شماره ۷۲ هفته‌نامه «آتیه نو» منتشر شد
هفتاد و دومین شماره هفته‌نامه «آتیه نو»، تنها نشریه تخصصی بیمه‌های اجتماعی در ایران، با مجموعه مطالبی خواندنی در خصوص هفته دفاع مقدس، صبح امروز یکشنبه ۴ مهرماه ۱۳۹۵ منتشر شد.
به گزارش ایلنا، سیاست‌های تازه برای بهبود فضای کسب و کار» عنوان گزارش صفحه سه این شماره هفته نامه آتیه نو است. در این گزارش می خوانیم: می‌خواهیم به صورت مبسوط بر عوامل موثر بر نرخ رشد اقتصادی متمرکز شویم. دولت تا پایان دوره ٤ ساله‌خود، دقیقا ٩ ماه فرصت دارد تا به قول منتقدان اقتصادی خود، یک «موفقیت چشمگیر اقتصادی» به دست آورد. یکی از مهم‌ترین مطالبات مردمی در سال ٩٢ و در انتخابات ریاست جمهوری که حسن روحانی پیروز آن بود، خروج از رکود اقتصادی بود. دولت تمام هم‌وغم خود را گذاشت تا مسئله هسته‌ای حل شود و بتواند گره تحریم‌ها را باز کند. مسئله هسته‌ای بالاخره پس از سال‌ها به پایان رسید و تحریم‌های هسته‌ای نیز کم‌کم برداشته شدند. اما همه کارشناسان و خود دولت می‌دانند که تا آثار تحریم‌ها از چهره اقتصادی ایران پاک شود، زمان زیادی لازم است. اما زمان برای دولت در چهار سال اول خود رو به پایان است. اما دولت باید برای رشد اقتصادی هدف‌گذاری‌شده خود بر چه اساسی حرکت کند؟ آیا روشی پوپولیستی را اتخاذ کند، مانند آنچه در سال‌های پیش از ٩٢ حاکم بود، یا اینکه تلاش خود را برای دستیابی به رشدی پایدار متمرکز کند و از سوی دیگر به مردم توضیح دهد که چرا مصالح اقتصاد کشور نباید فدای رشدی بالا ولی ناپایدار شود؟
چتر تامین‌اجتماعی؛ از دفاع مقدس تا بازسازی
در دوران جنگ تحمیلی، سازمان تامین‌اجتماعی به‌عنوان یک قطب مهم درمانی، اجتماعی و اقتصادی، تاثیری حیاتی بر افزایش توان دفاعی ایران داشت. بسیاری از نیروهای درمانی این سازمان در جبهه‌های حق علیه باطل حضور داشتند و مراکز درمانی این سازمان نیز مامن و درمانگاه رزمندگان و زخمی‌های جنگ به حساب می‌آمد. این که تامین‌اجتماعی طی چند دهه اخیر، چه نقش مهمی در ارائه خدمات درمانی به مردم مناطق جنگ‌زده داشته است، موضوع این گزارش است.
پیش‌قراولان دفاع مقدس را دریابیم
همت و تلاش سازمان تامین‌اجتماعی در راه ایجاد امنیت اجتماعی و اقتصادی به همراه تنوع و تکثری که در ارائه خدمات به مخاطبان به کار گرفته می‌شود، به طور طبیعی در گستره سرزمینی پیگیری شده اما سوال این است که مناطق جنگ‌زده در این پوشش سراسری چه جایگاهی دارند؟ این گزارش نگاهی دارد به وضعیت مناطقی که در صفوف مقدم دفاع مقدس بودند.
آیینه های روبه رو
هفته نامه آتیه نو در این شماره به سینمای دفاع مقدس نیز پرداخته است: سینمای دفاع مقدس با تکیه بر آرمان‌گرایی و روح جمعی آغاز به کار کرد و در طول سال‌های جنگ داستان‌هایی شبیه به یکدیگر نوشت. اما با گذشت زمان، از آن روح جمعی فاصله گرفت و فردگرایی را جایگزین کرد. چه‌بسا اگر آن مسیر طی نمی‌شد و از آرمان‌گرایی به واقع‌گرایی نمی‌رسیدیم، امروز هم تاب دیدن «ایستاده در غبار» را نداشتیم. به هر حال نباید به پیشینه این سینما نیز بی‌توجه باشیم و نمی‌توانیم تغییرهای خودمان را در گذر زمان نادیده بگیریم. به این خاطر هرچند تشویق و تماشای «ایستاده در غبار» لازم است، اما با روایت پیشینه‌ای از این سینما، قصد شفاف‌سازی داشتیم و نه چیزی دیگر. می‌خواستیم بگوییم که ما بالاخره به سینمایی رسیدیم که آن را از خودمان می‌دانیم و آن‌ها هم ما را آدم‌هایی دور و نامحرم نمی‌دانند.
روایت راویان جنگ
«کارگران، قهرمانان امروزند» این را سعید صادقی در گفتگو با آتیه نو می گوید، کسی که عکس‌هایش راوی حماسه و ایثار مردم مناطق جنگی است. این عکاس قدیمی جنگ، آن روزها بی‌ماسک و بی‌تجهیزات در خانه‌ها و کوچه‌ها و خیابان‌های شیمیایی شده سردشت چرخید و عکس گرفت. رزمنده و مادری هم که در سال ٦٤ در دوربین عکاسی اش ثبت شدند، پس از ٣١ سال و چهار سال جست‌وجو بار دیگر توسط این عکاس به تصویر کشیده شدند.
کارزار کارآفرینی
یک دم آرام و قرار ندارد. ۱۴ ساعت در طول شبانه‌روز کار می‌کند. تخریب قرارگاه‌ها در پس همه خاطراتش جا خوش کرده. توپ و تانک و مسلسل هرگز از یادش نمی‌رود. با هیچ امکاناتی جنگیدن، شرایط این روزها را برایش سهل و آسان جلوه می‌دهد. جانباز است و حالا آمده به کارزار کسب‌وکار و می‌خواهد جامعه روستایی را پویا کند. تشکیل تعاونی روستایی از مهم‌ترین برنامه‌هایش بوده که تاکنون اجرا شده. این تعاونی در حال حاضر بیش از ٥٥٠ عضو دارد. پروژه‌های بسیاری را کلید زده و حالا ایده‌های زیادی برای پروژه بزرگ اکوتوریسم در شمال ایران دارد. در صورتی که این پروژه اجرایی شود، تعداد کثیری از روستاییان می‌توانند هم اکوتوریسم منطقه خود را حفظ کنند و هم شاغل شوند. محمدحسین زکی‌خانی معروف به اویس را خیلی‌ها می‌شناسند، در این گزارش بیشتر با او و ایده‌ها و مرامش آشنا می شوید.
رکاب زدن در جاده بهشت
داستان ریو برای دوستداران ورزش و گلبارنژاد داستان غم‌انگیزی بود. داستان از دست دادن یکی از محافظ‌های دوست‌داشتنی خاک ایران. روزهای آخر پارالمپیک، روزهای پایانی تابستان، وقتی قرار بود بهمن در پیچ خطرناک مسابقات ریو رکاب بزند. وقتی که خودش هم نزدیک شدن حادثه را حس کرده بود. در یک شیب تند همان مین قدیمی کار کرد. مین تابستان ١٣٦٧ در تابستان ١٣٩٥ اثر کرد، بهمن تعادلش را از دست داد و روی زمین، وسط جنگ به جای پا، جان داد. جان دادن او نزدیک به ٣٠ سال بعد از دوستان همرزمش انگار یک طعنه بود، در روزهای نزدیک به هفته دفاع مقدس. روزهای نزدیک به شروع جنگ و نزدیک به پایانش. بهمن گلبارنژاد از حدود ٣٠ سال قبل برای جنگیدن بدون پا فرصت گرفت و حالا تاریخ می‌تواند قضاوت کند که او از این فرصت چطور استفاده کرد.
مطالب دیگر آتیه نو
در این شماره از هفته‌نامه «آتیه نو» علاوه بر این، مخاطبان نشریه می‌توانند مطالب متنوع دیگری را هم مطالعه کنند. عنوان های برخی از مهم‌ترین مطالب این شماره نشریه به این شرح است:
تامین‌اجتماعی و پدیده بیکاری
رشد اقتصادی در گرو منطقه‌محوری
عدالت درمانی در استان‌های جنگ‌زده
مخالفت شرکای اجتماعی با ادغام بخش درمان
نقش کارگران
در هشت سال جنگ‌تحمیلی
داستان طولانی‌ترین روز شهریور
پاهایم با من هستند
کارگری که فرمانده لشگر شد
جانبازی که کارآفرین شد
و ...