نماینده شهروندان ایرانشهر در گفت‌وگو با ایلنا:
دستگاه‌های نساجی در گمرگ خاک می‌خورند/ مدیریت یکپارچه راه نجات بافت بلوچ
نماینده شهروندان ایرانشهر معتقد است: روزنه امیدی برای بهبود وضعیت کارخانه بافت بلوچ و حل بحران بیکاری در این شهرستان وجود دارد که اگر دولت حمایت‌های خود را انجام ندهد، از بین می‌رود.
محمدنعیم امینی‌فر، نماینده شهروندان ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی در مورد وضعیت کارخانه صنایع بلوچ به خبرنگار ایلنا گفت: ضعف مدیریتی و همچنین مشکلات سریالی صنعت نساجی ایران باعث شد کارخانه بافت بلوچ از انجام رسالت اصلی خود یعنی ایجاد اشتغال پایدار در استان سیستان و بلوچستان بازبماند.
او با یادآوری اینکه پروژه ساخت کارخانه بافت بلوچ ازجمله طرح‌هایی بود که بهره‌برداری از آن با نخستین سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی مقارن بود، ادامه می‌دهد: در نگاه کلان باید گفت که متاسفانه برای بهبود وضعیت نساجی ایران هیچ برنامه مدونی نداریم و با تخصیص سرمایه‌های نامناسب و تزریق پول‌های بدون برنامه وضعیت موجود را نامناسب‌تر می‌کنیم در صورتی که می‌توان با یک برنامه‌ریزی بلند مدت وضعیت را بهبود داد.
وی اضافه می‌کند: در کارخانه بافت بلوچ زمانی حدود ۳ هزار کارگر فعالیت می‌کردند اما اکنون با کمتر از ۲۰۰ کارگر فعالیت می‌کند و این یعنی در وضعیت مناسبی نیستیم.
امینی‌فر راه برون رفت بافت بلوچ از وضعیت فعلی را مدیریت یکپارچه خوانده و در همین مورد خاطرنشان می‌کند: باتوجه به وضعیت کنونی کارخانه بافت بلوچ مسئولان استانی در دیدار با مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت برای برون رفت از وضعیت کنونی کارگران برنامه‌ریزی‌هایی را انجام داده‌ایم و در آینده در صورت حمایت دولت می‌توان به مدیریت یکپارچه کارخانه دست پیدا کرد.
او اضافه می‌کند: کاشت پنبه در مزارع اطراف کارخانه می‌تواند اولین گام در بهبود وضعیت کنونی باشد اما قبل از آن باید دستگاه‌های ریسندگی که مدتی است در کمرگ مانده‌است در اختیار کارخانه قرار بگیرد. البته درصورتی که این دستگاه‌ها وارد کشور نشود امکان برگشت خوردن این دستگاه‌ها وجود دارد. این موضوع می‌تواند اندک امید باقی مانده برای بهبود وضعیت این کارخانه را از بین ببرد.
نماینده شهروندان ایرانشهر ادامه می‌دهد: استراتژی اول کارخانه در گام اول تولید پنبه و ریسندگی است. با توجه به همسایگی با کشور افغانستان؛ محصولات بافت بلوچ می‌تواند مشتری خوبی داشته باشد.
امینی‌فر به روند بحرانی شدن کارخانه بافت بلوچ اشاره کرده و خاطرنشان می‌کند: می‌توان ریشه وضعیت کنونی کارخانه را در دولت پس از جنگ یافت که قسمتی از کارگران را بازخرید کردند و پس از آن در دولت آقای احمدی‌نژاد این کارخانه به تعطیلی کشیده شد.
او در مورد فعالیت‌های دولت تدبیر و امید می‌گوید: دولت تدبیر و امید این کارخانه را از لیست فروش خارج کرد تا همچنان دولتی بماند. این نکته را باید اضافه کنیم که این کارخانه مشتری چندانی نداشت. دولت تدبیر و امید ۵۰ میلیارد تومان برای بهبود وضعیت کارخانه تخصیص داد که تاکنون نیمی از آن پرداخت شده است.
رییس مجمع نمایندگاه سیستان و بلوچستان در مورد آینده این کارخانه خاطرنشان می‌کند: این کارخانه با برنامه‌ای مدون فعالیت می‌کرد و در مدت زمان بین سالهای دهه ۶۰ تا میانه‌های دهه ۷۰ چرخش خوبی داشت. ما تلاش می‌کنیم تا در چند دوره با برنامه‌ریزی و حمایت دولت وضعیت کنونی را به سالهای طلایی بازگردانیم.
