در گفتوگو با ایلنا مطرح شد:
کمیته دستمزد مابهالتفاوت چند ماه گذشته را برای کارگران جبران کند/تبعات اجتماعی کشدار شدن مذاکرات خیلی بیش از این حرفهاست
کاظم فرجالهی، فعال کارگری معتقد است که مدت خیلی زیادی است که بحث ضرورت تشکیل کمیته دستمزد و افزایش دستمزد کارگران و بازنشستگان مطرح شده است اما شاهد وقتکشی بسیار هستیم.
کاظم فرج الهی (فعال کارگری) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به جلسه امروز کمیته دستمزد اظهار کرد: من خیلی به کمیته دستمزد امیدوار نیستم. تجربه نشان داده که هر بار مقدار زیادی وقتکشی میشود. هر ساله مذاکرات مزدی از اوایل زمستان شروع میشد و تا روزهای آخر اسفند ماه به درازا میانجامید و به خاطر بحثهای کشدار و بدون نتیجه عملی و واقعی در سفره کارگران، با افزایش رقم ناچیزی همراه بود.
وی با بیان اینکه امسال با کاهش 300 درصدی ارزش ریال، تاثیر مستقیمی بر سفره کارگران به وجود آمد، تصریح کرد: مدت خیلی زیادی است که بحث ضرورت تشکیل کمیته دستمزد و افزایش دستمزد کارگران و بازنشستگان مطرح شده است اما شاهد وقتکشی بسیار هستیم.
این فعال کارگری افزود: شاید اگر ترس از تبعات اجتماعی نبود، همین زمان هم پیگیریها انجام نمیشد. ترس از بیشتر شدن عواقب اجتماعی باعث شد تا اقدامات امروز انجام بگیرد.
فرج الهی با اشاره به اینکه ما انتظار داریم که برای افزایش دستمزد کارگران وقتکشی نشود و هرچه زودتر به عدد و رقم مطلوبتری برای دستمزد برسند، گفت: انتظار داریم کسانی که در جایگاه نمایندگان کارگری هستند، هر چه زودتر به عدد و رقمی برسند و ترتیبی بدهند که مابهالتفاوت چند ماه گذشته به کارگران پرداخت شود چراکه بسیاری از کارگران در چند ماه گذشته بسیار در عسرت و تنگدستی گذران عمر کردهاند و بدهکار هستند.
کارگران سلامتشان را به مخاطره انداختهاند
وی افزود: بسیاری از کارگران در ماههای گذشته مجبور شدند، مصارف ضروری از قبیل بهداشت، فرهنگ و تغذیه را به تاخیر بیندازند. حتی مراجعه به پزشکان از 30 تا 50 درصد و حتی در بیمارستانهای خصوصی خیلی بیشتر کاهش پیدا کرده است. امیر امر به معنای این است که حتی ضروریترین مساله یعنی سلامتشان را به تاخیر انداختهاند.
این فعال کارگری با تاکید بر اینکه کمیته دستمزد باید به هر مبلغی که میرسند، مابهالتفاوت این 8 ماه را پرداخت کنند، اظهار کرد: در عین حال گفته شده که قدرت خرید کارگران نسبت به سال گذشته یک میلیون و 200 هزار تومان کاهش پیدا کرده است.اقتصاددانان مختلف معتقد هستند که این عدد و رقم واقعی نیست.
وی افزود: اگر دقیقا همین حرف نیز به عمل برسد به این معنا است که حدودا دستمزد حداقلی کارگران باید به دو میلیون و 500 هزار تومان برسد. این رقم هم با فقر مطلق و نسبی نیز فاصله زیادی دارد. انتظار این است که کمیته دستمزد به رقم واقعیتری برای دستمزد کارگران برسد. آن چیزی که به عنوان خط فقر و نرخ تورم گفته میشود، میانگین قیمت کالاها است اما رقم تورم سفره روزانه کارگران بیش از رقم میانگین است.
افزایش بهای کالاهای اساسی بیشتر از نرخ تورم است
او ادامه داد: نرخ رسمی بسیاری از این کالاها از سال گذشته تاکنون افزایش پیدا کرده است. نرخ افزایشی که به این کالاها تعلق گرفته و اساسیترین کالاهای مورد نیاز روزانه کارگران را تشکیل میدهد، بیشتر از نرخ تورم است.
فرج الهی با اشاره به اینکه انتظار ما این است که محاسبات با کمک کارشناسان اقتصادی مستقل بازنگری شود و به رقم واقعیتری برسد، اظهار کرد: انتظار داریم کسانی که در جایگاه نمایندگی قرار گرفتهاند به جای اینکه فقط به لابیگری در شورای عالی کار بیندیشند، دست به روشهای تازهتری بزنند. مذاکرات فرساینده و کشدار تاکنونی که بیش از 5 ماه طول کشیده است، ممکن است تا اسفند ماه به طول بیانجامد و با افزایش حقوق سال آینده آن را یکی کنند. این مساله به زیان کارگران است.
افزایش ریالی دستمزد دچار پارادوکسهایی است
او ادامه داد: این مساله در سلامت کارگران و بهداشت خانوادهها و حتی میزان آمار جرم و جنایت تاثیرگذار خواهد بود.با توجه به اینکه کسانی در اوضاع کنونی اقتصاد افرادی یک شبه میلیاردر میشوند، ممکن است فرزندان کارگران به جرم و جنایت روی بیاورند.تبعات اجتماعی کشدار شدن مذاکرات خیلی بیش از این حرفها است.
این فعال کارگری با بیان اینکه افزایش ریالی دستمزد دچار پارادوکسهایی است، گفت: این افزایش به سرعت با افزایش سرسام آور قیمتها جبران میشود. مجموع رقمهای واقعی کارگران با هزینههای زندگیشان همخوانی ندارد. بستههای حمایتی با دو شرط میتواند راهکار خوبی برای جبران مشکلات کارگران باشد. اول اینکه بستههای حمایتی باید به شکلی باشد که در دستمزد واقعی کارگران لحاظ شود. یعنی اگر 10 کیلو برنج به کارگر تعلق میگیرد، تبدیل به عدد کسری شود که این میزان در کنار کسورات بازنشستگی، حقوق از کار افتادگی و حقوق ایام بیماری، اضافه کاری و دستمزد کارگران لحاظ شود.
وی در پایان اظهار داشت: در دوران جنگ ما تجربه توزیع بن کارگری را داشتیم. بن کارگری هر چند ماه یکبار مقداری از کالای اساسی به آنها داده میشد. سازوکاری که برای توزیع کالا مهیا میشود، میتواند بسیار فسادانگیز باشد. هوشیاری بسیار زیادی لازم است که سازوکاری برای توزیع بستههای حمایتی تبیین شود که فساد به بار نیاورد. این سازوکار را هیچ چیز به جز نظارت دموکراتیک تشکلهای کارگری، کنترلپذیر نمیکند. باید اجازه داده شود که تشکلهای کارگری از طریق مجامع عمومی نمایندگان خود را انتخاب کنند و از این طریق بر سازوکار توزیع بستهها نظارت داشته باشند.