در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
تصویب بند (ز) دست‌اندازی آشکار به حقوق نیروهای مولد جامعه است/از ربیعی بیش از این نمی‌توان انتظار داشت
دبیر اجرایی خانه کارگر استان خراسان رضوی گفت: گرچه آغاز اعتراضات کارگری به مصوبه مذکور در ابتدا از تجمع مقابل شورای نگهبان بود اما دامنه آن گسترده‌تر خواهد شد. امیدواریم شورای نگهبان جلوی این مفسده را بگیرد.
در گفتگو با خبرنگار ایلنا، سیدحسین رسولی (دبیر اجرایی خانه کارگر استان خراسان رضوی) در رابطه با تصویب بند (ز) تبصره 7 لایحه بودجه 97 گفت: تامین اجتماعی یک سازمان غیردولتی است، بیت‌المال نیست که دولت سر خود بتواند منابع آن را بین همه مردم توزیع کند. این سازمان مثل یک شرکت سهامداری است که تعداد بسیار زیادی از جمعیت کشور در آن سهامدار هستند و مبلغی را به آن واریز کرده‌اند تا بعد از سی- سی و پنج سال بتوانند در یک مقطعی از آن استفاده کنند. اما این روز‌ها شاهد این هستیم مجلسی که مدعی نمایندگی ملت است، این مصوبه را تصویب می‌کند. این یک دست‌اندازی آشکار به حقوق نیروهای مولد جامعه هست. آخر مجلس چه حقی به انجام چنین کاری دارد؟ این‌ها اموال نه دولت، نه مجلس و نه تمامی مردم، بلکه یک گروه خاص از جامعه هست. اگر در نظام جمهوری اسلامی چنین امری اتفاق بیفتد واقعا جای سوال هست.
رسولی با بیان این مطلب که؛ بنده خودم سی و چهار سال و چهار ماه حق بیمه داده‌ام به این امید که بتوانم روزی از مستمری آن بهره‌مند شوم. افزود: باتوجه به اینکه در حال حاضر، دولت بدهی بالایی به سازمان تامین اجتماعی دارد اما تاکنون پرداخت آن را به تعویق انداخته است و اینکه بخش درمان تامین اجتماعی تکافوی هزینه‌های درمان کارگران را نمی‌کند؛ وای به حال روزی که یک سوم پرداختی‌هایش هم قرار شود به خزانه‌داری کل کشور واریز شود. در این زمینه اصلا تضمینی به کارگران داده نمی‌شود؛ جدا از اینکه تضمینی هم به کارکرد داشتن این انتقال نیست. این‌گونه انتقال دادن‌های منابع تامین اجتماعی معمولا نتیجه معکوس می‌دهد و تاثیر مثبتی ندارد.
وی تاکید کرد: اگر این مصوبه اجرایی بشود کارگران امید خودشان را از دست خواهند داد. با از دست دادن پس‌اندازی که برای آتیه‌شان کنار گذاشته‌اند؛ دیگر رمق و جانی برایشان باقی نمی‌ماند. گرچه آغاز اعتراضات کارگری به مصوبه مذکور در ابتدا از تجمع مقابل شورای نگهبان بود اما دامنه آن گسترده‌تر خواهد شد. امیدواریم شورای نگهبان جلوی این مفسده را بگیرد.
وی در رابطه با موضع نمایندگان استان خراسان رضوی در این زمینه گفت: نمایندگان وعده‌هایی مبنی بر مخالفت با چنین مصوباتی می‌دهند اما در عمل کاری انجام نمی‌دهند. اصلا وقتی اکثر نمایندگان مجلس وقعی به فعالیت‌‌های تولیدی و صنعتی کشور نمی‌نهند، چطور می‌توان وضعیت خوبی را برای کارگران انتظار داشت؟
رسولی در رابطه با کارنامه کاری دکتر علی ربیعی (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) اظهار داشت: در اینکه آقای ربیعی از قشر کارگر هست ما هیچ شکی نداریم. اما ربیعی یک نفر است در مقابل چندین فرد دیگر در دولت. گرچه از مشکلات قشر کارگر مطلع است اما نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. اگر بخواهیم مبنا را بر قیاس بد و بدتر بگذاریم تاکنون دوران تصدی دکتر ربیعی بر وزارت کار از بعضی از پیشینیان‌شان بهتر بوده، ولی اقدامات وی تاکنون کافی نبوده و انتظارات کارگران را نتوانسته برآورده کند. زمانی اقدامات ربیعی موثر خواهد بود که بیشتر اعضای هیئت دولت نیز با وی همسو و همنظر باشند. با درنظر گرفتن مواضع فعلی اعضای دولت و اینکه بسیاری از نمایندگان مجلس تلاش می‌کنند او را به مجلس کشانده، استیضاح کنند از ربیعی بیشتر از این هم نمی‌توان انتظار داشت.
وی در واکنش به اظهارات ربیعی در گفتگوی ویژه خبری که معتقد بود تنها جایی که به‌صورت حقیقی و واقعی در آن چانه‌زنی می‌شود, جلسات مزد است، گفت: بسیاری از کسانی که عضو انجمن‌های کارگری هستند کارگران موقت و بدون پشتوانه هستند. بیش از 93 درصد کارگران ما اکنون دارای قرارداد موقت هستند. کارگری که خودش پشتوانه محکمی ندارد، اگر بخواهد چانه‌زنی برای افزایش دستمزد انجام دهد از کار بیکار می‌شود. تا زمانی که چنین تعداد بالایی از کارگران دارای قرارداد موقت هستند، ضلع طرف کارگر در شورای عالی کار، ضلع قدرتمندی نیست که بتواند در مذاکرات کاری پیش ببرد.
دبیر اجرایی خانه کارگر استان خراسان رضوی با بیان این مطلب که؛ تشکل‌های کارگری در سراسر کشور باید از استقلال برخوردار باشند؛ انتخابات آزاد داشته باشند تا در نهایت بتوانند کارکرد موثری در قبال مذاکرات سه‌جانبه و قوانین مشخص شده در قانون کار داشته باشند و از توان چانه‌زنی و تاثیرگذاری هم سطح کارفرما و دولت برخوردار باشند، گفت: من منکر زحمات و نیات خیر نمایندگان کارگران در شورای عالی کار نیستم اما در وضعیت کنونی، طرف کارگری نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. ضلع سوم که ضلع کارگری است، در مقابل دو ضلع دیگر کار چندانی نمی‌تواند انجام دهد.
وی افزود: برای حفظ تولید و اشتغال و در سطح کلان‌تر انسجام کشور. لازم است دستمزد کارگران در حدی باشد که بتوانند از حداقل‌ها در زیست روزمره‌شان برخوردار باشند. در سال‌های ابتدایی انقلاب و دهه جنگ وضعیت قراردادهای کار بهتر بود و تعداد قراردادهای دائمی بسیار بیشتر بود اما از دهه هفتاد به بعد این روند رو به افول گذاشت و قراردادها بیشتر موقت شدند.
رسولی در رابطه با مشکلات کارگران در خراسان رضوی نیز گفت: در این استان هم، به ندرت با کارگری قرارداد دائم بسته می‌شود. بعلاوه، اقتصاد استان خراسان رضوی بیشتر متکی بر کشاورزی است و صنعت در آن به اندازه استان‌هایی همچون مرکزی، آذربایجان شرقی، تهران و اصفهان گستردگی ندارد. با در نظر گرفتن این نکته، در سال جاری مشکلی که بسیاری کشاورزان باید با آن دست و پنجه نرم کنند، خشکسالی است. سال گذشته میزان بارندگی در مقیاس سال‌های گذشته بسیار کمتر بود و حدود 70 درصد کاهش در زمینه نزولات آسمانی داشته‌ایم. این امر موجبات نگرانی را برای کسانی فراهم آورده‌است که در حوزه کشاورزی اشتغال دارند. چنین خشکسالی‌هایی برای صنایعی همچون کمپوت‌سازی که به کشاورزی وابسته‌اند نیز موجب دردسر خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه قانون کار همچون قانون اساسی یک قانون پایه و مادر هست، افزود: قانون کار، قانونی است مترقی‌ای که متاسفانه به‌درستی اجرا نمی‌شود. برای مثال، ماده 41 قانون کار؛ کی تا به حال به‌طور کامل اجرا شده‌است؟ چرا از کارگری که دستمزد کافی برای تامین هزینه مسکن، بهداشت و تغذیه‌اش داده نمی‌شود، انتظار دارند کارش را به خوبی انجام دهد؟ کارگر تا راضی نباشد نمی‌تواند به‌خوبی در تولید مشارکت کند.
دبیر اجرایی خانه کارگر استان خراسان رضوی در پایان افزود: متاسفانه برخلاف فرمایشات امام که مرتبا توصیه به رسیدگی به ضعفا و محرومان می‌کردند هر چقدر بیشتر از زمان وقوع انقلاب می‌گذرد، ما بیشتر شاهد این هستیم که این وعده‌ها به شکل شعار درمی‌آیند و صورت عمل به خود نمی‌گیرند. ما کارگران همه جا قافیه را باخته‌ایم.
