چهار ماه است که برادرم زندگی نباتی دارد/ ثامن‌الحجج پاسخگوی ما نیست
برادر مجتبی جان بیگی که در مسیر بجستان- کاشمر دچار حادثه شد و به کما رفت، می گوید: مقصر اصلی، موسسه است و باید پاسخگو باشد
حسین جان‌بیگی گوشی را برمی‌دارد.، وقتی از برادرش می‌پرسم و اینکه وضعیتش این روزها چگونه‌است، مکث می‌کند و پس از درنگی با لهجه خوش‌آهنگ خراسانی می‌گوید مجتبی همچنان در کماست؛ وضعیتش هیچ تغییری نکرده...
مجتبی جان‌بیگی، برادر حسین، قبل از تصادف هولناک، معاون موسسه ثامن‌الحجج در شعبه بجستان در خراسان رضوی بود. حوالی برج چهار امسال، شعبه‌های ثامن الحجج جنوب استان خراسان رضوی ادغام می‌شوند؛ مجتبی که ساکن بجستان است، مجبور می‌شود هر روز مسیر 140 کیلومتری بجستان- کاشمر را برود و برگردد؛ مجتبی صبح‌ها می‌رود کاشمر و هر شب به بجستان بازمی‌گردد؛ آنهم با اتومبیل شخصی. بیستم شهریور ماه امسال در مسیر بجستان به کاشمر، اتوموبیل شخصی مجتبی واژگون می شود و حالا او چهار ماه است که در کماست و خانواده‌اش در التهاب مداوم به سر می‌برند. از قرار، با دونفر از همکارانش عازم محل کار بودند که این حادثه رخ می‌دهد. آن دو نفر آسیبی نمی‌بینند اما مجتبی دیگر هرگز چشمانش را بازنمی‌کند.
حسین می‌گوید: برادرم 4 ماه است زندگی گیاهی دارد و دقیقا موسسه ثامن‌الحجج مسئول این اتفاق است؛ برادرم 7 سال سابقه کار داشت. معاون شعبه بود؛ زندگی خوبی داشت، این ادغام مسبب همه بدبختی‌های ما شد. چرا مدیران فکر نکردند که چطور قرار است کارمندان موسسه در جاده‌های خطرناک و پرپیچ و خم خراسان رضوی هر روز بروند و برگردند. این جاده‌ها برای سفرهای سالی یک بار هم خطرناک است، چه برسد به اینکه بخواهد مسیر هر روزه رفت و برگشت انسان باشد. او می‌گوید: خیلی از همکاران قدیمی مجتبی بعد از این حادثه انصراف دادند و دیگر کاشمر رفتن را رها کردند.
مجتبی که یک فرزند دو ساله دارد، هنوز خیلی جوان است. مجتبی متولد 1364 است اما به قول برادرش چهار ماه است که زندگی نباتی دارد. شاید هم تا آخر عمر همینطوری بماند. حالا او در تربت حیدریه بستری است؛ قلب و کلیه‌ها سالم است اما هوشیاری برنمی‌گردد.
برادرش در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: موسسه ثامن‌الحجج باید پاسخگوی فرزند دوساله مجتبی باشد؛ در این چهارماه موسسه سراغی از ما نگرفت. نمی‌دانند که چطور روزگار می‌گذرانیم. درد و رنجمان یک طرف؛ مخارج سنگین درمان طرف دیگر؛ روزی 170 هزار تومان پول فیزیوتراپی می‌دهیم.... حسین می گوید انگار موسسه دچار مشکل است، می‌خواهد منحل شود؛ حقوق مجتبی هم مرتب پرداخت نشده است؛ این موسسه پاسخگوی کارمندان و شاغلانش نیست، با این اوصاف چه کسی می‌خواهد جوابگوی خانواده ما باشد.؟
اینها تنها بخشی از دردهای خانواده جان بیگی است؛ خانواده‌ای که فرزند جوانشان در جاده‌های خطرناک به خاطر بی‌تدبیری مسئولان و ندانم‌کاری مدیران یک موسسه اعتباری به این حال و روز افتاده است.
ثامن الحجج موسسه‌ای است در آستانه انحلال که نه تنها 2700 پرسنل آن یک سال تمام است که سرگردانند و وضعیت شغلیشان مشخص نیست، بلکه بارها به تهران آمده‌اند و مقابل مجلس تجمع کرده‌اند. یکی از همین تجمع‌کننده‌ها که دهم همین ماه از خراسان آمده‌بود، شماره تلفن برادر مجتبی را به همراه داشت. او می‌گفت موسسه نه تنها سرگردانمان کرده، بلکه این همکارمان را هم به این روز نشانده؛ او می‌گفت کاش نمایندگان مجلس به اوضاع ما رسیدگی کنند و فکری هم به حال خانواده مجتبی بکنند که واقعا گرفتارند و مستاصل.
مجتبی جان بیگی را باید قربانی حوادث شغلی به شمار آورد. او در مسیر رسیدن به محل کار هرروزه‌اش، دچار حادثه شده است، بنابراین بدون تردید مسئولیت متوجه مسئولان است و بایستی به خانواده او غرامت بپردازند؛ حالا جدا از همه اینها، چه کسی می‌خواهد پاسخگوی فرزنده دوساله مجتبی باشد که این روزها نمی‌تواند دیگر پدر را در کنار خود داشته باشد؛ کودک دو ساله‌ای که سهمش از زندگی پدر بیجانی است که در تربت حیدریه بستری است و خودش در بجستان بلاتکلیف و سرگردان....
همکاران بیکارشده مجتبی در پلاکاردی که برای حمایت از او تهیه کرده‌اند، به درستی پرسیده‌اند: این است نتیجه ساماندهی؟ چه کسی پاسخگو است؟
گزارش: نسرین هزاره مقدم