در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
بهانههای واهی برای ارزان نگهداشتن کارگر ایرانی/ با ۳ برابر شدن دستمزد بازهم کارگران به زندگی شایسته نمیرسند
یک کارگر پتروشیمی تندگویان گفت: دستمزدها در سال ۹۸ به هیچ وجه با افزایش قیمتها تناسبی نداشت و کارگران از این شرایط ناراضی بودند؛ در سال آینده حتی با سه برابر شدن دستمزدها نیز به وضعیت مناسبی نمیرسیم.
حسن جلالی (فعال کارگری پتروشیمی تندگویان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به اینکه بیشتر مشاغل ماهشهر و تعداد زیادی از کارگران زیرمجموعه پیمانکاریها در این منطقه در سال گذشته دستمزد حداقلی دریافت میکردند، گفت: با وجود گرانی و تورمی که امسال داشتیم، کارگران واقعاً در تامین احتیاجات زندگیشان با مشکلات زیادی مواجه شدند. دستمزدها به هیچ وجه با افزایش قیمتها تناسبی نداشت و کارگران از این شرایط ناراضی هستند.
وی افزود: نرخ تورم کالاهای مورد نیاز مردم بالا رفته و با وجود هزینههای مسکن و تحصیل، سبد معیشت خانوار اخیراً بیش از هشت میلیون تومان توسط کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر کشور تعیین شده است؛ بنابراین طبعاً دستمزد سال آینده نیز باید هشت میلیون تومان را پوشش دهد.
جلالی خاطرنشان کرد: کارفرماها هر بار بهانه میآورند که افزایش دستمزدها تورمزا خواهد بود. درحالیکه در اصل از این طریق ذهنیت مردم را نسبت به حقوق کارگران بازی میدهند. هزاران بهانه بیان میشود تا دستمزد کارگران را زیاد نکنند. همین مسئله باعث شده سال به سال توانایی کارگران برای تهیه حداقلهای زندگی کاهش یابد.
او ادامه داد: دستمزدها نسبت به قبل عقبگرد داشته و خیلی از کالای ضروری از سفره کارگران حذف شده است. خانوادههای کارگری هیچ فرصت و توان مالی برای تفریحات و کنار هم بودن ندارند. هزینههای جاری کارگران باید از طریق تعاونیهای کارگری کاهش یابد. تحصیل فرزندان کارگران نباید تا این حد گران باشد. متاسفانه کیفیت مدارس دولتی کم شده و خانوادههای کارگران توان فرستادن فرزندانشان به مدارس غیرانتفاعی را ندارند.
افزایش بیش از ۵۰ درصدی قیمتهای خوراکیها
این فعال کارگری پتروشیمی تندگویان تصریح کرد: امسال قیمتهای خوراکیها افزایش بیش از ۵۰ درصدی داشته و تورم مسکن بیش از صد درصد بوده است. هزینههای زندگی کارگران بر این اساس افزایش یافته است و از سالهای قبل نیز عقبماندگی مزدی داریم. از این رو حتی اگر دستمزدها ها سه برابر شود، نیز کارگران در تامین هزینههای زندگی با مشکل رو به رو میشوند.
جلالی بیان کرد: در ماهشهر قیمتها از مراکز استان و حتی پایتخت نیز بیشتر است. متاسفانه قدرت کارفرما زیاد است، اگر نماینده کارفرمایان نخواهند رقم سبد معیشت را در شورای عالی کار قبول نمیکنند و از موضع بالا به کارگران نگاه میکنند.
اختلاف طبقاتی و احساس فزاینده تبعیض در نفت
این فعال کارگری تصریح کرد: کارگران پیمانکاری پتروشیمیها که اغلب این شرکتها درآمدهای بالایی هم دارند، نسبت به برخی همکارانشان دستمزد کمتری میگیرند. احساس تبعیض بین پرسنل وجود دارد. تنوع قراردادهای کاری، از ارکان ثالث، حجمی، پیمانکاری و .... بسیار زیاد است. نزدیک به ۷ تا۸ مدل قراردادکاری در پتروشیمیها مشاهده میشود.
جلالی با اشاره به اینکه به بهانه افزایش سرمایهگذاری در مناطق آزاد، قوانینی به ضرر کارگران تصویب کردند، گفت: این قوانین قدرت کارفرمایان را در مقابل کارگران روز به روز بیشتر میکند. در عمل حقوق کارگران را در مناطق آزاد از بین بردند.
او ادامه داد: نرخ بیکاری در ماهشهر بین ۲۵ تا ۳۰ درصد است. تنها به این بهانه که نیروی متخصص داخل منطقه کم است، نیروهای بومی را استخدام نمیکنند. درحالیکه الان خیلی از جوانان تحصیلکرده هستند اما بیکار ماندهاند. این جوانان با وجود امکانات کم به تحصیلات خودشان ادامه دادهاند.