در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
سردرگمی امروز را در دوران جنگ هم ندیدیم / هفت ماه پیش هشدار وقوع سیل را داده بودیم/ مردم جایی برای رفتن ندارند/ کشاورزان برای جلوگیری از فاجعه انسانی اجازه عبور آب از زمینهایشان را بدهند
رییس انجمن صنفی کشاورزی و منابع طبیعی دشت آزادگان با فاجعهبار خواندن وضعیت روستاییان و کشاورزان ساکنان رفیع، حمیدیه، سوسنگرد، بستان، ابوحمیظه و کوت سیدنعیم، گفت: دهها هزار هکتار از اراضی کشاورزی مردم به زیر آب رفته، و نابود شده، و دامها نیز در حال تلف شدن هستند. دیگر چیزی از اراضی کشاورزی باقی نمانده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بهار امسال همراه بود با اخبار دردناک و فاجعهبار سیل از استانهای شمالی و غرب و جنوب غرب کشور. در این میان، خوزستان (به طور ویژه حوضه آبریز کرخه) از جمله استانهایی است که دچار خسارات ناشی از سیل شده است. غلامرضا شریعتی (استاندار خوزستان) اخیرا اعلام کرده که با توجه به آغاز بارشها از صبح دیروز (17 فروردین) به شهرهای رفیع، حمیدیه، سوسنگرد، بستان، ابوحمیظه و کوت سیدنعیم دستور تخلیه دادهایم.
استاندار با بیان اینکه بیش از ۱۰۰ هزار نفر در این مناطق حضور دارند، به ایلنا گفته است: دستور دادهایم که سالخوردگان، زنان و کودکان شهر را تخلیه کنند و جوانان و مردان بمانند و در حفظ شهر به ما کمک کنند تا بتوانیم از ورود آب به شهر نیز جلوگیری کنیم، البته خوشبختانه تاکنون با سیل در شهرها مواجه نشدهایم.
شریعتی با بیان اینکه همه سیلبندها تقویت شده است، گفت: خروج آب از سدها به ویژه کرخه همچنان ادامه دارد. در کرخه به علت ورود زیاد آب و پرشدن سد، خروج آب با عدد بالایی از سد ادامه دارد.
در همین رابطه، حسین مرمضی (رییس انجمن صنفی کشاورزی و منابع طبیعی دشت آزادگان) ضمن فاجعهبار خواندن وضعیت روستاییان و کشاورزان این شهرها، به خبرنگار ایلنا، گفت: دهها هزار هکتار از اراضی کشاورزی مردم به زیر آب رفته، نابود شده و دامها نیز در حال تلف شدن هستند.
اگر مردم به دستور مقامات جهت تخلیه شهرها و روستاها تمکین نمیکنند برای این است که جایی برای رفتن ندارند
وی ادامه داد: فقط دستور تخلیه میآید و مرتبا میگویند از شهرها بیرون بروید تا دچار سیلاب نشوید. اما این مساله به این راحتی که مسئولان فکر میکنند، نیست. در هر کدام از این شهرها دهها هزار نفر زندگی میکنند. روستاهای این مناطق و شهرها بسیار پرجمعیت هستند و گاه در هر خانه روستایی بین ۲۰ الی ۳۰ نفر زندگی میکنند. این آدمها به کجا بروند؟ در این شرایط گرانی و نداری چه بکنند؟ چه کسی قرار است به آنها جا و پناه بدهد؟ مردم سردرگم شدهاند. اگر که تمکین به دستور مقامات جهت تخلیه نمیکنند بدین خاطر است که جایی برای رفتن ندارند.
مرمضی در انتقاد از عدم لایروبی کانالهای آبراهههای پیرامون اراضی کشاورزی روستاها و شهرهای پیرامون این شهرها اظهار داشت: از حدود ۷ ماه پیش مرتبا به مقامات ادارات مربوطه مثل آب و برق خوزستان پیرامون خطر وقوع سیل هشدار داده بودیم و تاکید کرده بودیم که کانالها باید لایروبی شوند چراکه آب به سختی به هورالعظیم میرسد و به زور راه خودش را بازمیکند و نتیجتا وارد شهرها و روستاهای اطراف شده و هدر میروند. اما گوش شنوایی برای هشدارهایمان وجود نداشت.
سردرگمی و فجایعی که امروز میبینیم را در دوران جنگ ندیدیم
رییس انجمن صنفی کشاورزی و منابع طبیعی دشت آزادگان تصریح کرد: دیگر چیزی از اراضی کشاورزی باقی نمانده است. ما به چشم خودمان شاهد فاجعه هستیم. انگار بازگشتهایم به دوران جنگ. والله که ما یکچنین سردرگمی و فجایعی را در دوران جنگ ندیدیم که امروز میبینیم. حجم تخریبهایی که طی سیلابهای سال گذشته و سال جدید به ساکنان این شهرها تحمیل شده، بیسابقه است.
مرمضی اظهار داشت: بالای ۸۰ الی ۹۰ درصد اراضی کشاورزی ما در حال نابودی هستند و امدادرسانی هم بسیار ضعیف است. کل استان بحرانزده شده، و بالگردهای امدادرسانی باید سریعا به اینجا اعزام شوند. نیروهای نظامی و امدادی موجود بهرغم تمام تلاشهایی که میکنند، قادر نیستند تمامی جمعیت و مناطق شهرها و روستاهای دچار بحران را پوشش دهند.
وی افزود: آیا سدها برای ما هیچ فایدهای داشتهاند؟ وزیر و مقاماتی که اعلام میکنند قرار است دوباره سد احداث شود، بررسی کنند سدهای پیشین چه عوارضی برای ما داشتهاند؟ تا قبل از احداث سدها واقعا وضعیت ما کشاورزان اینگونه نبود و ما این همه با فاجعه سیل دست به گریبان نبودیم. حداقل تلفات و خساراتمان بسیار کمتر از چیزی بود که اکنون هست. اما در حال حاضر سدها کل استان را دچار بحران کردهاند.
کشاورزان اجازه بدهند آب از زمینهایشان رد شده تا از بروز فجایع انسانی جلوگیری شود
رییس انجمن صنفی کشاورزی و منابع طبیعی دشت آزادگان در پایان، گفت: ما اکنون همه باید به فکر نجات مردم باشیم. من از کشاورزان میخواهم که با نیروهای امدادی همکاری کرده، اجازه بدهند آب از زمینهایشان رد شده و راه خود را باز کند. در این حالت میتوان بحران را تا حدی کنترل کرده و از بروز فجایع انسانی جلوگیری کرد. خسارت اراضی کشاورزی میتواند جبران شود اما فاجعه انسانی غیرقابل بازگشت است.