نماینده‌ مجلسی که به دنبال کاهش سطح دستمزدهاست، باید پاسخگو باشد/۱۴ درصد بیکاری جامعه به خاطر ناکافی بودنِ حداقل دستمزد است

به گزارش خبرنگار ایلنا، این روزها تلاش‌هایی برای حذف حداقل دستمزد کلید خورده‌ است، تلاش‌هایی که البته با مخالفت صریح و بی‌پرده‌ی کارگران و نمایندگان آنها ناکام خواهد ماند. علی خدایی (عضو کارگری شورای عالی کار و نایب رئیس هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور) در این رابطه با اشاره به اتفاقات رخ داده می‌گوید: اخیراً کارگروه اشتغال مجلس، طرحی را در مجلس مطرح کرده که به مرکز پژوهش‌های مجلس واگذار شده است. سیزدهم آذر ما نیز نمایندگان کارگری در جلسه‌ی مرکز پژوهش‌های مجلس که برای بررسی این طرح برگزار شده بود، شرکت کردند. ظاهراً تم اصلی طرح، «بررسی مزد چندگانه» است.

وی تاکید کرد: براساس شنیده‌های ما، طرحِ «مزدِ چندگانه» توسط یکی از نمایندگان مجلس در حال پیگیری‌ست و شاکله اصلی طرح، براساسِ مفروضات و نظریاتِ یک موسسه خیریه، تنظیم شده است. این خیریه سالهاست که تحت پوشش دفاع از اشتغال، هجمه به قانون کار و حداقل دستمزد را آغاز کرده و تلاش دارد با تبلیغات وسیع، گروه‌های مختلف کارگران ازجمله زنان سرپرست خانوار را از شمول حداقل مزد و قانون کار خارج نماید.

این فعال کارگری، به منصه‌ی ظهور رسیدن این دست طرح‌ها و پیشنهادات را محصول بی‌اطلاعی مسئولان می‌داند و معتقد است؛ اینگونه تفکرات و عملکردها باعث به‌هم‌ریختگی و تشتت بازار کار می‌شود.

کارگاه‌های زنان سرپرست خانوار که بیمه و حداقل دستمزد را رعایت نمی‌کنند، یک تخلف آشکار است

عضو کارگری شورای عالی کار این نوع کارگاه‌ها را از نگاه قانون کار، «غیرقانونی» می‌داند و می‌گوید: کارگاه‌های زنان سرپرست خانوار که بیمه و حداقل دستمزد را رعایت نمی‌کنند، یک تخلف آشکار است و اداره کار و تامین اجتماعی استان اصفهان باید با این نوع تخلفات، برخورد جدی صورت بدهد. فرض بگیریم اینها می‌خواهند یک قانونی را تغییر بدهند اما نمی‌توانند قبل از طی روند قانونی برای تغییر قانون، الزامات این قانون را زیرپا بگذارند.

وی تاکید می‌کند: این تخلف از قانون، در سال‌های گذشته تداوم داشته و جالب اینجاست که بدون هیچ واهمه، این تخلف را یک «دستاورد» معرفی می‌کنند.

حتی تندروترین نمایندگان سرمایه‌داری افت معیتشتی طبقه‌ی کارگر را قبول دارند

خدایی در شرایطی که نابسامانی معاش کارگران، حتی تندروترین نمایندگان سرمایه‌داری را به قبول افت معیتشتی طبقه‌ی کارگر واداشته، تلاش برای زدودن حداقل دستمزد را «وقاحت» می‌داند و ادامه می‌دهد: امروزه همه معترفند که وضعیت معاش کارگران خوب نیست و حداقل دستمزد مناسب نیست. یادمان نرود که حداقل دستمزد در بهترین حالت فقط ۲۸.۳ هزینه‌های ماهانه‌ی خانوار را پوشش می‌دهد. اما در کمال بی‌پروایی، برخی آقایان درخواست دارند که همین حداقلِ غیرکافی نیز به کارگران پرداخت نشود و از همه ابزارهای تبلیغاتی ازجمله جزوه، دست‌نوشته و حتی پیامک برای اقناع مسئولان استفاده می‌کنند.

نماینده کارگران در شورای عالی کار، واکنشِ «برخی» از مسئولان را سوال‌برانگیز توصیف می‌کند و می‌گوید: برخورد برخی از مسئولان نشان‌دهنده بی‌اطلاعی کامل از مناسبات بازار کار است. طرح اخیر بر این ادعا استوار است که با حذف الزام حداقل دستمزد، نرخ اشتغال بالا می‌رود. متاسفانه کسانی که به این حرف‌ها گوش فرا می‌دهند، هیچ شناختی از تعریف اشتغال ندارند. در همین سال گذشته، ۱۴ درصد بیکاری‌های ارادی مربوط به کسانی‌ست که حداقل دستمزد را ناکافی می‌دانند. پس چطور ادعا می‌کنند که با کاهش مزد، اشتغال ایجاد می‌شود؟!

وی تاکید می‌کند: در شرایطی که ۱۴ درصد بیکاران، به خاطر پایین بودن حداقل دستمزد، بازار کار رسمی را رها می‌کنند و به اشتغال غیررسمی روی می‌آورند، آقایان می‌خواهند با پایین آوردنِ بیشتر مزد، اشتغال ایجاد کنند. این یک رویکرد مضحک و بی‌اساس است.

برخی به هیچ وجه نگران روستاییان و جامعه کارگری نیستند

او به نکته‌ی اساسی‌تری ورود می‌کند: نماینده مجلسی که پیگیری این نوع موارد را در برنامه دارد و در حال حاضر، خروج روستاییان از شمول قانون کار را پیگیری می‌کند، مطمئن هستیم که به هیچ وجه نگران روستاییان و جامعه کارگری نیست.

خدایی خطاب به این نماینده مجلس ادامه می‌دهد: در شرایطی که مردم و کارگرانی که به شما رای داده‌اند، توقع دارند که برای بهبود معاش آنها که سقوط آزاد کرده، تلاش کنید اما شما در حال تقلا برای حذف حمایت‌های حداقلی قانون هستید!‍ این را موکلانتان باید بدانند و بایستی پاسخگوی مردم باشید!

ضربه‌هایی به زخمِ روبازِ طبقه‌ی کارگر

وی تاکید می‌کند: من فکر می‌کنم ضربه‌های این تفکرات، ضربه‌هایی‌ست که به زخم روبازِ طبقه‌ی کارگر ایرانی فرود می‌آید و یقیناً درد آن در این شرایط ناگوار اقتصادی، بیشتر از همیشه هست.

به گفته‌ی خدایی، هجمه به قانون کار در همه دوره‌ها وجود داشته و کارگران نیز طریق مبارزه با این هجمه‌ها را خوب بلدند. اما در شرایطی که کارگران به خاطر ناتوانی معیشتی در شرایط بسیار ناگواری هستند، این ضربه‌ها را فشار مضاعف تلقی می‌کنیم و به هیچ وجه برنمی‌‌تابیم.