ضرورت آموزش روانشناسی به کارکنان صنایع پتروشیمی و نفت
پرداخت دستمزد‌بالا به کارگران نفت و پتروشیمی تنها تا جایی معین برای پرسنل مطلوبیت و رضایتمندی ایجاد می کنند/ برای فردی که ساعات کاری طولانی و طاقت فرسا را به طور مداوم تجربه می کند، ارزش ذهنی استراحت و فراغت در اکثر اوقات، بیشتر از دستمزد مادی است.
به گزارش ایلنا، «مهدی فلاحی» از روانشناسان صنعتی در یادداشتی که متن کامل آن به شرح ذیل است؛ بر اهمیت این نکته تاکید دارد که پرداخت دستمزدهای بالا نمی‌تواند برای همیشه موجب جلب رضایت کارگرانی بشود که در پروژه‌های نفت گاز و پتروشیمی مشغول کارند بشود.
زندگی در دنیای صنعتی سرعت بالایی دارد و همچنین دغدغه های فراوانی را برای افراد به همراه می آورد، این چالش ها برای افراد و کارکنانی که در محیط های صنعتی به کار و زندگی مشغول هستند بیش از سایرین می باشد، زیرا که عموماً تعادل بین ساعات کار و استراحت آنان دستخوش تداخل و نوسان می گردد. بسیاری از کارکنانی که شاغل در مراکز استخراج نفت و یا کارخانه های پتروشیمی می باشند؛ از طرفی با ساعات کاری طولانی روبرو هستند و از طرف دیگر در هفته هایی هم که زمان استراحت آنان است، احساس بیکاری بر آنان چیره می گردد. کار در محیطی با انواع آلودگی های محیط زیستی و صوتی، ساعات کاری طولانی و بعضاً بدون تفریح و به دور از خانواده و دوستان، مسئولیت های سنگین شغلی و .... این افراد را در معرض آسیب های مختلف روانی قرار می دهد.
بسیاری از شرکت های نفتی و پتروشیمی راه خروج از این بحران را برای پرسنل در دادن دستمزدهای بالا و سنگین به آنان بیان می کنند غافل از اینکه این دستمزدها نیز تنها تا جایی برای پرسنل مطلوبیت و رضایتمندی ایجاد می کنند و بیش از یک مقدار معینی چندان مطلوبیتی به همراه ندارند. می توان این طور توضیح داد که برای فردی که ساعات کاری طولانی و طاقت فرسا را به طور مداوم تجربه می کند، ارزش ذهنی استراحت و فراغت در اکثر اوقات، بیشتر از دستمزد مادی است.
اما پاسخ علمی به این چالش در ارائه خدمات روانشناسی و آموزش های اجتماعی – روانشناسی به این قبیل از پرسنل است. به عنوان مثال امکان دارد این قبیل از کارکنان در معرض انواع آسیب ها مانند خشونت و پرخاش با یکدیگر قرار داشته باشند، بدون تردید درمان این آسیب با افزایش دستمزد برای پرسنل حاصل نمی‌شود، اما بهره گیری از دوره های آموزشی مانند تحلیل رفتار متقابل و یا ارتباط موثر می‌توانند سبب ارتقاء و تحول نگرش پرسنل شوند، پاسخ گوی تعداد بیشماری از سوالات و دغدغه های کارکنان باشند و در نهایت کیفیت زندگی آنان را ارتقاء بخشند. هنگامی که فرد با سایر همکاران خود از این آموزش ها بهره می گیرد، متوجه می گردد که سایرین نیز با دغدغه های مشابهی روبرو هستند و بنابراین احساس آرامش می‌کند از طرفی تخلیه روانی و احساسی توسط کارکنان در طول این آموزش ها سبب می گردد که افراد از دام احساس های منفی رهایی پیدا کنند و .... .
بنابراین در برنامه ریزی های ارتقاء سلامت روانی – اجتماعی همواره بایستی به این نکته توجه داشته باشیم که آموزش هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری است. سرمایه گذاری ای که هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت می تواند راهگشای بسیاری از مصایب و مشکلات افراد باشد.
