موفقیت در ادامه مذاکرات مزدی نیازمند ارتباط تشکل‌های عالی با بدنه/ ساختار شورای عالی کار دموکراتیک نیست

حسین اکبری (فعال مستقل کارگری) در گفتگو با خبرنگار ایلنا در ارتباط با ادامه روند مذاکرات مزدی در شورای عالی کار گفت: عدد محاسبه شده برای سبد معیشت، عدد قابل قبولی است ولی ادامه ماجرا و موفقیت در شورای عالی کار، نیازمند قدرت چانه‌زنی حداکثری است.

وی ادامه داد: برای به دست آوردن این قدرت، سه تشکل عالی رسمی یعنی کانون عالی شوراهای اسلامی کار، کانون عالی انجمن‌های صنفی و مجمع عالی نمایندگان، بایستی با اعضای خود در سراسر کشور تماس بگیرند؛ مسائل مطروحه را با آنها در میان بگذارند و از آنها نظرخواهی کنند؛ فقط به این طریق است که می‌توانند حمایت حداکثری بدنه را به عنوان پشتوانه مذاکرات به همراه داشته‌باشند.

اکبری با بیان این که یک رابطه متقابل همیشگی باید بین تشکل‌های صنفی و موکلین آنها برقرار باشد، افزود: این رابطه باید مبتنی بر گزارش‌دهی منتخبان در سطوح عالی تشکل به بدنه و پرسشگری بدنه از منتخبان و هیات مدیره باشد؛ به عبارتی تشکل های عالی کارگری بایستی از یک طرف به اعضا گزارش بدهند و از طرف دیگر باید حتما مورد سوال قرار بگیرند.

این فعال کارگری افزود: هیچ نماینده‌ای  قدرت و اختیار تام ندارد و این اختیار از جانب اعضا به آنها تفویض شده؛ لذا در شرایط این چنینی، باید رابطه تنگاتنگ تر باشد.

وی در ادامه بحث با بیان این که ساختار شورای عالی کار به علت نوع تقسیم آرا و ترکیب اعضای آن، دموکراتیک نیست و در آن توازن قوا وجود ندارد، تصریح کرد: دقیقا به همین دلیل است که سنبه طرف مقابل، به شدت پرزور است و نمایندگان کارگران در شورای عالی کار برای حصول به نتیجه، نیازمند حمایت حداکثری هستند.

وی تاکید کرد: فشار بدنه کارگری باید به گونه‌ای باشد که این خلا دموکراتیک پر شود و به همین منظور تشکل‌های عالی کارگری نقش برجسته ای دارند؛ باید از همه ابزارها از جمله قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی، پیامک رسانی و ابزارهای رسانه ای استفاده کنند و با تشکل های زیر مجموعه خود تا پایه ای ترین آنها که در واحدها مستقر هستند، تماس بگیرند، نظرخواهی کنند و حمایت آنها را جلب کنند.