معلمانی که حقوقشان «بخور و نمیر» هم نیست!/ مجلس برای تبدیل وضعیتِ معلمان خرید خدمات طرح مصوب کند

به گزارش خبرنگار ایلنا، اواخر هفته‌ی گذشته تعدادی از معلمان خرید خدماتِ یزد، در اعتراض به معوقات مزدیِ چندماهه، مشکلاتِ مربوط به بیمه اجتماعی و نداشتنِ قراردادِ مشخص کاری تجمع کردند. 

آموزش و پرورش از سال‌ها قبل برای حلِ مشکلِ کمبودِ نیروی معلم رسمی، به خصوص در مناطق دورافتاده، معلمانی تحت عناوینِ مختلفِ برون‌سپار، خرید خدمات، نهضت سوادآموزی، سرباز معلم و… جذب کرد. این معلمان مشکل کمبودِ معلم را تا حدودی حل می‌کردند و چون به صورت مستقیم از آموزش و پرورش حقوق دریافت نمی‌کردند، بار مالی چندانی نیز بر آن تحمیل نمی‌کردند. در واقع آموزش و پرورش با یک تیر دو نشان می‌زد؛ هم مشکل کمبودِ نیرو را حل می‌کرد و هم با بکارگیریِ این معلمان، در هزینه‌های خود صرفه‌جویی می‌کرد.

آن‌طور که این معلمان بارها گفته‌اند، گاهی حتی برای کار در مناطقِ دورافتاده از جیبِ خود خرج کرده‌اند و حقوقی که دریافت کرده‌اند حتی نتوانسته خرج رفت و آمدِ آن‌ها را تأمین کند. تأسف‌بارتر اینکه آن‌ها حتی گاهی همین حقوق ناچیز را هم یا اصلا و یا با تاخیرِ چند ماهه دریافت کرده‌اند. بیمه‌ی این معلمان به سختی رد می‌شود و سابقه‌‎ی بیمه‌ی بسیاری از آن‌ها با وجودِ سابقه‌ی کار بالا، گاهی حتی به سختی به یک تا دو سال می‌رسد. 

با وجودِ تمام این مشکلات چرا این معلمان همچنان به همکاری با آموزش و پرورش ادامه می‌دهند؟ کوروش شریعتی (به نمایندگی از جمعی این معلمان) در پاسخ به این سوال به «ایلنا» می‌گوید: اگر بحث علاقه به معلمی را کنار بگذاریم، این معلمان معمولا جوانان تحصیلکرده‌ای هستند که به امیدِ یافتنِ شغلی ثابت پا به آموزش و پرورش گذاشته‌اند و متأسفانه تحتِ بدترین شرایط و با حقوقی که حتی نمی‌توان آن را «بخور و نمیر» دانست، کار می‌کنند. وعده‌هایی که مسئولان به این معلمان غیررسمی می‌دهند آن‌ها را امیدوار کرده که به معلمی در این شرایط ادامه بدهند، بلکه روزی این وعده‌ها محقق شود و آن‌ها نیروی مستقیم آموزش و پرورش بشوند. 

شریعتی به یکی از مهم‌ترین طرح‌های تبدیل وضعیتِ این معلمان اشاره می‌کند و می‌گوید: بارها مطرح شده که تکلیفِ این معلمان مانند بسیاری از نیروهای دیگرِ دولتی، در طرح ساماندهی کارکنان دولت مشخص خواهد شد و مسئله‌ی تبدیلِ وضعیتِ آن‌ها به سرانجام خواهد رسید. مسئله این است که نه طرح ساماندهی بعد از گذشت چند سال به نتیجه رسیده، و نه اخباری که از جزئیاتِ این طرح به گوش می‌رسد، نشان از حل شدنِ مسئله‌ی این معلمان در این طرح دارد. 

وی ادامه می‌دهد: در طرح ساماندهی به معلمان خرید خدمات و نهضت سوادآموزی اشاره شده و در موردِ باقی معلمانی که تحتِ عناوینی دیگر در آموزش و پرورش به کار گرفته شده‌اند، صحبت نشده است. ضمن اینکه با توجه به قید و شرطهایی که در طرح وجود دارد، همین دو گروهی هم که در طرح ساماندهی به آن‌ها اشاره شده با مشکل مواجه خواهند شد. 

این نماینده توضیح داد: در طرح ساماندهی اشاره شده که افراد باید ۵ سال سابقه‌ی بیمه داشته باشند و در غیر اینصورت باید آزمون بدهند، این در حالی است که بسیاری از معلمانی که در قالب طرح‌های خرید خدمات و نهضت سوادآموزی تدریس کرده‌اند با وجودِ سابقه‌ی کار بالا کمتر از ۵ سال سابقه‌ی بیمه دارند. 

شریعتی می‌گوید: با این اوصاف برای این معلمان باید طرح جداگانه در مجلس به تصویب برسد. البته طرح‌های مختلفی در این خصوص در مجلس بارها مطرح شده اما هنوز نتیجه‌ای دربرنداشته است. با توجه به اینکه کار مجلس یازدهم اسفندماه به پایان می‌رسد، نمی‌توان امید چندانی به حل مسئله‌ی تبدیل وضعیتِ معلمان در این مجلس داشت. 

وی می‌گوید: هفته‌ی گذشته در حاشیه‌ی جلسه‌ی کمیسیون آموزش با وزارت آموزش و پرورش در مجلس، درخصوص تبدیل وضعیتِ این معلمان با آقای منادی صحبتی داشتم و ایشان ما را به آقای صحرایی ارجاع دادند. آقای صحرایی هم می‌گویند در ابتدا باید قانونی در مجلس مصوب شود و بعد ما آن را اجرا کنیم. چیزی که مشخص است این است که مسئله‌ی تبدیل وضعیتِ معلمان دائم به مجلس و وزارت آموزش و پرورش ارجاع داده می‌شود و به نظر می‌رسد اراده‌ی محکمی برای حل مشکلِ این معلمان وجود ندارد. 

شریعتی می‌گوید: بارها مسئولان مسئله‌ی سواد را پیش کشانده‌اند و گفته‌اند آموزش و پرورش نمی‌تواند هر کس را به راحتی رسمی کند؛ پاسخ ما به این مسئولان این است که اگر از سطح سواد این معلمان مطمئن نبودید، چرا سال‌ها از آن‌ها برای تدریس بهره گرفتید؟ ضمن اینکه بسیاری از این معلم‌ها تحصیلات دانشگاهی دارند و بسیاری از آن‌ها دوره‌های مختلفی ضمن تدریس دیده‌اند.