درد بی‌پایان کارگرانی که مهاجرت می‌کنند/ از قطع شدن یارانه و حمایت معیشتی تا پرداخت عوارض خروج!

عبدالله بلواسی (فعال صنفی کارگران خباز مریوان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: به دنبال رکود بازار کار در کشور و پایین آمدن سطح درآمد در مقایسه با تورم، کارگران ایرانی بسیاری مجبور هستند برای ارتزاق و تامین معاش خانوار به کردستان عراق مهاجرت کنند.

وی ادامه داد: بسیار غیرقابل درک است تصور کردن رنج انسانهای شریفی که برای به دست آوردن چند دینار بیشتر  تا چه اندازە سختی می‌کشند؛ در عراق چون ارزش دینار بیشتر از ریال است ناچاری کمتر بخوری، کمتر بخوابی، کمتر حرف بزنی و متاسفانه فقط باید چشم قربان بلد باشی!  باید به دور از خانه و عزیزان فقط و فقط رنج ببینی؛ این شرایط بسیار دشوار است؛ نه از ایمنی کار خبری هست و نه از بیمه؛ آنجا کارگران به صورت روزمزد بدون قرارداد و امید به آینده کار می‌کنند.

بلواسی اضافه کرد: بدتر از اینها برای قبول کردن این همه رنج و ناعدالتی، با مجوز و پاسپورت رسمی از مرز عبور می‌کنی. آنگاه که پاسپورت شما مهر خروج از مرز خورد، به دیدگاه خیلی‌ها یعنی به خارج از کشور سفر کرده‌ای! مهاجرت برای یک لقمه نان از دیدگاه کسانی که برای به دست آوردن پول زحمت نکشیده باشند، معنی ندارد و سفر خارجی محسوب می‌شود. آنگاه همان‌ها برای کارگر تصمیم می‌گیرند و برای هر بار خروج آنها را وادار می‌کنند (دو برابر و بیشتر) عوارض پرداخت کنند.

به گفته‌ی بلواسی، چه چیز دردناک‌تر از اینکه به خاطر سفر ناچار به خارج برای کار سخت، یارانه‌ات قطع شود. سبد معیشتی  به شما تعلق نگیرد. حالا گویا باید مالیات هم بدهی!؟

او در پایان تاکید می‌کند: لازم است مالیات را از کسانی بگیرید که بیشترین سهم را از اقتصاد این مملکت می‌برند و کمترین زحمت را می‌کشند و در عوض کمترین خدمت را می‌کنند.