در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
اعتراض رانندگان استیجاری شرکت توزیع برق گیلان به قرارداد کاری خود
رانندگان استیجاری شرکت توزیع برق گیلان به قرارداد کاری خود معترض هستند و می‌گویند: دستمزد و مزایای ما در مقایسه با رانندگانی که شرکت در اختیار آن‌ها ماشین قرار داده، کمتر است.
جمعی از رانندگان استیجاریِ شرکتِ توزیع برق گیلان در تماس با خبرنگارایلنا، از شرایط کاری خود انتقاد کردند و گفتند: شرکت پیمانکار جدید، قراردادی در اختیار ما قرار داده که در آن مبلغ ۲میلیون ۵۰۰ هزار تومان به عنوان نگهداری و تعمیرات و همچنین عیدی و سنوات و سایر در نظر گرفته شده است.
به گفته‌ی این رانندگان، این مبلغ پیشتر به عنوان هزینه‌ی تعمیرات و نگهداریِ ماشین پرداخت می‌شده و حالا در قرارداد جدید به عنوان عیدی و سنوات هم پرداخت می‌شود. این در حالی است که بارها به ما گفته‌اند ما مشمولِ دریافتِ عیدی و سنوات نمی‌شویم و مشخص نیست چرا این مبلغِ ناچیز را به عنوان عیدی و سنوات ما در نظر گرفته‌اند.
در برخی بندهای این قرارداد که یک طرفه نوشته شده؛ منافع کارگران نادیده گرفته شده است. در بند ۸ این قرارداد آمده: «در صورتی که کارفرما به هر دلیلی نیاز به خدمات خودرو ادامه قرارداد نداشته باشد حق دارد ۴۸ ساعت قبل مراتب را کتبا به پیمانکار اطلاع و قرارداد را به صورتِ یک طرفه خاتمه دهد. بنابراین بعد از خاتمه قرارداد تا پایان مدت مندرج در قرارداد هیچگونه حقی برای پیمانکار متصور نخواهد بود.»
همچنین در بند ۱۱ این قرارداد آمده: «در صورتیکه کارفرما تشخیص دهد از ارائه خدمات خودرو رضایت نداشته باشد پس از دوبار اخطار کتبی می‌تواند نسبت به فسخ قرارداد اقدام نموده و پیمانکار حق هیچگونه اعتراضی ندارد و همچنین در صورت‌عدم نیاز هم در هر زمان نسبت به لغو قرارداد با اعلام دو روز زودتر کتبا اعلام می‌نمایند.»
این کارگران که به قرارداد خود معترض هستند، گفتند: دستمزد و مزایای ما در مقایسه با رانندگانی که شرکت در اختیار آن‌ها ماشین قرار داده، کمتر است.
آن‌ها گفتند: ما با ماشینِ خود کار می‌کنیم و از هیچ مزایایی مثل عیدی و سنوات و بن کارگری و پاداش و مرخصی بهره‌مند نیستیم. حقوق ما با اضافه کاری حدود ۱۱ میلیون تومان است که این میزان با احتسابِ هزینه‌ی استهلاکِ ماشین بسیار ناچیز است.
رانندگان استیجاری شرکتِ توزیع برق گیلان حدود ۱۸۰ نفر هستند و چون قراردادشان استیجاری است از برخی مزایای نیروهای دیگر بهره‌مند نیستند. این کارگران اظهار داشتند: در ابتدایِ ورودمان به این شغل، هر زمان که حقوق دیگر کارکنان شرکت افزایش می‌یافت، حقوق رانندگان نیز افزایش پیدا می‌کرد اما وضع رفته رفته بدتر شد. در حال حاضر حقوق رانندگان کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و با توجه به اینکه تمام هزینه‌های مربوط به ماشین بر روی دوش خودشان است، مبلغ دریافتی ناعادلانه است.
این رانندگان گفتند: مرخصی نداریم و برای روزهایی که کار نمی‌کنیم حقوقی هم دریافت نمی‌کنیم.
