افزایش حوادث کار به دلیل نگاه هزینه محور به آموزش کارگر

«فرشاد اسماعیلی» با اعلام این خبر به ایلنا گفت: این همان فهم غلطی ست که کارفرماها در مورد انعقاد قرادادهای کوتاه مدت با کارگران هم دارند و بر همین اساس است که کارفرما بستن قرار داد بلند مدت و آموزش کارگران را هزینه‌ه­ای اضافی می­‌داند.

وی بابیان اینکه حوادث ناشی از کار نیز با این مسئله بی‌ارتباط نیست افزود: بخش اعظمی از حوادث ناشی از کار را می­‌توان با آموزش­های کافی  از سوی کارفرما  کاهش داد زیرا  آموزش چگونگی استفاده از وسایل و ابزار آلات و استفاده صحیح از آن می­‌تواند جلوی خسارت مادی یا فیزیکی به کارفرما را بگیرد و بهره وری را در بلند مدت افزایش دهد.

این کارشناس بازار کار گفت: قطعا کارگری که می­‌داند تا پایان سال قرارداد دارد احساس امنیت شغلی بیشتری کرده و مسکن‌اش را راحت­‌تر تهیه می­‌کند و با آرامش بیشتری کار می­کند واینگونه قطعا بهره‌وری کارگر بالا خواهد رفت.

وی گفت: کارفرمایان باید سه مرحله خرید ابزار و ماشین آلات کار و آموزش کارگر و امنیت شغلی در امر قرارداد و بیمه کارگر را رعایت کنند.

این پژوهشگر درباره تهیه ابزار و ماشین آلات کار گفت: کارفرماها معتقدند که خرید ماشین آلات از دستمزد کارگر هزینه بیشتری دارد بنابراین ترجیح می­­‌دهند کار دستی و با کارگر پیش برود تا با ماشین مربوطه، اگر هم ماشین خریده شود از ترس بازرس اداره کار است و در انباری نگهداشته می­‌شود زیرا معتقد است سرعت انجام کار با دست تندتر از کاربا ماشین است.

اسماعیلی درباره آموزش و چگونگی کار با وسایل و تجهیزات افزود :کارفرما نمی­‌خواهد هزینه­‌های صرف آموزش کند و کارگر هم مجبور است از کارگران ارشد کمک بخواهد کارگران باسابقه نیز از ترس امنیت شغلی شان مدام مراقب تخلیه اطلاعاتی هستند، کارگر تازه کار چطور باید یاد بگیرد که مثلا اگر این دستگاه پرس را از چپ بچرخانی و باد را نکشی انگشت زیر پرس نابود می شود و یا اگر هنگام گود برداری بیش تر از فلان میزان نیرو به دستگاه بدهی دیواره ریزش می­‌کند و بر سر کارگر خراب می­‌شود.

وی تصریح کرد: این وضعیت در حالی است که براساس مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط سازمان بین المللی تامین اجتماعی (ISSA) سرمایه گذاری در زمینه پیشگیری ایمنی و بهداشت کار در بنگاه­های اقتصادی نشان می­‌دهد حداقل نرخ منافع حاصل از سرمایه گذاری در این زمینه برابر 2/2 واحد به ازای هر واحد سرمایه گذاری در سال است..

اسماعیلی گفت: نظارت بر محیط و ابزار وحفظ ایمنی کارگران کمرنگ­‌ترین قسمت کار کارفرمایان است. در کارخانه یا  کارگاه­ها کمتر دیده شده  که کارفرمایان یا نمایندگانی از آنان بر مسائل بهداشتی یا حفاظتی کارگاه نظارت مستمر کنند.

این پژوهشگر گفت: مطابق ماده 91 قانون کار و بر اساس مصبات شورای عالی کار، کارفرمایان وظیفه دارند برای تامین حفاظت و سلامت و بهداشت کارگران لوازم و ابزار را تهیه کنند و نحوه استفاده صحیح و کاربرد ماشین آلات و ابزار کار را آموزش دهند و در خصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی آن نظارت کنند.

 اسماعیلی تاکید کرد: ماده 95 قانون کار درباره مسئولیت کیفری و حقوقی  کارفرمایان و قصور کارفرما آورده است که، مسؤلیت‌ اجرای‌ مقررات‌ و ضوابط‌ فنی‌ و بهداشت‌ کار برعهده‌ کارفرما یا مسؤلین‌ واحدهای‌ موضوع‌ ذکر شده‌ در ماده‌ 85 این‌ قانون‌ خواهد بود.

وی افزود:هرگاه ‌براثر عدم‌ رعایت‌ مقررات‌ ایمنی کار ،از سوی‌ کارفرما یا مسؤل‌ واحد، حادثه‌ای‌ رخ‌ دهد، شخص‌ کارفرما یا مسؤل‌ واحد از نظر کیفری‌ و حقوقی‌ و نیز مجازات­هایی‌ را که مندرج‌ در این‌ قانون‌ را مشمول‌ می­‌شود.

اسماعیلی گفت: مساله این است که نه کارگران از حادثه ناشی از کار  خوشحال­‌اند نه کارفرمایان نه وزارت کار و نه سازمان تامین اجتماعی. اما هیچگاه یک برنامه مشترک چهارجانبه برای پیشگیری از حادثه ناشی از کار عملیاتی نشده است.  به نظر می­‌رسد تهدید سلامت جسمی و روانی کارگران و تهدید مالی کارفرمایان و سازمان تامین اجتماعی- از جهت تحمیل هزینه‌های حوادث ناشی از کار  ایجاب می­‌کند که سیاست پیشگیرانه، جدی تر و مدون تری در این حوزه پیش بینی گردد.