محکومیت دولت و نخست‌وزیر هند ازسوی اتحادیه‌های کارگری جهانی به دلیل سرکوب تشکل‌ها
دولت نارندرا مودی(نخست وزیر هندوستان) به جای مشارکت تشکل‌های کارگری مستقل این کشور، از اعضای حزب حاکم در هند در نشست گروه بیست در هندوستان استفاده کرده بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از پایگاه ITUC، اتحادیه‌های اقتصادی بیست کشور صنعتی موسوم به G-20 به همراه برخی تشکل‌های بین المللی کارگری از جمله ITUC (کنفدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری) تصمیم دولت هند برای نقض استقلال تشکل‌های کارگری و صنفی این کشور و دخالت در آن‌ها را محکوم کرد.
طبق این گزارش، در رویداد جهانی گروه بیست در هندوستان قرار بود در کنار دولت سایر نهادها و تشکل‌های کارگری و کارفرمایی حضور یابند که نخست وزیر راست‌گرای هندوستان ناندرا مودی، نفرات دولت را به جای آن‌ها در کرسی تشکل‌ها نشاند و اعضای اتحادیه به همراه سایر تشکل‌ها، اقدام دولت هند را در این رویداد کلیدی و جهانی محکوم کردند.
دولت نارندرا مودی (نخست وزیر هندوستان) در عوض به جای مشارکت تشکل‌های کارگری مستقل این کشور، از اعضای حزب حاکم در هند در نشست گروه بیست در هندوستان استفاده کرده بود.
از زمان بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸، اتحادیه‌های مستقل صنفی در نشست‌های جهانی مورد مشورت قرار گرفته و در اجلاس سران رهبران کشورها همزمان با اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارفرمایان، حضور می‌یافتند. آن‌ها پیش از این به نشست‌های وزیران کار و اشتغال (LEMM) و همچنین بسیاری از جلسات داخلی گروه بیست یا همان G-20 دعوت شده بودند.
کنفدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری و کمیته مشورتی اتحادیه‌های کارگری هردو یک تیم مستقل در نشست‌های گروه بیست می‌آورند و از ندیدن نمایندگان تشکل‌های بزرگ هندی در جلسه شوکه شده بودند.
امسال، علی‌رغم ماه‌ها مذاکره و پیشنهاد برای سازش در مورد برخی موضوعات توسط تشکل‌های جهانی و اتحادیه‌های مستقل هند، دولت هندوستان به رهبری مودی راست‌گرا باز هم اصرار دارد که اجلاس جهانی تشکل‌های کارگری در هندوستان در ماه آینده با حضور نمایندگان تشکل‌های کارگری وابسته به دولت و نفرات مورد تایید برگزار شود. این کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری ملی‌گرای هندو به حزب حاکم نخست وزیر مودی نزدیک است که در انتخابات سال آینده شرکت خواهد کرد.
جنبش جهانی اتحادیه‌های کارگری این دخالت در امور اتحادیه‌ها را محکوم می‌کند و آن را آشکارا ضد اصل آزادی تشکل‌ها می‌داند. فعالان کارگری برجسته در سطح ملی و جهانی درباره هندوستان معتقدند که دولت این کشور درمورد تشکل‌های مربوط به زنان و سایر نهادهای حقوق بشری و مدنی نیز رفتار مشابه می‌کند.
کمیته هماهنگی ۱۰ اتحادیه ملی کارگری هند، پلتفرم سازمان‌های اتحادیه‌های کارگری مرکزی کشور را در ماه گذشته پیشنهاد کرد که این پیشنهاد همچنین توسط ۹ کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری دیگر، حمایت می‌شود.
کشورهای عضو G-۲۰ که اتحادیه‌ها در سراسر کشورهای عضو نماینده‌هایی در آن دارند، خواسته‌های کلیدی خود را در این نشست مطرح و ادعا کردند که دولت هندوستان اکثر این خواسته‌ها را سرکوب می‌کند:
۱) ترویج عدالت اجتماعی از طریق احترام به حق سازماندهی تشکل‌ها، حق چانه زنی جمعی بر سر حقوق، حق تامین حمایت اجتماعی و حق افزایش سطح حداقل دستمزدها و معیشت متناسب با تورم.
۲) اطمینان از دسترسی کشورهای در حال توسعه به منابع مالی به منابع لازم برای سرمایه‌گذاری در بازار کار.
۳) اصلاح و احیای سه جانبه گرایی برای دستیابی به اهداف مشترک و اطمینان از پیگیری تحقق کار شایسته، برنامه توسعه پایدار دوحه، توافقنامه آب و هوای پاریس و بیانیه صدمین سالگرد سازمان جهانی کار.
فعالان کارگری در کنفدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری یا همان ITUC اعتقاد دارند که دولت هند نفرات این تشکل و سایر تشکل‌های جهانی کارگری جهان را به هندوستان راه نمی‌دهد و اجازه انتشار وضعیت نیروی کار در این کشور را نمی‌دهد.
دولت‌های فرانسه، ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، ایتالیا، آلمان، ژاپن، روسیه، اسپانیا، عربستان سعودی، استرالیا، چین، ترکیه، برزیل، آرژانتین، اندونزی، کانادا، هند، مکزیک، کره جنوبی و آفریقای جنوبی همگی عضو گروه ۲۰ محسوب می‌شوند.
