فرامرز توفیقی:
جناب نوبخت، شما در مقابل کارگران بازنشسته هم مسئولید!/ چرا مزد همچنان معلق است و صحبت از فریز مزدی می‌کنند؟
یکی از نمایندگان کارگران در مذاکرات مزدی می‌گوید: دولت در قبال همه مردم ازجمله کارگران شاغل و بازنشسته، وظایف و مسئولیت‌های حاکمیتی دارد و باید به فکر معیشت آنها باشد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدباقر نوبخت (رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور) از اختصاص ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار برای اجرای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری و لشگری خبر داده است؛ این درحالیست که بدهی‌های انبوه سازمان تامین اجتماعی پرداخت نشده و تکلیف دستمزد کارگران شاغل و بازنشسته همچنان نامشخص است. در چنین شرایطی است که دولتی‌ها مدام در مورد ارتقای مستمری بازنشستگان کشوری و لشگری داد سخن داده و نوید می‌دهند!
فرامرز توفیقی (رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراها و از مذاکره‌کنندگان مزدی) در این رابطه می‌گوید: متاسفانه در ۱۶ سال گذشته، دولت‌ها این درک را نداشته‌اند که دولت کل کشور هستند و نه فقط دولت کارمندان. مساله این است که دولت در قبال همه شهروندان، وظایف حاکمیتی قانونی دارد و این وظایف به روشنی در اسناد بالادستی مشخص شده است. اما نه دولت احمدی نژاد و نه دولت روحانی، هیچیک، قدمی برای پرداخت بدهی‌های خود به تامین اجتماعی برنداشتند و دین خود را به کارگران ادا نکردند.
وی ادامه می‌دهد: منتها بار مالیِ اجرای طرح ناکامِ "تحول نظام سلامت" را بر دوش سازمان تامین اجتماعی انداختند و هر زمان تامین اجتماعی به نظام سلامت کشور بدهکار بود، این بدهی را تام و کمال، تادیه کردند؛ در روزهای گذشته وزیر کار در توئیتی اعلام کرد که کلیه مطالبات نظام درمان را پرداخت کرده‌ایم. اما کسی نمی‌پرسد پس تکلیف چند ده هزار میلیارد تومان مطالبه سازمان تامین اجتماعی چه شد؟!
سیاست‌های یک بام و دو هوای دولت!
به گفته توفیقی، دولت از یک طرف ادعا می‌کند بودجه ندارد و نمی‌تواند مطالبات انبوه سازمان تامین اجتماعی را پرداخت کند اما از سوی دیگر، بذل و بخشش می‌کند و ۱۰ هزار میلیارد تومان به صندوق‌های کشوری و لشگری می‌دهد تا متناسب‌سازی مستمری بازنشستگان را اجرایی کنند و این سیاستِ یک بام و دو هوا، اصلاً قابل قبول نیست.
نماینده کارگران در مذاکرات مزدی به گزارش اخیر مرکز پژوهش‌های مجلس در ارتباط با گستره تحت پوشش صندوق‌های بازنشستگیِ کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: در این گزارش آمده است که جمعیت تحت پوشش صندوق لشگری بسیار قلیل و متوسط حقوق مستمری‌بگیران آن بین ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است؛ مستمری‌بگیران صندوق کشوری نیز کم هستند و متوسط مستمری آنها بینِ یک میلیون و ۹۰۰ هزار تا ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است. اما ۶۵ تا ۷۰ درصد جمعیت بازنشسته و مستمری‌بگیر کشور، تحت پوشش صندوق تامین اجتماعی هستند و ماهیانه به طور متوسط بین یک میلیون و ۵۰۰ تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان می‌گیرند! حال با استناد به این داده‌های رسمی و قابل اتکا، آیا جناب نوبخت باید نوید بهبود معیشت را به بازنشستگان کشوری و لشگری بدهد؟! چگونه با بالا بردن مستمری بازنشستگان کشوری و لشگری می‌توان ادعا کرد که معیشت جامعه بازنشستگی کشور، بهبود یافته است؟!
بی‌توجهی دولت به بازنشستگان کارگری!
وی ادامه می‌دهد: جناب نوبخت مجدداً دوازدهم فروردین توئیت کرده‌اند که همه بازنشستگان کشوری و لشگری که بین ۲ میلیون و ۳۰۰ تا ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان درآمد دارند، درصد قابل توجهی به حقوق آنها اضافه می‌شود؛ مگر نمی‌دانند که این رقم‌ها مثلاً ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان، برای بازنشسته کارگری، تقریباً یک «رویا» است و دست یافتنی نیست؟! چرا درحالیکه بیش از ۶۰ درصد بازنشستگان کشور، مستمری‌بگیر صندوق تامین اجتماعی هستند، دولت هیچ توجهی به معیشت و دغدغه‌های این گروه انبوه ندارد و خود را در مقابل زندگی اینها مسئول نمی‌داند؟!
توفیقی به مذاکرات مزدی امسال بازمی‌گردد: «در مذاکرات مزدی اسفندماه، هر بار گروه کارگری از اهمیتِ «پایه حقوق» که در مستمری بازنشستگان موثر است، صحبت کردند، نمایندگان دولت ادعا نمودند که قرار است به تامین اجتماعی توجه کنیم و مطالبات آن را تامین نماییم! زمان این توجه و تامین مطالبات، به راستی کِی فرا می‌رسد؟! آیا آقای نوبخت هیچ مسئولیتی در قبال جامعه کارگری ندارد؟!»
به گفته توفیقی، همین دست تبعیضات و بی‌توجهی‌هاست که بدنه کارگری کشور را نسبت به بدنه دولت، ناامید می‌کند و اعتماد آنها را نسبت به تصمیم‌سازی ها، کمرنگ می‌نماید.
وی تاکید می‌کند: پیکره تولید کشور، دست کارگران است و طبقه کارگر، تولید ناخالص ملی را رقم می‌زند؛ وقتی کارگر به دولت بی‌اعتماد باشد و انگیزه نداشته باشد، چطور می‌توانیم راجع به رونق تولید و بهره‌وری صحبت کنیم؟!
مزد کارمندان بسیار بیشتر از ۱۵ درصد ادعایی دولت، زیاد شده
او معتقد است؛ در مذاکرات مزدی نیز، نمایندگان دولت سعی کرده اند وانمود کنند که مزد کارمندان و بازنشستگان دولت فقط ۱۵ درصد زیاد شده؛ این درحالیست که سایر مولفه‌های مزدی موثر در بازنشستگی کارمندان را به گونه‌ای افزایش داده‌اند که کارمند دولت یا بازنشسته دولتی، زیر ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دریافتی نداشته باشد؛ علاوه بر این، در اسفند ماه، ۵۰ درصد افزایشِ فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را برای همه کارمندان دولت اِعمال نمودند.
این نماینده کارگری اضافه می‌کند: دستمزد کارمندان و بازنشستگان دولت، بسیار بیشتر از ۱۵ درصد افزایش یافته و در عین حال، کارمندان دولت همواره از پاداش و اضافه کار و مزایای غیرثابت بسیاری برخوردار هستند، درحالیکه تمام امید کارگران شاغل و بازنشسته فقط به حقوق ثابت ماهانه است.
توفیقی تاکید می‌کند: علیرغم همه این ناملایمات و سختی‌ها، جناب نوبخت نمی‌خواهد قبول کند که وظایف حاکمیتی دولت، بیش و پیش از همه در ارتباط با کارگران شاغل و بازنشسته تعریف می‌شود؛ مع‌الاسف این وظایف را پشت گوش انداخته‌اند و حتی در موردش صحبت هم نمی‌کنند!
چرا فریز مزدی؟!
نماینده کارگران در مذاکرات مزدی با بیان اینکه «دستمزد ۹۹ هنوز معلق است» ادامه می‌دهد: کارفرمایان از لزومِ «فریز مزدی » صحبت می‌کنند و ادعا می‌کنند به خاطر کرونا و آسیب‌های آن باید دستمزد کارگران برای دو یا سه ماه، فریز شود؛ دولتی‌ها هم ظاهراً هیچ توجهی به کارگران و دستمزد تعیین نشده‌ی آنها ندارند! باید پرسید مگر کرونا فقط برای کارگران است؟ مگر دستمزد کارمندان دولت فریز شده که دستمزد کارگران زحمتکش کشور فریز شود؟!
توفیقی اضافه می‌کند: در جلسات مزدی، هر بار نمایندگان کارفرمایی ادعا کردند که از کرونا آسیب دیده‌ایم و توان افزایش دستمزد کارگران را نداریم، نمایندگان دولت خطاب به آنها گفتند «مگر جلسات متعددی با کانون‌های عالی کارفرمایی کشور برگزار نشده؛ مگر صنایع آسیب دیده از کرونا را لیست نکردیم؟! مگر سبد حمایتی درست نکردیم و خود نمایندگان کارفرمایان پای آن را امضا نکردند؟! پس بهانه نیاورید که به خاطر کرونا آسیب دیده‌ایم و باید دستمزد برای دو یا سه ماه فریز شود!» با این حال، بازهم کارفرمایان به ادعاهای واهی و بهانه‌گیری‌ها ادامه می‌دهند!
کارگران و دغدغه‌ها در روزهای کرونایی!
این نماینده کارگری در ادامه به توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت برای جوامعِ پساکرونایی اشاره می‌کند: «سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده که علاوه بر آسیب‌های جسمی و انسانی کرونا، آسیب‌های روانی آن در جوامع بسیار پایدار و تاثیرگذار است و دولت‌ها باید به این آسیب‌ها و تاثیرات آنها توجه کنند. در چنین شرایطی، کارگران به دلیل نامعلوم بودن مزد، دچار نگرانی‌های مضاعف هستند و نمی‌دانند فروردین ماه چقدر قرار است دستمزد بگیرند. دولت در کنار خوش خبری‌های پیاپی برای گروه‌های محدودی از بازنشستگان کشور، باید به فکر کارگران شاغل و بازنشسته باشد؛ کارگرانی که خالی بودن سفره‌ها و عدم اطمینان به آینده، این روزهای کرونایی را برایشان به کابوس مبدل کرده است!»
به گفته توفیقی، با روشی که دولتی‌ها در پیش گرفته‌اند، این کابوس طولانی کارگران، تمامی ندارد؛ او تاکید می‌کند باید به گونه‌ای عمل کنند که در روزهای کرونایی و پساکرونایی، طبقه کارگر، انگیزه‌ای برای کار کردن داشته باشد!
گفتگو: نسرین هزاره مقدم
