یادداشت علی ربیعی برای روز زن؛
برای زنان هموطنم
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در یادداشتی روز مادر و زن را به بانوان ایرانزمین تبریک گفت.
به گزارش ایلنا، متن یادداشت علی ربیعی به این شرح است:
فردا صبح تولد فاطمه (س) و روز زن است. گاهی اوقات، برخی از نامگذاری مناسبت ها نه به دل می نشیند و نه به ذهن. اما در این میان نامگذاری روز زن به مناسبت میلاد حضرت فاطمه(س) با عمق روح جامعه و دل و ذهن افراد کاملا در هم آمیخته و پیوندی محکم برقرار کرده است.
امشب پس از سه شب که در محل کار خوابیده ام به خانه آمده ام -در هیاهوی پیرامون استیضاح که اصلا دلم نمی خواهد به آن فکر کنم - با یاد فاطمه(س) آرام می گیرم. به فاطمه(س) و شخصیت او می اندیشم. خیالم به گذشته پر می کشد. به کودکی و لالایی ها و آرزوهای مادرم برای من که چقدر با نام فاطمه(س) عجین بود. مادرم و تمام مادرهایی که می شناختم در هنگام بیماری، کودکشان را با توکل به خدا، به فاطمه(س) می سپردند. همه ایرانیها این زمزمه های شیرین و آمیخته با نام زهرای عزیز را بارها شنیده اند. در یک مقطع زمانی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و در درس تاریخ تحول ارتباطات برای مدت دو سال لالایی ها و آواهای کاری زنان را جمع آوری می کردم. نتایج به دست آمده حاکی از این بود که بخش اعظمی از لالایی ها چه لالایی های آرزویی، دعایی، کاری، شکوائیه ای و یا حتی لالایی هایی که معمولا برای کودک در زمان کار کردن در خانه صورت می گرفت، با نام فاطمه(س) و فرزندان مطهرش آمیخته بود. در برخی آواهای مذهبی زنان کار از شالیزارها تا پشت دارهای قالی، نام فاطمه(س) تکراری شیرین و متوسلانه داشت.
در سیر خاطرات کودکی، به خاطر آوردم بزرگتر که شدیم، سر جلسه آزمون برای گرفتن هر نمره خوب کلاسی، دل به حضرت فاطمه(س) و امام رضا(ع) می بستیم. به نوجوانی و جوانی که رسیدیم برای کم کردن غم دل به یاد فاطمه(س) می گریستیم. در آرزوهای بزرگانه، در پیشگاه خداوند، فاطمه(س) را واسطه می کردیم. فاطمه(س) یک مفهوم مانا و اثرگذار از زندگی برای ما است. ما حتی عزیران از دست رفته مان را هم پس از مرگ به فاطمه(س) می سپاریم. من هم از این سنت تبعیت کردم و سنگ نوشته مزار همسر از دست رفته ام، به نام متبرک حضرت فاطمه(س) مزین شده است. با این تفکرات، برایم روشن تر می شود که چرا روز زن و میلاد حضرت فاطمه(س) در ذهن ایرانیان با هم گره خورده است.
من این روز را به تمامی بانوان هموطن ایرانی خصوصا زنان کارگر که در مزارع و کارخانه ها در طلب معاش برای خانواده خود، تلاشی سخت دارند، به زنان تعاونگر که سعی در رشد و مشارکت اقتصادی دارند، به زنان کم توان و معلولی که حقوق شان در جامعه آن چنان که شایسته است ایفاد نمی گردد، به زنان سالمند تنها که در خشونت شهری و مدرنیته شدن جامعه بیش از همه له شده اند و انگار کسی آنها را نمی بیند تبریک می گویم.
ما کارهای زیادی برای زنان در پیش داریم. امنیت شغلی زنان کارگر، جلوگیری از سو استفاده از زنان، حقوق کم، کار زیاد، فرصت های نابرابر شغلی و .... از دغدغه های کاری زنان است که همت ویژه و سیاستگذاری منسجم طلب می کند.
خوشحالم که نرخ مشارکت در بازار رسمی کار در میان زنان بهبود یافته و بیمه شدگان جدید زن از ۱۹ به ۲۵ درصد افزایش یافته اند. از دو میلیون و هشتصد و هشتاد هزار زن شاغل، صدهزار نفر در کارهای کاملا مردانه مشغول به کار هستند که من برای آینده و زندگی اینها نگران هستم. ما باید همبسته زندگی و کار این افراد باشیم.
اگر سیاستهای درستی نداشته باشیم پدیده زنان سالمند فقیر شدت خواهد گرفت. هم اکنون ششصد هزار زن سالمند تحت پوشش نهادهای حمایتی هستند. بخش عظیمی از شش میلیون افرار فاقد بیمه تامین اجتماعی را زنان تشکیل می دهند. سبک زندگی جدید، باعث شکل گرفتن نسل آینده زنان مجرد تنها در جامعه خواهد شد. هم اکنون سه میلیون و شصت و دو هزار زن سرپرست خانوار و خود سرپرست در جامعه داریم که البته این به معنای زندگی سخت برای همه آنها نیست که از این میان، سیصد هزار نفر را به نوعی تحت پوشش حمایتی داریم هرچند افرادی بیش از این تعداد که تحت حمایت هستند نیاز به پیگیری و دریافت کمک دارند.
من بارها گفته ام و در سال ۹۳ هم نوشتم که ما نیاز به سیاستهای مربوط به جنسیت داریم و تمام تلاش خود را به کار بردم تا در سیاستگذاریهای معطوف به حوزه کاری خودم، این مطلب را لحاظ کنم. اما همچنان تاکید می کنم ساختارهای حقوقی، اقتصادی و اجتماعی ما نیازمند تغییراتی با در نظر گرفتن سیاستهای جنسیتی است. امروز با سیاست گذاریهای خوب دولت، در ساختارهای سیاسی، شاهد حضور بیشتر زنان نسبت به گذشته هستیم اما قطعا این روند باید با سیاست گذاریهای مناسب جنسیتی شتاب گیرد.
یادمان باشد نسل ها دگرگون شده و خواسته ها شکل جدید به خود گرفته اند. یادمان باشد به تعداد زنان سالمند فقیر و تنها به زودی افزوده خواهد شد. یادمان باشد زنان کارگری خواهیم داشت که به دلیل ناامنی شغلی و ترس از دست دادن شغل حتی نمی توانند به فرزند آوری و لذت مادری فکر کنند.به تلخی کام زنانی بیندیشیم که علیرغم داشتن تحصیلات، بیکار هستند.
من امشب از روح بزرگ فاطمه زهرا(س) مدد می خواهم که ما را در این راه کمک کند تا گامهای بزرگ برداریم و موفق شویم.
علی ربیعی/ وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی
نیمه شب ۱۷ اسفند ۹۶