اعتراض کارگران معدن به افزایش سن بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان‌آور
برنامه هفتم توسعه سن بازنشستگی برای کارگران معادن را افزایش داده است.
تعدادی از کارگران معادن استان کرمان و کارگران معدن چادرملو در استان یزد، پس از تصویب لایحه برنامه هفتم توسعه در دولت، در تماس با خبرنگار ایلنا، از افزایش سن بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان‌آور انتقاد کردند.
طبق تبصره ۳ ماده ۶۶ لایحه برنامه توسعه «سقف سنوات ارفاقی مشمولان قانون اصلاح تبصره (۲) الحاقی به ماده (۷۶) قانون تأمین اجتماعی (مصوب ۱۳۸۰/۰۷/۱۳) حداکثر هفت سال خواهد بود». این تبصره در واقع سقفِ سنواتِ ارفاقیِ کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور را از ۱۰ سال به ۷ سال کاهش داده است. با این اوصاف، کارگران مشاغل سخت و زیان آور، سه سال بیش از آنچه تا امروز مقرر بوده، باید بر سر کار خود بمانند.
همچنین مطابق با تبصره‌ی ۵ ماده ۶۶ «حداقل سن لازم برای بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور برای زنان ۴۵ و مردان ۵۰ سال» تعیین شده است. این در حالیست که تا امروز کارگرانِ مشاغل سخت و زیان‌آور، در صورتِ اشتغالِ متوالی بعد از بیست سال کار بازنشست می‌شدند و سن، هیچ دخالتی در بازنشستگیِ آن‌ها نداشت. در این برنامه اما، کارگران حتی با پُر کردنِ سابقه‌ی کاری باید تا رسیدنِ به سنِ بازنشستگی صبر کنند.
بنابراین در صورتِ تصویب و ابلاغ این برنامه، زمانِ رسیدن به سن بازنشستگی کارگران مشاغل سخت زیان‌آور، هم به دلیل کاهش سقف سنوات ارفاقی و هم به دلیلِ قیدِ سنِ بازنشستگی، افزایشِ خواهد یافت. به طور مثال، اگر کارگرِ مردی در سن بیست سالگی در شغلی سخت و زیان‌آور مشغول به کار شود، در سن ۴۳ سالگی، سقف کاری خود را پُر می‌کند اما باید تا سنِ ۵۰ سالگی برای بازنشستگی صبر کند.
یکی از کارگران معدن کرمان می‌گوید: با افزایش سه ساله‌ی سن بازنشستگی در مشاغل سخت، باید سه سال بیشتر صدها متر زیر زمین کار کنیم؛ دولت چطور به این نتیجه رسیده که سن بازنشستگی کارگران مشاغل سخت را افزایش دهد؛ چرا برای جلوگیری از بحران در سازمان تامین اجتماعی از ما کارگران معادن مایه می‌گذارند، چرا دولت بدهی‌های خود را به سازمان نمی‌پردازد؟
برخی کارگران معدن چادرملو نیز نسبت به این شیوه از اصلاحات اعتراض کردند؛ آن‌ها می‌گویند: تغییر مختصات شغلی کارگران معادن بدون مشارکت نمایندگان آن‌ها درست و عادلانه نیست.
