یادداشتی از علی حیدری؛
جمع سپاری رسانه‌ها درسازمان تامین اجتماعی
نائب رئیس سازمان تامین اجتماعی در یادداشت زیر می‌کوشد مزایای جمع‌سپاری رسانه‌ای را بریا سازمانی مثل تامین اجتماعی تشریح کند.
دیگر دوران اداره سازمانها به روش‌های سنتی به پایان رسیده است و اقتضائات بینالمللی، مالی و محلی ناشی از ظهور عصر اطلاعات و ارتباطات شبکه‌ای و شکل‌گیری جامعه دو فضایی و تاثیر و تاثرات پیشرفت‌های نوین در عرصههای فناوریهای اطلاعات و ارتباطات (رایانه، اینترنت، ابزارهای هوشمند، شبکه‌های اجتماعی و ...) بر شرایط پیرامونی و درونی سازمانها ایجاب می‌نماید که روش‌های نوین اداره سازمانها به کار گرفته شوند.
یکی از این اثرات، رفع انحصار و اختصاص در وظایف واحدهای سازمانی است که از منظر اجرایی و حوزه منابع انسانی به جامع‌سازی وظایف و عناوین شغلی، غنی‌سازی شغل، ظهور مشاغل و کاربران چندمنظوره منجر می‌شود و از منظر ساختار و کارکرد واحدهای سازمانی منجر به رفع انحصار و اختصاص در وظایف می‌گردد؛ بطور مثال اگر در گذشته وقتی برنامه‌ای (افتتاح، بازدید، همایش و ...) در یک سازمان برگزار می‌شد، فیلمرداری، عکس برداری، تهیه پیش خبر و ... صرفاً توسط واحد روابط عمومی سازمان انجام می‌پذیرفت ولی در حال حاضر اینگونه نیست و هریک از پرسنل سازمان می‌تواند با استفاده از موبایل(ابزار هوشمند و اپلیکیشنها و شبکه‌های اجتماعی در دسترس و حتی نرم‌افزارها و اپلیکیشنهای مربوط به تولید عکس، فیلم، پادکست، موشنگراف، اینفوگراف و ...) از برنامه‌ها و حتی وقایع و اتفاقات مستحدثه یک محصول رسانه‌ای و ارتباطی تهیه کند و منتشر سازد و عملاً در محیط کار نقش روابط عمومی سازمان را ایفا کند.
به تعبیر دیگر پدیده کارمند – رسانه محصول ظهور عصر اطلاعات و پیشرفت‌های نوین ارتباطی است که می‌تواند برای سازمانها هم فرصت و هم تهدید تلقی شود. چراکه یک کارمند – رسانه می‌تواند مکمل و شریک واحد روابط عمومی سازمان خود باشد یا در نقش مخرب و رقیب آن اقدام نماید و چه بسا یک کارمند – رسانه می‌تواند در شرایطی که عوامل روابط عمومی دارند از روی صحنه، برنامه، فیلم، عکس و خبر تهیه میکنند با تهیه پشت صحنه همان برنامه، تلاش روابط عمومی را ناکام بگذارد و یا آن را به ضدتبلیغ تبدیل کند. در گذشته می‌گفتند هر کارمند برای سازمان در حکم یک رسانه است نظم، انضباط و آراستگی ظاهری او و محل کارش، رفتار و گفتار محترمانه و مودبانه او با مخاطبان و بویژه نحوه کارکرد و عملکرد او می‌تواند بهترین تبلیغ برای سازمان باشد. الان می‌توان گفت علاوه بر اینکه رفتار، گفتار و عملکرد کارمند یک رسانه برای سازمان است، خود کارمند هم می‌تواند نقش یک رسانه و خبرنگار را برای سازمان ایفا کند.
حال اگر روابط عمومی یک سازمان بتواند از این پدیده نوظهور کارمند- خبرنگار یا کارمند – رسانه بخوبی استفاده کند، یک برآیند مثبت و هم‌افزایی رسانه‌ای شکل می‌گیرد.برای تحقق این هدف بنظر می‌رسد بایستی سازمانها به سمت "جمع سپاری رسانه‌ای" حرکت کنند و شبکه‌ای از کارمند – خبر نگار / کارمند -رسانه را در خدمت اهداف رسانه‌ای، ارتباطی و تعاملی سازمان بگیرند. بدیهی است اگر سازمانی در این زمینه توفیق نیابد نه تنها کارمند – خبرنگارها در خدمت اهداف سازمان قرار نمی‌گیرند بلکه می‌توانند تلاش‌های ارتباطی، تبلیغی و رسانه‌ای سازمان را تخریب و تخطئه نمایند.
انبوه‌سپاری و یا جمع‌سپاری (Crowdsourcing) نوعی برون سپاری است که به اشخاص حقیقی و حقوقی مشخص و محدود و متعین صورت نمی‌گیرد بلکه به یک انبوه یا جمعیت فراوانی از افراد صورت می‌پذیرد.جمع سپاری بطور معمول و تاکنون برای حل مساله، ایده‌پردازی، ارائه راهکارها و پیشنهادهای خلاقانه و مبتکرانه، دانش جمعی، تولید جمعی (نظیر تولید و توسعه نرم افزار در رویکرد نرم افزارهای منبع باز) و اخیراً برای جلب مشارکت مالی و تامین مالی جمعی و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در ایده"جمع سپاری رسانه‌ای"(MediaCrowdsourcing)ما بدنبال استفاده از این رویکرد برای تولید و توسعه محصولات رسانه‌ای و ارتباطی هستیم که از طریق کارمند- خبرنگار یا کارمند–رسانه قابل انجام است. بدیهی است به لحاظ حساسیت و اهمیت کار رسانه‌ای و ملاحظات و مقتضیات مترتب بر آن و ظرافت‌هایی که اینکار نیاز دارد، بایستی جمع سپاری رسانه‌ای به صورت نظام مند، شبکه‌ای و هوشمند انجام گیرد چراکه در حال حاضر با شکل گیری شبکه‌های اجتماعی و سرعت انتشار بی‌بازگشت تولیدات رسانه‌ای امکان تصحیح و تغییر در این تولیدات وجود ندارد. فلذا بایستی واحد روابط عمومی و یا متولیان بخش رسانه‌ای و ارتباطی سازمانها نسبت به شناسایی کارمندان مستعد و علاقمند به کار رسانه‌ای اقدام و آنها را در قالب یک شبکه به کار گیرند و در طول دوره خدمت نسبت به بازآموزی، روز آمدسازی و ارتقای مهارت‌های رسانه‌ای و ارتباطی آنها اقدام کنند.
در برخی از سازمانها نظیر سازمان تامین اجتماعی که ذینفعان این سازمانها به نوعی شرکای اجتماعی (کارگر، کارفرما، مستمری بگیر) آنها محسوب شده و دارای حس"هم سرنوشتی" نسبت به این قبیل سازمانها هستند، می‌توان رویکرد جمع سپاری رسانه‌ای را از سطح کارمند – رسانه به سطح ذینفعان و شرکای اجتماعی نیز تعمیم و تسری داد و در این حالت هر یک از ذینفعان و شرکای اجتماعی می‌تواند در فضای ارتباطی و رسانه‌ای موجود در جهت حفظ و صیانت از کیان این سازمان و پیشبرد اهداف آن فعالیت نماید. بدیهی است یکی از ملزومات اولیه شکل‌گیری و تحقق ایده جمع سپاری رسانه‌ای در سازمانها اعتقاد و باور مدیریتی به حکمرانی مطلوب، شفافیت و سازمان شیشه ای، گشودگی اطلاعات در خصوص داده‌های باز و ... می‌باشد.
همانطور که جمع سپاری برای پنل به دانش جمعی، نوآوری باز (ایده‌پردازی جمعی)، دانش جمعی، تامین مالی جمعی و تولید جمعی نرم افزار به کار می‌رود جمع سپاری رسانه‌ای نیز می‌تواند بعنوان راهکاری برای تولید رسانه‌ای به صورت جمعی بکار گرفته شود و به مرور زمان ضمن ارتقای سواد رسانه‌ای و مهارت رسانه‌ای کارکنان به اصلاح رفتار، گفتار و کردار آنان منجر شده و یک سازمان یادگیرنده، شفاف و شیشه‌ای ایجاد می‌نماید.
