"استفاده ابزاری از کودکان" محصول جامعه سرمایه داری

به گزارش خبرنگار ایلنا در این نشست که عصر روز گذشته به میزبانی انجمن طلوع بی‌نشان‌ها برگزار شده بود، «محمد قراگوزلو» درخصوص مزد، «پروین محمدی» در خصوص کار ارزان، کارگر خاموش، و «حسین میربهاری» در خصوص حقوق کودک سخنرانی کردند.

سخنران اول این نشست محمد قراگوزلو بود. قراگزلو بابیان اینکه: در تعیین دستمزد 95 ، مجموعه کافرمایان دولتی و خصوصی با همراهی وزارت کار مبلغی کمتر از خط فقر تعیین کردند، افزود: اینکه سرمایه‌داری در ایران اجازه واقعی شدن دستمزدها را نمی دهد نتیجه مختل شدن روند فعالیت‌های صنغای مولد و در عین حال حاکم شدن مناسبات سوداگری بر روابط اقتصادی است.

قراگوزلو ادامه داد:‌چندی پیش در خبرها آمده بود که آقای احمد توکلی از یکی از مسئولین پرسیده بود ماهیانه چقدر حقوق میگیری و این فرد در پاسخ گفته بود 37 میلیون تومان و وقتی آقای توکلی اعتراض کرد این فرد به وی گفت با کمتر از این مقدار زندگی نمی‌گذرد.

وی ادامه داد: حال چگونه است که عده ای از افزایش دستمزد کارگران این همه واهمه دارند، خودشان مدعی هستند که با رقم‌هایی کمتر از 37 میلون تومان نمی‌توانند زندگی کنند.

قراگوزلو با اشاره به اینکه خط فقر در حال حاضر رقمی در حدود سه و میلیون تومان است، افزود: کسانی که پرداخت چنین رقمی را به جای مزد تورم زاد و ناممکن می‌‌دانند، بدانند:  بحران نقدینگی به موسسات اعتباری برمی‌گردد که در سال‌های گذشته قارچ گونه رشد کرده‌اند و طبق آمارهای رسمی 75 درصد نقدینگی در اختیار کمتر از 15 درصد است و چندی پیش هم اعلام شد که حجم نقدینگی هزار هزار میلیارد تومان است.

این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه ساختار شورای عالی کار معیوب است،‌افزود: تاریخچه شکل گیری شورای عالی کار به زمانی برمی‌گشت که دولت ‌های سیوسیال رفاهی در اروپا وجود داشتند. از این رو چون دولت‌های امروز نسبتی با دولت های رفاه ندارند در نتیجه روح کارفرمایی بر آن حاکم است در نتیجه مصوبات شورای عالی کار شکست خورده است.

سخنران دوم «پروین محمدی» بود. محمدی با تاکید بر اینکه سرمایه داری ایران به دلیل ماهیت ویژه خود  نتوانسته خودش را با جریان گردش سرمایه در دنیا هماهنگ کند، اظهار داشت:‌ در این شرایط سرمایه داری بحران‌های ناشی از اقدامات تنش‌زای خود را بر دوش کارگران و اقشار محروم انداخته است  و پس از آن سعی کرده است  که صدای کارگران را خاموش کند.

محمدی به عدم افزایش دستمزد در 8 سال جنگ ایران و عراق اشاره و کرد و افزود:‌جنگ بهانه ای بود که بازهم تحت تاثیر آن نسبت به افزایش مزد اقدامی نکنند.

محمدی با اشاره به ماده 7 قانون کار تصریح کرد:‌ علی رغم ظاهر مترقی که این قانون دارد اما توانسته اند به لطف گنجاندن بخشنامه‌ها و آراء حقوقی به مجموعه مقررات قانون کار در عمل امنیت شغلی را قلع و قمع کنند از این رو امروز شاهدیم که 97 درصد از قراردادها موقت و سفید امضا هستند و بدیهی است که این بند قانون کار نیازمند اصلاح و بازنگری است.

این فعال کارگری گفت:‌  پس از تدوین قانون کار، رویکرد سیاست‌گذاریهای خرد و کلان در کشور در جهت تامین منافع کارفرمایان بوده است و برای همین امروز شاهد ارزان خری هرچه بیشتر نیروی طبقه کارگر هستیم.

محمدی در این خصوص افزود: به این منظور کارگاه‌های زیر 5 نفر و 10 نفر را از شمول قانون کار خارج کردند و طرح استاد- شاگردی را دوباره احیا کردند.

وی همچنین با تاکید بر اینکه اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها فقیران را فقیرتر و ثروتمندان را غنی تر ساخته است،‌اظهار داشت:‌دولت گذشته صرفا دنبال خالی کردن جیب مردم بود ضمن اینکه در موازات اجرای این طرح به دنبال آن بود که با افزایش هزینه‌های دیگر دستمزد را کاهش دهد.

این فعال کارگری با اشاره به افزایش 9 درصدی مالیات بر ارزش افزوده گفت:‌ما مزد بگیران فقط به کاهش یا افزایش مزد توجه داریم اما سایر کسورات مثل مالیات بر ارزش افزوده را در نظر نمی‌گیریم در حالی که با احتساب افزایش 9 درصدی ارزش افزوده متوجه می‌شویم که مزد فقط 5 درصد افزایش یافته در حالی که مسئولان کنونی وزارت کار بر سر کارگران منت می گذارند که مزد را دو درصد بیشتر از تورم افزایش داده‌ایم.

محمدی در خصوص عملکرد دولت روحانی در بحث افزایش دستمزد و امنیت شغلی گفت:‌هم اکنون کارگران زیادی هستند که در کارخانه‌ها با مزد 300 تا 400 هزار تومان کار می‌‌کنند. همچنین انبوهی از معلمان حق التدریس را داریم که دستمزدی بسیار پایین دریافت می‌کنند. در عین حال موج بیکاری افزایش یافته و نا امنی شغلی  و قراردادهای موقت افزایش یافته است.

حسین میربهاری فعال حقوق کودکان در جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان به عنوان سخنران سوم این نشست با تاکید بر اینکه چرکین‌ترین نقطه جامعه سرمایه داری آنجایی است از کودکان در چرخه تولید ارزش استفاده می‌کند،‌اظهار داشت:‌ خیلی‌ها از من می‌پرسند که جنبش لغو کار کودک چه پیوندی با حقوق کارگران دارد.

میربهاری ادامه داد: ‌من در پاسخ به این افراد می‌گویم جنبش لغو کار کودک بخشی از جنبش لغو پایین نگهداشتن دستمزد است، زیرا سرمایه داری برای فرار از پرداخت همین دستمزد ارزان نیز از کودکان به عنوان ابزاری برای کار ارزان بهره می‌جوید.

وی با اشاره به اینکه یکی دو دهه پیش وقتی از حقوق کودک صحبت می‌کردیم همه تعجب می کردند،‌گفت:‌ با تصویب پیمان نامه های جهانی حقوق کودک توانستیم در این زمینه گام‌های رو به جلویی برداشتیم. از این رو بنده اعتقاد دارم حقوق کودکان مقدم بر هر مصلحتی است.

وی ادامه داد:‌ کار عنصری است که کودک را از چرخه طبیعی زندگی دور می‌کند و کودک را در سطح مزد بگیران و شاغلان جامعه قرار می‌دهد.

میربهاری در این خصوص که چرا سیستم جامعه سرمایه‌داری کار را به کودکان تحمیل می‌کند،‌گفت:‌ این سیستم برای بقای حیات چرکین خود نیاز به نیاز به نیروی کار ارزان و خاموش دارد که کودکان دقیقا این نیاز را تامین می‌کنند.

این فعال حقوق کودکان افزود:‌ وقتی دستمزد سرپرست خانواده پایین است باید از سایر هزینه‌ها بزند و اولین کسی که آسیب می‌بیند کودکان هستند. پس به خوبی متوجه وابستگی این چرخه می‌شویم