در مذاکرات مزدی اشتباه تاکتیکی نداشتیم

علی خدایی در واکنش به سخنان عضو اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری که در گفتگو با ایلنا خروجی مذاکرات مزدی امسال را ناشی از اشتباه تاکتیکی نمایندگان کارگری در روزهای پایانی تعیین مزد دانسته بود، گفت: چون از حسن نیت این دوستان باخبرم معتقدم بیان این نکته تنها ناشی از کمبود اطلاعات کافی در خصوص روند تعیین مزد امسال است. 

عضو هیئت مدیره کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران در تشریح جزییات جلسات در دو روز پایانی منتهی به تعیین مزد گفت: جلسهٔ روز جمعهٔ ما  در شورای عالی کار، توافق ۱۷درصدی و ۲۶۰ هزار تومانی نبوده بلکه در توافقی که روز جمعه صورت گرفت دولت به وزیر اقتصاد وکالت داد تا توافق نهایی روی 16 درصد صورت بگیرد که ظاهرا کارفرما‌ها هم به دولت وکالت دادند تا روی همین رقم  توافق کنند اما حقیقت این بود که وقتی وزارت اقتصاد امضاء خود را روی توافق بر سر رقم ۱۶درصد پس گرفت، کارفرما‌ها هم به تبع دیگر اختیاری روی وکالتی که به دولت داده بودند نداشتند. 

به گفتهٔ خدایی، افزایش۱۷ درصدی و مبلغ ۲۶۰هزار تومان افزایش مزدی به هیچ عنوان در روز جمعه تایید شده نبود و تنها شخص وزیر در گفتگویی با رسانه‌ها رقم ۲۳۰ هزار تومانی را اعلام کرده بود. 

وی ادامه داد: این ۲۳۰هزار تومان هم با محاسباتی صورت گرفته بود که انجام داده بودند. مثلا آن‌ها در محاسباتشان تاثیر عیدی در درآمد ماهیانه را هم حساب کرده بودند. و از طرفی سایر سطوح مزدی را هم به هیچ عنوان بالا‌تر از ۱۴درصد تثبیت نکرده بودند. 

رئیس کمیته مزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار تصریح کرد: حاصل پافشاری جامعه کارگری بر افزایش مزد امسال، طولانی شدن جلسات تا روز یکشنبه و تثبیت عدد۱۷درصد و همچنین افزایش سایر سطوح مزدی به ۱۷درصد بود که مجموعا نشان می‌دهد اشتباه تاکتیکی در کار نبوده و عملکردی قابل دفاع داشته‌ایم. منتهی اطلاعاتی که به دوستان داده شده درست منتقل نشده و این مسئله باعث شده برخی دچار شبههٔ اشتباه تاکتیکی شوند. در حالیکه در واقع روند طی شده جزیی از تاکتیک بود. 

خدایی در ارتباط با روند تعیین مزد و نتیجهٔ نهایی مذاکرات مزدی امسال هم گفت: نمی‌توانم بگویم از نتیجه‌ای که به دست آمد رضایت کامل دارم، چون فاصلهٔ دستمزد با تورم و سبد معیشت کارگران همچنان زیاد است. اما در مجموع در مقایسه با سالهای گذشته عملکرد بهتری داشتیم و حداقل پوشش بهتری روی نرخ تورم داشتیم و توانستیم بخشی از سبد معیشت را هم مد نظر قرارداده و بعد از مدت‌ها دستمزد تک نرخی را تصویب کنیم. به اعتقاد من بهتر از این هم می‌توانستیم عمل کنیم. در صورتیکه انسجام بیشتری داشتیم. ولی به این نکته هم توجه کنیم که با توجه به بضاعت جامعه کارگری، این ‌‌نهایت توان ما در شرایط موجود بود. امیدواریم بتوانیم از نتیجهٔ این جلسات و نکات مثبتی که داشت برای سال‌های بعد استفاده کنیم تا این روند متوقف نشود.