دبیر اجرایی تشکیلات خانه کارگر مازندران: / تکرار /
کارگران نمیتوانند برای آینده خود برنامهریزی کنند
در حال حاضر کارگران قراردادی از نظر دستمزد در مضیقه و نگرانی هستند و نمیتوانند برای آینده خود برنامهریزی کنند.
نصرالله دریابیگی مهمترین دغدغه کارگران را تامین امنیت شغلی و در نتیجه امنیت معیشتی دانست و افزود: تامین شغل و امنیت شغلی و معیشتی، محوریترین خواست جامعه کارگری است.
دبیر اجرایی تشکیلات خانه کارگر مازندران با حضور در دفتر ایلنا در ساری گفت: در حال حاضر کارگران قراردادی از این نظر در مضیقه و نگرانی هستند و نمیتوانند برای آینده خود برنامهریزی کنند.
این فعال جامعه کارگری بیان داشت: کارگران خواهان این هستند در مشاغلی که جنبه تداوم و استمرار دارد و پروژهای نیست، نیروی وارد شده پس از گذراندن دوره آزمایشی، استخدام شود.
وی با اشاره به اینکه دستمزد یکی از نکات کلیدی فعالیت یک کارگر در حوزه کار است، یادآور شد: ماده ۴۱ قانون کار، شورای عالی کار را ملزم میکند که براساس تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی و عزتزیستی کارگران، حداقل مزد را تعیین کند.
دریابیگی با بیان اینکه این یک نقیصه است و باید اصلاح شود گفت: حداقل مزد بهتر است از منظر منطقهای و بهرهوری نگریسته شود و در سالهای اخیر گرچه شورای عالی کار، تورم را در تعیین دستمزد لحاظ کرده است، ولی عزت کارگر با توجه به سختی معیشت تامین نشده است.
وی تصریح کرد: علیرغم تذکرها و وجود اسناد و مدارک در دو دهه گذشته، در زمان جنگ تحمیلی عقبافتادگی مزدی پیش آمد که هنوز جبران نشده است.
دبیر اجرایی تشکیلات خانه کارگرمازندران بحثدرمان خانواده و تامین اجتماعی را از دیگر ملزومات خواند و یادآور شد: درمان هزینه دارد و کارگران باید بتوانند با دفترچه تامین اجتماعی چه به صورت درمان مستقیم و یا غیرمستقیم، بخشی از هزینهها را تامین کنند.
دریابیگی با اشاره به صندوق تامین اجتماعی گفت: این صندوق بینالنسلی است و باید پایدار بماند و خوشبختانه مدیریت فعلی سازمان توجه خاصی به منابع و مصارف دارد و اگر این سیاست پیگیری شود، طلب از دولت و کارفرما وصول خواهد شد.
دبیر اجرایی تشکیلات خانه کارگرمازندران تصریح کرد: اعتقاد و باور کارگران در آن است که سازمان تامین اجتماعی میبایست به ماموریت اصلی و رسالت قانونی خود بازگشته و از استمرار فعالیت انحرافی آن در قالب یک بنگاه اقتصادی جلوگیری بعمل آید.
دریابیگی افزود: بدیهی است که مشارکت دهی و اثر بخشی کارگران به عنوان اصلی ترین صاحبان سرمایهٔ این سازمان در تصمیمات و کارگردهای آن جزو حقوق اولیه و طبیعی کارگران است.