نمیخورد، اما درباره کارگران اینطور نیست.
او ادامه میدهد: چرا با وجود اینکه میدانیم کار کارگر تاثیر زیادی دارد و بدون حضور او مشکلاتی به وجود میآید، او را نادیده میگیریم؟ انتظار از مجلس جدید این است که نگاهی انسانی و نه ابزاری به کارگر داشته باشد و بدانند که کارگر خانوادهای دارد و این خانواده نیازمند حمایت است.
