متن مقاوله نامه ۱۴۴ سازمان جهانی کار
در هفته گذشته، ایران به مقاوله نامه 144 سازمان جهانی کار پیوست که متن فارسی آن در خبر آمده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هفته گذشته ایران به مقاوله نامه 144 سازمان جهانی کار پیوست. سازمان جهانی کار، این مقاوله نامه را که در ارتباط با سه‌جانبه گرایی است، پس از مقاوله نامه های حق تشکل و آزادی اجتماعات تصویب کرده‌است.
متن فارسی این مقاوله‌نامه به شرح زیر است:
کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار که به دعوت هیات مدیره دفتر بین المللی کار شصت و یکمین اجلاس خود را در دوم ژوئن ۱۹۷۶ در ژنو تشکیل داد. ضمن یادآوری مفاد مقاوله‌نامه آزادی سندیکایی و حمایت از حق تشکل (۱۹۴۸ میلادی) و مقاوله‌نامه حق تشکل و مذاکرات جمعی (۱۹۴۹ میلادی) و توصیه نامه مشاوره (در هر سطح صنعت و در سطح ملی) ۱۹۶۰ میلادی که موید حق کارفرمایان و کارگران به تشکیل سازمان‌های آزاد و مستقل بوده و خواستار موازینی به منظور توسعه مشاوره موثر در سطح ملی بین مقامات دولتی و سامان‌های کارفرمایی و کارگری است و همچنین مفاد مقاوله‌نامه‌ها و توصیه‌نامه‌های متعدد بین المللی کار که متضمن مشاوره‌های سازمان‌های کارفرمایی و کارگری در جهت اقدامایت در مورد اجرای مفاد مقاوله‌نامه مزبور است و با توجه به چهارمین موضوع دستور کنفرانس تحت عنوان «ایجاد تشکیلات سه جانبه به منظور توسعه ا جرای استانداردهای بین المللی کار» و یا تصمیم به تصویب طرح‌های ویژه‌ای در خصوص مشاوره‌های سه جانبه به منظور توسعه اجرای استانداردهای بین المللی کار، با تصمیم بر اینکه طرح‌های مذکور باید به صورت یک مقاوله‌نامه بین المللی در آید، در تاریخ ۲۱ ژوئن ۱۹۷۶ مقاوله نامه زیر را به نام مقاوله‌نامه مشاوره‌های سه جانبه (استانداردهای بین المللی کار)، ۱۹۷۶ تصویب می‌نماید:
ماده ۱
در این مقاوله‌نامه، واژه سازمان‌های واجد صلاحیت نمایندگی عبارت است از سازمان‌های کارفرمایی و کارگری نماینده و بهره‌مند از حق آزادی تشکل.
ماده ۲
۱. هر عضو سازمان بین المللی کار که به این مقاوله‌نامه ملحق می‌گردد متعهد می‌شود که ترتیباتی را به منظور انجام موثر مشاوره بین نمایندگان دولت و کارفرمایان و کارگران در رابطه با امور مربوط به فعالیت‌های سازمان بین المللی کار طبق مفاد بند ۱ ماده ۵ مقاوله نامه حاضر فراهم سازد.
۲. ماهیت و شکل ترتیبات مذکور بند ۱ ماده در هر کشور طبق روال ملی آن کشور و پس از مشورت با سازمان‌های نماینده می‌باشد، در صورتی که چنین سازمان‌هایی وجود داشته باشند و چنین ترتیباتی تاکنون فراهم نشده باشد.
ماده ۳
۱. نمایندگان و کافرمایان و کارگرانی که به منظور مشارکت در ترتیبات مذکور در این مقاوله‌نامه تعیین می‌گردند باید آزادانه به وسیله سازمان‌های نماینده خود (در صورت وجود) انتخاب شوند.
۲. در هر مرجعی که مشاوره صورت می‌گیرد کارفرمایان و کارگران باید دارای نمایندگی برابر باشند.
ماده ۴
۱. مقامات صلاحیت‌دار باید مسئولیت کمک به انجام ترتیبات مذکور در این مقاوله‌نامه را تقبل نمایند.
۲. در مواردی که سازمان‌های واجد خصوصیت نمایندگی وجود دارند، بایستی بین مقامات صلاحیت‌دار این سازمان‌ها، ترتیبات مقتضی به منظور تامین مالی هر گونه برنامه آموزشی مورد نیاز شرکت کنندگان در آن ترتیبات فراهم گردد.
ماده ۵
هدف ترتیبات مذکور در این مقاوله‌نامه باید مشاوره در موارد زیر باشند.
الف) در مورد پاسخ‌های دولت به پرسشنامه‌های مربوط به موضوعات دستور جلسه کنفرانس بین المللی کار و اظهارنظرهای دولت در خصوص متن‌های پیشنهادی که در کنفرانس مورد بحث قرار خواهد گرفت.
ب) در مورد پیشنهادهایی که به مرجع یا مراجع ذیصلاح در خصوص تقدیم مقاوله‌نامه‌ها و توصیه‌نامه با توجه به مفاد ماده ۱۹ اساسنامه سازمان بین المللی کار ارائه می‌شود.
پ) بررسی مجدد مقاوله‌نامه‌هایی که مورد الحاق قرار نگرفته‌اند و نیز توصیه‌نامه‌هایی که مفاد آن‌ها به مرحله اجرا در نیامده است در فواصل زمانی مناسب به منظور تعیین تدابیر لازم که باید برای توسعه اجرا و الحاق آن‌ها به نحوی مقتضی اتخاذ نمود.
ت) در مورد موضوعات خارج از گزارش‌هایی که طبق مفاد ماده ۲۲ اساسنامه سازمان بین المللی کار به دفتر بین المللی کار تقدیم می‌شود.
ث) در مورد پیشنهادهای مربوط به لغو الحاق مقاوله‌نامه‌های که به تصویب رسیده‌اند.
۲. در فواصل زمانی مناسب (حداقل سالی یک بار) که با توافق تعیین می‌شود، بایستی مشارکتی به منظور انجام ملاحظات لازم در خصوص موضوعات مذکور در بند یک این ماده انجام پذیرد.
ماده ۶
مقامات صلاحیت‌دار در موارد مقتضی پس از مشورت با سازمان‌های نماینده (در صورت وجود چنین سازمان‌هایی) بایستی گزارشات سالانه‌ای در خصوص اجرای ترتیبات مقرر در این مقاوله‌نامه منتشر سازند.
