بیش از ۴ هزار کارگر در کره جنوبی مورد شکنجه قرار گرفتهاند
آسوشیتدپرس در یک گزارش تحقیقی از یک کارخانه کار اجباری در کره جنوبی؛ پرده از رازی مخوف برداشت.
به گزارش ایلنا به نقل از آسوشیتدپرس؛ در این کارخانه کار اجباری که به «خانه برادران» بود در فاصله سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۶ تعداد زیادی از کارگران جان خود را از دست دادهاند.
عمده این کارگران که بیش از ۴ هزار نفر میشدند در قالب طرح جمع آوری افراد ولگرد در زمان حکومت دیکتاتور سابق این کشور، پارک جونگ هی به این کارخانه آورده شده بودند.
آسوشیتدپرس در این گزارش تحقیقی گفته که اکثر کارگران این کارخانه علاوه بر اینکه هیچ دستمزدی دریافت نمیکردهاند، توسط نگهبانان مورد تجاوز و شکنجه قرار میگرفتند.
بسیاری از این کارگران که در این گزارش به گفتههای آنها استناد شده از روشنفکران مخالف دولت و افراد معلول ذهنی و کم توان جسمی بودهاند.
به گفته کیم یونگ وون، دادستان پیشین کره جنوبی دستکم ۹۰ درصد از بازداشتیها در آن سالها حتی با تعریف خود دولت مصداق فرد ولگرد محسوب نمیشدند.
بررسیهای آسوشیتدپرس نشان میدهد که «خانه برادران» با این بازداشتها عملا تجارت پرسودی را از بیگاری کشاندن این کارگران در کارخانههای متعدد تحت نظارت خود داشتهاند و محصولات خود را به کشورهای اروپایی، آمریکایی و آسیایی صادر میکردند.
اسناد و مدارک دولتی نشان میدهد بیشتر افراد در زمان ورود به این بازداشتگاه سلامت جسمی خوبی داشتند و از این مکان با انواع بیماریهای جسمی و روانی و شریط ناگوار و سوء تغذیه آزارد شدهاند.
آسوشیتدپرس در این گزارش تحقیقی آورده است دولت کره جنوبی از بابت رسواییهای بین المللی و با اعمال نفوذ مقامات دولتی از پیگیری شکایت ها خودداری کرده است.
در این گزارش تحقیقی تاکید شده که پارک لی، وزیر پیشین دادگستری کره جنوبی یکی از افرادی است که اجازه پیگیری این پرونده را به داستان نداده است.
هم اکنون رئیس این کارخانه یکی از ثروتمندان کره جنوبی است و از محل فروش کارخانه و بازداشتگاه میلیونها دلار سوده کرده است ضمن اینکه توانسته در سالهای اخیر میلیونها دلار از دولت بودجه و کمک مالی دریافت کند.
آسوشیتدپرس گزارش داد که در هنگام کارهای ساختمانی، که پس از فروش این کارخانه در سال 1990 انجام میشده استخوان صدها نفر از زیر خاک بیرون آمد.
دادستان کره جنوبی به آسوشیتدپرس گفته که احتمالا استخوانها و جنازه های صدها تن دیگر زیر خاک باقی بماند و سرونشت آنها هرگز روشن نشود.