در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
به‌جای اجرای طرح کارآموزی در کردستان به کولبران اجازه بازرگانی بدهند/قاچاق انتخابِ آخرِ جوانان بیکار
یک فعال کارگری استان کردستان معتقد است؛ دولت به‌جای مطرح کردن طرح کارآموزی باید به جوانانی که دستفروشی و کولبری می‌کنند اجازه بازرگانی و صادرات محصولات ایرانی را بدهد.
شاکر ابراهیمی (رییس کانون شورای اسلامی کار استان کردستان) درمورد اجرایی شدن طرح کارآموزی در استان کردستان در گفت‌وگو با ایلنا خاطرنشان کرد: اجرای طرح‌هایی مانند طرح کارورزی در کردستان به این جهت که یک استان صنعتی محسوب نمی‌شود، باعث می‌شود نیروهای کار که زیر خط فقر هستند برای دریافت حتی یک سوم حقوق کارگری به کار گرفته شوند که تنها باعث فقیرتر شدن مردم استان می‌شود.
او ادامه می‌دهد: تا این لحظه هیچ آماری درخصوص شرکت‌کنندگان در طرح کارآموزی و همچنین مراکزی که مایل به پذیرش این کارآموزان باشند؛ به ما اعلام نشده است. ما هنوز نمی‌دانیم که این طرح قرار است چگونه اجرا شود.
رییس کانون کارگری کردستان با اشاره به وضعیت کار در استان عنوان کرد: استان کردستان به لحاظ ایجاد شغل وضعیت خوبی ندارد. کردستان درخصوص فارغ‌التحصیلان بیکار احتیاج به یک طرح جداگانه دارد زیرا بسیاری از نخبگان دانشگاهی ما از سر بیکاری به دستفروشی و کولبری می‌پردازند.
او در همین رابطه ادامه می‌دهد: این کولبران و دستفروشان پتانسیل آن را دارند که به بازرگانان خوبی تبدیل شوند و محصولات تولید ایران را به کشورهای همسایه صادر کنند ولی متاسفانه نیروهای کار در مریوان، بانه، سقز و سنندج دستفروشی می‌کنند و برخی هم به صورت کالایی کولبری می‌کنند.
ابراهیمی با مطرح کردن پیشنهاد دیگری عنوان کرد: اگر دولت طرحی را تحت عنوان بازرگانی بومیان کردستان تصویب کند، این جوانان می‌توانند مالیات‌های قانونی خود را هم بپردازند و از این مالیات‌ها می‌توان برای سرمایه‌گذاری در استان جهت ایجاد اشتغال استفاده کرد.
این فعال کارگری افزود: در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌هایی از کولبران نخبه کردستانی را می‌بینیم که بار به دوش در مرز‌ها مشغول کسب درآمد هستند. آیا نباید برای ایجاد شغل این جوانان که می‌خواهند بعد از سال‌ها تحصیل و درس خواندن در معتبرترین دانشگاه‌های کشور به شغلی شرافتمندانه مشغول شوند؛ برنامه‌ریزی کرد؟
رییس کانون شورای اسلامی کار کردستان در پایان گفت: بسیاری از جوانان تحصیل کرده کردستان که به آخر خط می‌رسند و هیچکاری برای انجام دادن ندارند؛ به قاچاق روی می‌آوردند. این افراد می‌توانستند یک زندگی معمولی همانند دیگران داشته باشند ولی متاسفانه بسیاری از آنها وضعیت زندگی مناسبی ندارند و در این راه جان خود را از دست می‌دهند.
