فعالیت صنفی بدون وجود تشکیلاتی قدرتمند، محکوم به شکست است

«عباس رضایی»نایب رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی بندر امام که پیش‌تر در جریان پیگیری مطالبات صنفی خود و همکارانش اخراج شده بود، در روز جهانی کارگر به ایلنا گفت: برگزاری مراسم راهپیمایی روز جهانی کارگر در جوامعی دارای معنا و مفهوم است که رویکرد برنامه‌های اقتصادی آن‌ها معطوف به تولید باشد.

وی افزود: مادامی که دولت‌ها پیرو اجرای سیاست‌هایی باشند که در آن‌ها بر نادیده گرفته شدن حقوق کارگران تاکید شده است نمی‌توان انتظار داشت که صاحبان سرمایه را به رعایت کامل حقوق نیروی کار ملزم کنند.

این فعال صنفی افزود: در چنین شرایطی حتی اگر به کارگران اجازه فعالیت صنفی هم داده شود در ‌‌نهایت کارگران در مصاف با کارفرمایان برای تحقق خواسته‌های صنفی خود توان چانه‌زنی بالایی ندارند و اصرار فعلان صنفی کارگری بر تحقق مطالبات صنفی ممکن است تبعات سنگینی به دنبال داشته باشد.

این فعال صنفی کارگران مناطق آزاد اقتصادی ادامه داد: در نتیجه اجرای چنین سیاست‌هایی تنها به فاصله چند سال از تصویب قانون کار، قانون دیگری به تصویب می‌رسد که به موجب آن کارگران مستقر در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی از شمول حمایت‌های قانون کار مستثنی می‌شوند.

وی ادامه داد: اگرچه به موجب همین مقررات روز جهانی کارگر روز تعطیل رسمی است و حتی به مناسبت این روز برنامه‌هایی توسط مسئولان سازمان آزاد هرمنطقه اجرا می‌شود اما در عمل مقررات حاکم بر کارگاه‌های مناطق آزاد به سود کارفرمایان است.

رضایی از طولانی بودن ساعات کار روزانه، محدود بودن امکان استفاده کارگران از حق مرخصی، نبود نظارت بر الزام کارفرمایان به پرداخت به موقع حقوق و مزایا، مجاز بودن کارفرما به فسخ یکسویه قرارداد کار و محدود بودن امکانات رفاهی کارگران به عنوان نمونه‌هایی از رویکرد غیر حمایتی مقررات مناطق آزاد و ویژه اقتصادی یاد کرد و افزود: در چنین شرایطی برگزاری مراسم روز جهانی کارگر هیچ معنا و مفهومی ندارد.

وی گفته: حتی برای تببین حقوق کارگر و کارفرما در مقررات اشتغال نیروی انسانی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به اندازه مقررات قانون کار آیین نامه نوشته نشده است و به جرئت می‌توان مدعی شد که در بسیاری از موارد ضروری مانند رسیدگی به اختلافات روابط کار، اجرای مقررات ایمنی و.... نهادهای صنفی کارگری اجازه نقش آفرینی ندارند.