راهپیمایی روز جهانی کارگر-۴
قطعنامه راهپیمایی روز جهانی کارگر ۹۵ قرائت شد
در قطعنامه روز جهانی کارگر سال ۹۵ از دولت خواسته شده است تا به وضعیت کارگرانی که در نتیجه مشکلات مربوط به فعالیت کارخانهها با مشکل بیکاری و یا تاخیر در دریافت حقوق مواجه هستند، رسیدگی کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در ادامه مراسم راهپیمایی و سخنرانی روز جهانی کارگر که صبح امروز با مشارکت جمعیت هزاران نفری از کارگران در تهران برگزار شد، خواستههای صنفی کارگران در قالب قطعنامهای که متن کامل آنها به شرح ذیل است قرائت شد.
اول ماه مه مصادف با ۱۱ اردیبهشت روز جهانی کارگر و روز همبستگی کارگران جهان در مقابل سرمایه داری جهانی است، مبارزه نیروی کار با جامعه سرمایه داری یک مبارزه تاریخی است و این مبارزه پایانی ندارد. جامعه کارگری ایران امروز در حالی این روز را برگزار میکند که کارگران ایران در شرایط نامساعدی بسر میبرند. عدم امنیت شغلی، عدم تکافوی مزد متناسب با معیشت، تامین اجتماعی، بیکاری، کودکان کار، زنان خود سرپرست و بیسرپرست از جمله مسائل حل نشده ما هستند که هر ساله بر دامنه مشکلات آن افزوده میشود.
در حالی که دغدغه رهبری معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنهای (مد ظله العالی) و تذکرات همیشگی ایشان در خصوص مسائل مرتبط با کارگران، هر ساله به شکل خاص گفته و یادآوری میشود ولی متأسفانه مسئولان ذیربط آنطور که شایسته است در راستای نصایح رهبری گام بر نمیدارند، موضوع اقتصاد مقاومتی و مولفههای مرتبط با آن از جمله استفاده از حداکثر ظرفیت تولید داخل و جلوگیری از واردات بیرویه کالاهای خارجی جزو تاکیدات هر ساله و البته امسال ایشان است که برای حفظ اشتغال و استمرار تولید باید مد نظر دستگاههای مربوطه قرار گیرد بر این اساس ما از مسئولان دستگاههای اجرایی و مجلس میخواهیم:
۱- ما از مسئولین کشوری میخواهیم، اقتصاد مقاومتی و مولفههای آن، که مقام معظم رهبری بخوبی آن را تبیین کردهاند را سرلوحه کار خود قرار داده و در این راستا برنامههای اجرایی لازم را عملیاتی کنند.
۲- ما از مسئولین اجرایی کشور خواستار جلوگیری از ورود کالاهای خارجی چه از مبادی قانونی و چه از طریق قاچاق بوده و همچنین شدیدترین نوع برخورد با قاچاقچیان سازمان یافته میباشیم و در این زمینه دولت محترم باید از ورود کالاهایی که زمینه تولید آن در داخل کشور فراهم است جدا جلوگیری کند.
۳- ما از دولت محترم میخواهیم، وضعیت واحدهای تولیدی که منجر به تعدیل و اخراج کارگران و همچنین تعویق طولانی مدت حقوق آنان شده را ساماندهی کرده تا این واحدها هر چه سریعتر به شرایط طبیعی خود برگردند.
۴- ما ضمن اعتراض به وضعیت اسفبار بازار کار از مسئولین کشوری میخواهیم، قراردادهای موقت کار را با توجه به نوع و ماهیت کار هر چه سریعتر در دستور کار دولت و مجلس قرار دهند تا شرایط بازار کار از بیعدالتی و استثمار کارگران خارج شود.
۵- ما ضمن اعتراض به مصوبه مزد سال ۹۵ شورایعالی کار اعلام میکنیم، جامعه کارگری امروز در شدیدترین شرایط فقر ادامه حیات میدهد، تکلیف کارفرما و دولت بر اساس قانون تعیین مزدی است که نیاز خانوار کارگری را تامین کند، جامعه کارگری هیچ دلیل و بهانهای را از ناحیه کارفرما و دولت در جهت عدم پرداخت آن نمی پذیرد و انتظار دارد راههای جبران این تفاوت را که به نقاط بحرانی رسیده هر چه سریعتر برطرف کند.
۶- ما ضمن اعتراض به عملکرد سازمان تامین اجتماعی در راستای تکالیف قانونی خود اعلام میکنیم، سازمان تامین اجتماعی بدلیل کمبود منابع ناشی از عدم پرداخت مطالبات از ناحیه دولت قادر نیست به تکالیف قانونی خود عمل کند، به همین دلیل ما جدا خواستار پرداخت این مطالبات در برنامه ششم توسعه و همچنین در قالب بودجه سنواتی از راههای مختلف میباشیم، چرا که در صورت بوجود آمدن بحران در این صندوق هیچ کس قادر به مهار آن نمیباشد.
۷- نرخ بالای بیکاری خصوصا در بین فارغ التحصیلان ـ جوانان و زنان در شرایط بحرانی قرار دارد ظاهرا پس از گذشت سالیان متمادی هیچ راه حل نهایی برای آن اندیشیده نشده است، ما جدا از دولت و مجلس میخواهیم که برای اشتغال این سرمایه عظیم انسانی که جامعه چند میلیونی را تشکیل میدهد فکر اساسی کنند.
۸- گفتگوها و مذاکرات دو جانبه مقدمه ساز و کار سه جانبه گرایی بعنوان یک اصل پذیرفته شده بین المللی میباشد، در این راستا تلاشهای انجام شده گر چه جای قدردانی دارد ولی چون عملا نتوانسته آنطور که شایسته است مشکلات عمده کشور را حل کند، لذا ما خواستار حضور موثرتر این ساختار در عرصه تصمیم سازی و تصمیم گیری ملی میباشیم.
۹- ما از دولت آقای دکتر روحانی که با تلاشهای بیوقفه و توام با تدبیر راه را برای حل مسائل بین المللی خصوصا در حوزه هستهای هموار کردند قدردانی نموده و اعلام میکنیم حمایت و پشتیبانی کارگران را در ادامه راه با خود همراه خواهند داشت، در همین راستا ما امیدواریم آثار این توافق به تدریج خود را در عرصه کار و تولید نشان دهد.