یک فعال صنفی:
بیش از ۵۰ درصد کارگران برقکار قم به خاطر کرونا بیکار شده‌اند/ چگونه در خانه بمانیم؟!
علی‌اکبر علیی با بیان اینکه بیش از پنجاه درصد برقکاران قم بیکار شده‌اند، از دولت می‌خواهد شب عید به کارگران ساختمانی وام بدهد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «کرونا» در استان‌های پرخطر ازجمله قم، موجب بیکاری کارگران بسیاری شده است؛ در این میان، کارگران ساختمانی که پیش از این نیز به دلیل رکود گسترده بخش ساختمان با بیکاری‌های طولانی روبرو بودند، در وضعیت دشوارتری قراردارند.
علی‌اکبر علیی (رئیس انجمن صنفی برقکاران استان قم) در این رابطه می‌گوید: به خاطر شیوع کروناویروس، بیش از ۵۰ درصد کارگران برقکار استان قم بیکار شده‌اند؛ البته این بیکاری محدود به کارگران برقکار نیست، بلکه همه کارگران ساختمانی استان قم در وضعیت مشابهی به سر می‌برند و عموماً بیکارند.
وی با بیان اینکه اغلب کارفرمایان از ترس کرونا کار را تعطیل می‌کنند و کارگران مجبورند تن به این بیکاری ناخواسته بدهند، می‌افزاید: کارفرمایان از ترس کرونا، خرید اجناس اولیه را عقب انداخته‌اند؛ مثلاً در صنف برقکاران، اجناس و مواد اولیه زیادی باید تهیه شود تا یک کارگر بتواند کار کند و کارفرما به خاطر اجتناب از تماس با فروشندگان، این اجناس را نمی‌خرد بنابراین کار، تعطیل می‌شود.
علیی به عدم تعلق «بیمه بیکاری» به کارگران ساختمانی اشاره می‌کند و می‌گوید: مشکل اینجاست که به کارگران ساختمانی، حتی آنهایی که بیمه شده‌اند و هر ماه حق بیمه را از درآمد ناچیز خود می‌پردازند، بیمه بیکاری تعلق نمی‌گیرد؛ ساختمانی‌ها که بیش از کارگران دیگر حق بیمه ماهانه می‌پردازند، از بیمه بیکاری محروم هستند و اکنون که به خاطر کرونا، مجبور به بیکاری شده‌اند، تامین اجتماعی ریالی به آنها نمی‌پردازد.
رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی استان قم، در ادامه به مشکل کمبود تجهیزات بهداشتی از قبیل ماسک، دستکش و ضدعفونی کننده در قم اشاره می‌کند و می‌گوید: کارفرمایان ساختمان، هیچ اقدامی برای تهیه این اقلام بهداشتی نمی‌کنند و کارگران اگر سر کار بروند، باید خودشان این اقلام را بخرند؛ در شرایطی که این تجهیزات کمیاب است و کمتر در داروخانه‌ها پیدا می‌شود، کارگران مجبورند آنها را با قیمت گزاف از بازار آزاد تهیه کنند.
چگونه در خانه بمانیم؟!
وی به طرح یک پرسش می‌پردازد: «ما چگونه سر کار نرویم؟! چگونه در خانه بمانیم و از خودمان و خانواده‌هایمان محافظت کنیم؟!»
او ادامه می‌دهد: کارگری که اگر سر کار نرود، نه بیمه بیکاری دارد و نه حقوق ثابت، چگونه در خانه بماند؟ از آنجایی که کار کم شده، کارگران ساختمانی مجبورند روزها در میادین و خیابان‌ها حاضر شوند و به دنبال کار بگردند؛ نمی‌توانند در خانه بمانند!
علیی اضافه می‌کند: دولت اگر واقعا می‌خواهد مردم در خانه بمانند، لااقل در این شرایط بحران، به کارگران ساختمانی وام بدهد؛ به هر کارگر ساختمانی، یک وام معقول بدهد تا کارگر بتواند حداقل با این وام، حق بیمه‌های عقب افتاده خود را پرداخت کند؛ در غیر این صورت، چطور می‌توان توقع داشت که کارگران ساختمانی در خانه بمانند و به خیابان نیایند؟!
