واکنش یک فعال کارگری به پرداخت بُن کالا؛
منابع مالی برای کمک به خانوادههای بیبضاعت ناکافیست/اجرای برنامههای غلط اقتصادی خیلیها را در تله فقر گرفتار کرد
به عقیده علیرضا حیدری، دولت متوجه تبعات خطرناک برنامههای تعدیل ساختاری شده است برای همین درصدد برآمده است وضعیت اقتصادی خانوادههای بیبضاعت را بهبود ببخشد ولی منابع مالی کافی برای این هدف اختصاص داده نشدهاست.
علیرضا حیدری (فعال صنفی کارگری) در واکنش به تصمیم دولت برای پرداخت بنکالای 30 هزار تومانی به نیازمندان به خبرنگار ایلنا گفت: پرداخت بن کالا در مجموع اتفاق مثبتی است اما بایستی تخصیص بودجه مناسب برای استمرار این حرکت انجام شود.
وی ادامه داد: این وضعیت نشان میدهد، سالها اجرای غلط سیاستهای اقتصادی نتیجهای غیر از فراگیرشدن فقر مطلق در جامعه نداشته است.
وی افزود: نتیجه اصرار بر استمرار برنامههای خصوصیسازی و تعدیل ساختاری، امروز به یک دغدغه جدی تبدیل شده است. نرخ بیکاری بالاست، خانوادههای زیادی در فقر مطلق زندگی میکنند و در نتیجه کشور از حرکت به سمت تولید بازمانده است.
این فعال کارگری افزود: از آنجا که هیچ قدرتی نمیتواند چنین وضعیتی را برای مدت طولانی تحمل کند، دولت تصمیم گرفته است برای رفع فقر مطلق، گام بردارد.
حیدری یادآور شد: به عنوان مثال در سال 96 دولت مستمری خانوادههای تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی را تا سه برابر افزایش داد یا در لایحه بودجه سال 97، از محل درآمد ناشی از اجرای قانون هدفمندی یارانهها، ردیف بودجهای 7 هزار میلیاردتومانی برای فقرزدایی اختصاص داده است.
وی افزود: افزایش مستمری خانوادههای تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی نشان میدهد که دولت خطر را احساس کرده و درصدد پیشگیری برآمده است.
حیدری در عین حال از مشکل ناکافی بودن منابع مالی به عنوان مانع اصلی برای کمک به خانوادههای بیبضاعت یاد کرد و گفت: ظاهرا در تمامی این سالها منابع مالی جدیدی ایجاد نشده که بتوان از عوایدش برای بهبود وضع معیشتی مردم استفاده کرد. همین حالا هم درآمد ناچیز بسیاری از مزدبگیران شاغل و بازنشسته آنها را در تله فقر گرفتار کرده است.
این فعال کارگری گفت: در مجموع تصمیم دولت برای کمک به خانوادههای بیبضاعت را نمیتوان حرکت منفی ارزیابی کرد؛ اما اگر دولت در توزیع منابع مالی خود بازنگری جدی نکند، نمیتوان برای نجات خانوادههایی که امروز گرفتار فقر مطلق هستند، کارِ موثری انجام داد.