خلع سلاح دولت توسط صندوق های بازنشستگی
وابستگی صندوقهای بازنشستگی به بودجه عمومی و منابع کل ملت (در اختیار دولت) به طرز وحشتناکی رو به افزایش است. مبالغ و بودجه اختصاصی به صندوقهای بازنشستگی جهت پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگان به حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان در سال افزایش یافته و طی ۵ سال آینده صندوقهای بازنشستگی کل بودجه عمرانی و بخشی از بودجه دفاعی و جاری کشور را خواهند بلعید.
ایلنا، وابستگی صندوقهای بازنشستگی به بودجه عمومی و منابع کل ملت (در اختیار دولت) به طرز وحشتناکی رو به افزایش است. مبالغ و بودجه اختصاصی به صندوقهای بازنشستگی (از کیسه ملت) جهت پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگان به حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان در سال افزایش یافته و طی ۵ سال آینده صندوقهای بازنشستگی کل بودجه عمرانی و بخشی از بودجه دفاعی و جاری کشور را خواهند بلعید؛ شرایط شبیه کوه بهمن و سیل مهیبی است که جهت نابودی شهر و دیاری به راه افتاده اما بیسر و صدا به پیش میرود و به یکباره آوارهای آن بر سر مردم فرود خواهند آمد. میزان تعهدات صندوقهای بازنشستگی به بیمه پردازان از هزار هزار میلیارد تومان فراتر رفته و با وجود قوانین بیپایه و اساس موجود این تعهدات هر سال افزایش و توان پرداخت صندوقها کاهش خواهد یافت. ریشه مشکل چیست؟ راه حلها کدامند؟
این وضعیت وخیم ریشه و دلایل متعددی دارد اما ریشههای اصلی بحران عبارتند از:
۱- پائین بودن میانگین سن بازنشستگی در ایران
در کشورهای دارای شرایط سنی و جمعیتی و اشتغال مشابه ایران، سن بازنشستگی بطور متوسط ۶۳ تا ۶۵ سال است اما میانگین سن بازنشستگی در ایران حدود ۵۲ سال است. در کشورهای اروپایی، آمریکا، ژاپن و بسیاری از کشورهای دیکر که حتی شرایط بهتری از ایران دارند میانگین سن بازنشستگی بالای ۶۰ سال و اغلب بین ۶۳ تا ۶۵ سال است.
۲- مبنای حقوق دو سال آخر کار جهت محاسبه حقوق و مزایای بازنشستگی
مبنای محاسبه حقوق بازنشستگی در سایر کشورها با شرایط جمعیتی و سنی مشابه ایران بین ۱۰ تا ۲۰ سال قبل از بازنشستگی میباشد اما در ایران این روش محاسبه به طرز باور نکردنی غیر منطقی و بر اساس میانگین دو سال آخر کار است
راهکارها:
۱- سن بازنشستگی در مدت ۵ سال به ۶۵ سال افزایش یابد یعنی در سال ۹۷ سن بازنشستگی به ۶۱ سال و سال ۹۸ به ۶۲ سال و سال ۹۹ به ۶۳ سال و سال ۱۴۰۰ به ۶۴ سال و سال ۱۴۰۱ به ۶۵ سال برسد و بعد از آن، این شرایط سنی برای بازنشستگی حفظ شود
۲- تعداد سالهای مبنا برای محاسبه بازنشستگی بهجای دو سال آخر به ده سال آخر خدمت افزایش یابد و این اصلاح سالهای مبنا در مدت ۵ یا ۷ سال انجام شود دو سال اول یکسال، یکسال و بعد دو سال دو سال افزایش یابد منظور اینکه در سال ۱۳۹۷ سن مبنا از ۲ سال به ۳ سال و سال ۱۳۹۸ به ۴ سال و از آن به بعد سالی ۲ سال افزایش یابد.
۳- کارکنانی که دریافتی آنها از مبلغ مشخصی در ماه بیشتر است مثلا بیش از ۱۰ میلیون تومان به بالا حقوق دریافت میکنند به تناسب درصد بیشتری از حقوق آنها کسر شود. (در انجام این اصلاح از تجربه کشورهای موفق بهره گیری شود)
چنانچه مجلس محترم در قالب طرحی که نمایندگان محترم و کمیسیونهای تخصصی ارائه مینمایند یا لایحهای که توسط دولت محترم ارائه میگردد قانون بازنشستگی را در سال جاری اصلاح ننمایند، هزینه هر ماه تاخیر در اصلاح قانون، طی سالهای آتی بسیار سنگین و هزاران میلیارد تومان خواهد شد. لذا انتظار است دولت و مجلس محترم دست از کم توجهی و نظارهگری به وضع اسف بار پیش رو بردارند و نقش فعال و سازنده ایفا نمایند.