در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
شیفت ایثار، عوام‌فریبی و تهییج نیروی کار است/بازهم از جیب کارگر مایه می‌گذارند
دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور گفت: شیفت ایثار تنها تهییج کارگران است. این طرح هرچند داوطلبانه اما دست‌اندازی به سفره کارگر است و آنان که باید ایثار کنند سرمایه‌داران و مسوولان کشور هستند.
حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در واکنش به طرح شیفت ایثار گفت: با یک روز حقوق کارگر مشکلات اقتصادی حل نمی‌شود، اما جیب سرمایه‌دار و کارفرمایان پرتر می‌شود. کارگران در ماه‌های اخیر به طور مداوم در حال ایثار بوده‌اند. از شرایط کار نابهنجار، روابط کار و قراردادهای ناپایدار بگیرید تا نبود امنیت شغلی و عدم دریافت حقوق. این‌ها همه از ایثار زندگی کارگران را فراتر برده است.
وی ادامه داد: حقیقت این است که با این طرح عدم اجرای وظیفه دولتمردان و ناظران قانون را با واژه ایثار پوشش داده‌اند. چرا هر وقت بحث ایثار پیش کشیده می‌شود به سراغ قشر کم‌درآمد و کارگران می‌رویم؟ در هشت سال دفاع مقدس افرادی که درجنگ بودند؛ اکثریت از قشر کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه بودند. از آنچه که داشتند، چشم‌پوشی کردند. شیفت ایثار طرحی بود که من به آن اعتقادی نداشتم.
حبیبی با اشاره به کمک و همدلی کارگران در زلزله‌ی کرمانشاه گفت: حال اگر کارگرانی می‌خواهند مثل زمان زلزله به عنوان قشر حقوق‌بگیر، بخشی از درآمد خود را ببخشند ولی اینکه کار کنند و مزدی نگیرند، این دیگر نامش ایثار نیست. چرا ما همیشه به دنبال اینطور واژه‌ها می‌رویم و ایثار را به کار می‌بریم؟ این حرکت نامش ایثار نیست؛ بهره‌کشی است.
حبیبی تصریح کرد: این واژه ایثار صرفا ایجاد بار هیجانی و موج‌سواری بر احساسات کارگران است. به کار بردن این واژه‌ها آنهم در محرم بیشتر نوعی عوام‌فریبی و تهییج کردن است. در هشت سال جنگ این کارگران و قشر آسیب‌پذیر جامعه بودند که به میدان عمل آمدند. چرا باز در این شرایط سخت باید از آنان مایع گذاشت؟ این کارگران ماه‌ها حقوق نگرفتند و هنوز قراردادهای ناپایدار دارند. ما در ابتدایی‌ترین مسائل اجتماعی و اقتصادی کارگران مانده‌ایم اما باز دست به سفره آنان برای اصلاح اقتصاد برده‌ایم. درآمد حاصل از آن یک روز کار بی‌مزد در جیب سرمایه‌دار است و کمکی به چرخه اقتصاد این کشور نمی‌کند. هیچ کجای علم اقتصاد این نوع امر را تایید نمی‌کند.
وی در ادامه با طرح این پرسش که این ایثار برای کیست، ادامه داد: یکبار برای همیشه فکر کنیم؟ این ایثار برای کجاست؟ برای سرمایه‌گذاری که سرمایه ذخیره می‌کنند؟ کسی که به دنبال سرمایه و سود بیشتر است؟ ما باید برای او ایثارگری کنیم؟ کجای این ایثار به معضلات اقتصادی کشور کمک می‌کند؟
حبیبی با بیان اینکه مشکلات اقتصادی کارگری ما بیشتر از این است که با یک شیفت ایثار حل شود، بیان کرد: کارگران اگر یک روز مزد نگیرند؛ چه کسی بهره‌مند می‌شود جز اقشار پردرآمد و سرمایه‌دار جامعه؟ اگر کارگران یک شیفت مزد نگیرند، وضع بهتر می‌شود؟ چه کسی از قِبَل این شرایط سود می‌کند؟ چرا باز کارگران که نسبت به همه کمترین درآمد را دارند، باید سنگ زیرین آسیاب باشند؟
دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور معتقد است که طرح ایثار و کار بی‌مزد باید از ناحیه دولتمردان و افراد صاحب قدرت و ثروت اتفاق بیفتد. وی گفت: اگر بناست ایثاری اتفاق بیفتد این صاحبان قدرت هستند که باید دست به جیب شوند. آن‌ها بیایند و اعلام کنند یک هفته حقوق نمی‌گیرند یا یک ماه از سود خود می‌گذرند. نمایندگان مجلس، تمام مسئولان نظام و کشور هستند که باید دست به این ایثار بزنند. اما چرا این اتفاق نمی‌افتد؟ چون این افراد از یک سوم مزایای خود هم نمی‌گذرند؛ چه برسد به یک ماه حقوق. این‌ها قدرت درک و فهم اینکه کارگر هشت ماه حقوق نگرفته است را ندارد. این یک روز حقوق نگرفتن کارگران هیچ چیز از عدم درک صاحبان سرمایه کم نمی‌کند.
حبیبی مشکلات اقتصادی کشور را عدم ایثار در کارفرمایان دانست و بیان کرد: این امر ناشی از فرهنگی است که در بین مسئولان است و آن این است که برخی مسئولان منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. نداشتن این فرهنگ در بین مسئولان باعث می‌شود که نظام اقتصادی کشور مسیر درستی را طی نکند. اگر ما به فرهنگ ایثار اعتقاد داریم؛ ایثار باید از بالا به پایین اتفاق بیفتد، تا مشکلات حل شود.
حبیبی با انتقاد از شیوه عملکردی مسئولان کشور گفت: چیزی که در کشور به وفور دیده می‌شود؛ عدم توجه مسئولان برای خدمتگذاری به مردم است. شما جای جای این کشور را که بگردید، مسئولی که تفکر خدمت‌رسانی به کشور داشته باشد، شمارش از تعداد انگشتان دست کم‌تر است. مشکلات اقتصادی ما در گرو رانتخواری و ویژهخواری است و اینکه یک گروه ویژه و خاص دارایی کشور را به نفع خود مصادره می‌کنند. اگر این بحث رانت و ویژهخواری را از بین ببریم در جامعه شاهد شکوفایی اقتصادی خواهیم بود. آن وقت دیگر نیاز نیست که کارگر بیاید برای حل مشکلات اقتصادی یک روز بی‌مزد کار کند.
حبیبی ادامه داد: من نمی‌دانم مسئولان واقعا خجالت نمی‌کشند؟ آیا روی این را دارند که دوباره به جامعه و قشر آسیب‌پذیر بگویند، بیاید ایثار کنید؟ خودشان حاضر هستند بیایند و یک روز از حقوق خود را ایثار کنند؟ با قطعیت می‌گویم که حتی یک دقیقه هم حاضر نیستند. کارگر تمام روزهای سال دچار توده‌ای از مشکلات و مصائب است. مشکل اقتصادی کشور در رانتخواری و ویژهخواری مسئولان و ژن‌های خوبی است که به آنان وابسته‌اند؛ نه کارگری که به نان شب خود هم محتاج است.
قرار است براساس رزمایش شیفت ایثار، ۴۰ هزار نفر از کارگران بسیجی به منظور خدمات رسانی، کمک به تولید، بهره‌وری و کمک به واحدهای تولیدی تحت عنوان شیفت ایثار و خارج از شیفت کاری بدون هیچ چشم‌داشت و دستمزدی در محیط کار خودشان حضور یابند و در عرصه‌های مرتبط با شغل خود به فعالیت بپردازند.
