خجسته:
کمتر کارگر ساختمانی بسته‌ی حمایت از آسیب‌دیدگانِ کرونا را دریافت کرده/ پیاده نظام صنعت ساختمان از حداقل‌ها محروم است
عضو هیات مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور، با اشاره به وعده‌های دولت برای حمایت از معیشتِ اقشار آسیب‌دیده از ویروس کرونا، گفت: کمتر کارگر ساختمانی، کمک‌های وعده داده شده را دریافت نموده است.
«مهدی خجسته» در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه دولت بنا به تشخیص بانک‌های اطلاعاتی که خود ایجاد کرده است، به افرادی که معیشتشان از شیوع کرونا آسیب دیده کمک پرداخت میکند، افزود: «در خبرها خواندیم که دور اول این حمایت اجتماعی، به حدود ۳ میلیون نفر پرداخت شده و برنامه‌ریزی برای پرداخت سه مرحله‌ی دیگر هم انجام شده است. این در شرایطی است که کمتر کارگر ساختمانی از آن بهره‌مند شده است.»
وی با بیان اینکه به دنبال تاثیرات روانی شیوع کرونا بر جامعه، هزاران کارگر ساختمانی بیکار شدهاند، افزود: «آنگونه که دولت مدعی است کمک معیشتی صرفا به افرادی پرداخت می‌شود که هیچگونه درآمد ثابتی ندارند. از آنجا که کارگران ساختمانی واقعا هیچگونه درآمد ثابتی را ندارد و در شرایط معمول هم نیمی از سال را بیکار هستند، باید به آن دسته که بر اثر شیوع کرونا شغلشان را از دست داده‌اند، کمک معیشتی پرداخت شود.»
عضو هیات مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور، افزود: «از آنجا که دولت پرداخت کمک معیشتی را به ۳ میلیون نفر محدود کرده است، کمتر کارگر ساختمانی، کمک وعده داده شده را دریافت نموده است. به همین خاطر، ما فعالان صنفی کارگران ساختمانی ضمن اعلام نارضایتی وکلای خود از وضع موجود، تاکید می‌کنیم که دولت باید در مراحل بعدی پرداخت کمک معیشتی، دایره مشمولان را افزایش دهد.»
خجسته با اشاره به پرداخت نشدن بسته‌ی حمایت معیشتی و اعلام نارضایتی کارگران ساختمانی از قطع شدن یارانه‌های نقدی آنها، گفت: «هنوز کارگران ساختمانی دریافت نکردن بسته‌ی حمایت معیشتی را که دولت مدعی است به ۶۰ میلیون نفر پرداخت شده، فراموش نکرده‌اند و در گروه‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی تشکیل داده‌اند، به صورت گسترده نارضایتی خود را اعلام می‌کنند. همچنین قطع شدن یارانه‌های نقدی برخی کارگران ساختمانی در شرایطی که بیکاری پس از مرگ بر اثر «حوادث ناشی از کار»، بزرگترین دشمن آنها است، اجحافی بزرگ محسوب می‌شود.»
وی با بیان اینکه هرگاه که از وضع موجود زبان به اعتراض می‌گشاییم، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با انتشار جوابیه اعلام میکند که کلیه مشمولان حمایت‌های اجتماعی بر اساس اطلاعات معیشتی خانوارهایشان در سامانه‌ی «خدمات رفاهی ایرانیان» پالایش شدهاند، افزود: «بررسی‌های کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور، نشان می‌دهد که اطلاعات معیشتی بیش از ۱ میلیون کارگر ساختمانی به همراه خانوادهایشان در سامانه‌ی نامبرده وارد شده است.»
رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان گیلان، افزود: «بر اساس اعلام مسئولان سازمان تامین اجتماعی، کمی بیش از ۱ میلیون کارگر ساختمانی بیمه شده این نهاد عمومی غیردولتی هستند؛ یعنی آن عده که نه اتوموبیل شکیلی دارند و نه اینکه حسابی با گردش مالی مناسب. آنها کمتر داراییِ کم ارزشی به نام خود دارند و به همین خاطر مشمول «قانون بیمه‌ی اجتماعی کارگران ساختمانی» شدهاند. با این حال، دولت آنها را مشمول دریافت کمک‌های اجتماعی نمی‌داند و تلاش میکند، در هر مناسبتی بر نام آنها خط بکشد.»
خجسته با بیان اینکه سامانه خدمات خدمات رفاهی ایرانیان با تلاش‌های بسیاری به بانک اطلاعاتی تبدیل شده است و قاعدتا باید بهترین مراجع برای تشخیص و راستی‌آزمایی باشد، گفت: «با این حال به نظر نمی‌رسد که این سامانه بتواند پشتیبان کاملی برای بررسی افراد واجد صلاحیت دریافت حمایت‌های اجتماعی باشد. دولت باید توجه داشته باشد که اکثریت قریب به اتفاق کارگران ساختمانی جزء سه دهک پایین درآمدی، یعنی در دهک‌های اول تا سوم قرار دارند. بنابراین، از هر جهت هم که حساب کنید، آنها زیر خط فقر مطلق قرار دارند.»
عضو هیات مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور، افزود: «کارگران ساختمانی پیاده نظام صنعت ساختمان محسوب می‌شوند؛ پیاده نظامی که از حداقل‌ها هم محروم است.»
این فعال صنفی کارگران ساختمانی با بیان اینکه به نظر نمی‌رسد که کمیسیون تلفیق و نمایندگان مجلس در بودجه سال جاری فکری به حال معیشت و سلامت اقشار آسیب دیده از کرونا کرده باشند، گفت: «اگر مسئولان به شعار «کرونا را شکست می‌دهیم» ایمان داشته باشند باید از معیشت اقشار آسیب دیده از این ویروس کمک کنند. با این حال ما هیچ راهبرد موثری را شاهد نیستیم و دولت برای کمک به آسیب‌دیدگان تنها به منابع «صندوق توسعه ملی ایران» دسترسی دارد.»
وی افزود: «اگر حمایت‌ها شامل حال کارگران ساختمانی نشوند و بازهم نام آنها را خط بگیرند، خسارت‌‌های فراوانی بر دوش دولت می‌ماند. دولت باید ده‌ها برابر ارقام فعلی را در حوزه‌ی سلامت صرف کند؛ در حالی که می‌توانست با پرداخت حمایت‌های اجتماعی مناسب، از خروج کارگران ساختمانی از خانه‌هایشان برای درآوردنِ یک لقمه نان جلوگیری کند؛ ضمن اینکه پیشگیری بهتر از درمان است. در چنین فضایی، حتی اگر نیم درصد از بودجه کشور را هم صرف رفاه کارگران ساختمانی کنیم، نتایج مثبت آن را در سلامت عمومی و مبارزه با کرونا خواهیم دید.»
