گزارشِ سازمان جهانی کار؛
بحران مشاغل غیررسمی و زیرزمینی در آمریکای لاتین ادامه‌دار است
طبق گزارش ILO، آمریکای لاتین و دریای کارائیب و حوزه آمریکای جنوبی، در سال ۲۰۲۳ با یک بازار کار «بسیار پیچیده و نامطمئن» مواجه است که دلیل بحران در آن مجموعه‌ای از خرده چالش‌های انباشت شده در گذشته است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نرخ بیکاری جهان در سال ۲۰۲۲ به ۷.۲ درصد کاهش یافت اما مشکلات کیفیت شغل همچنان ادامه دارد زیرا تورم بر دستمزدهای واقعی تأثیر می‌گذارد.
طبق گزارش ILO، آمریکای لاتین و دریای کارائیب و حوزه آمریکای جنوبی، در سال ۲۰۲۳ با یک بازار کار «بسیار پیچیده و نامطمئن» مواجه است که دلیل بحران در آن مجموعه‌ای از خرده چالش‌های انباشت شده در گذشته است.
در بحث رواج اشتغال رسمی و پایدار، دفتر منطقه‌ای ILO برای آمریکای لاتین و کارائیب نسخه جدیدی از راهکارها را ارائه داده است.
گزارش ILO همچنین بیان می‌کند که فراتر از میانگین‌های منطقه‌ای، در نظر گرفتن شرایط تک تک کشورهای آمریکای لاتین مهم است. در ۹ کشور از ۱۵ کشور، نرخ اشتغال همچنان کمتر از سه سال قبل است. بخش قابل ملاحظه‌ای از اشتغال این کشورها بعد از گسترش کرونا در قالب مشاغل غیر رسمی بدون بیمه و حقوق رسمی است که در آن مشاغل کارفرما در برخورد با کارگر دست کاملا بازی دارد.
نماینده سازمان جهانی کار در آمریکای لاتین می‌گوید: «در این سناریوی اقتصادی مهم‌ترین مسئله کار برای منطقه، کیفیت اشتغال و درآمد ناکافی نیروی کار تولید شده توسط کارگران و خانواده‌هایشان است.»
این گزارش تاکید می‌کند که افزایش جمعیت شاغل بیشتر به واسطه افزایش مشاغل غیررسمی در آمریکای لاتین بوده است. بین ۴۰ تا ۸۰ درصد از مشاغل ایجاد شده جدید در این قاره بنابر تخمین سازمان جهانی کار، مشاغل غیررسمی هستند. مشاغلی که فاقد حقوق بازنشستگی و حمایت‌های بیمه‌ای و تامین اجتماعی خواهند بود و دستمزدهای آن از حداقل دستمزد اعلام شده از سوی دولت‌ها پایین‌تر هستند.
بنابر آمارگیری دیگری که حالت اخذ آمار از طریق خوداظهاری داشته است، نرخ غیر رسمی منطقه‌ای در آمریکای لاتین در حال حاضر به ۵۰ درصد رسیده است. این میزان پس از پایان گسترش کرونا افزایش نیز یافته است.
کوئنجارتز نماینده سازمان جهانی کار در آمریکای لاتین اخیرا گفت: «واقعیت این است که از هر دو نفر یک نفر در این قاره شغل غیررسمی دارد که معمولاً با بی‌ثباتی شغلی، درآمد کم و عدم حمایت اجتماعی و دولتی همراه است.»
مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی کار توضیح داد: «طبق برآورد ILO، «کارگران غیررسمی بین ۳ تا ۴ برابر بیشتر از کارگران رسمی فقیر هستند، در حالی که بین ۷۰ تا ۹۰ درصد از کل فقرای شاغل را تشکیل می‌دهند.»
این گزارش همچنین هشدار می‌دهد که درآمد واقعی کارگران در منطقه تحت تأثیر نرخ تورم منطقه‌ای قرار گرفته است که در سال ۲۰۲۲ بالای ۸ درصد بود و باعث کاهش قدرت خرید در دو حوزه شاغلین با متوسط دستمزد و حداقل دستمزد می‌شود.
تأثیر اشتغال غیررسمی که به کاهش قدرت خرید دستمزدها اضافه می‌شود، برای درک اینکه چرا باید نسبت به «پدیده فقیر کارگر» هوشیار باشیم. سازمان جهانی کار می‌گوید که برای مقابله با این وضعیت «سیاست‌هایی برای حفظ و ایجاد مشاغل بیشتر و بهتر، (به ویژه مشاغل رسمی) ضروری است.»
گزارش سازمان بین‌المللی کار بیان می‌کند که سیاست‌هایی نیز لازم است تا تضمین‌های درآمدی را برای کسانی که بیشترین آسیب را از دست دادن قدرت خرید متضرر می‌کنند، فراهم کند.
از سوی دیگر، مکانیزم‌های مذاکره برای روابط کار لازم است تا به عنوان یک نیاز ضروری در شرایط تورم بالا ظاهر شود. این مکانیزم‌ها مستلزم تقویت نهادها و تشکل‌های کارگری هستند تا روی مسائلی مثل قرارداد و مزد چانه‌زنی جمعی کنند.
مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی کار در آمریکای لاتین در پایان اظهار می‌کند: «اگر می‌خواهیم به سمت اقتصاد منطقه‌ای با عدالت اجتماعی بیشتر و نابرابری کمتر حرکت کنیم، لازم است تدابیر قوی برای ایجاد مشاغل پایدارتر رسمی و بهتر اتخاذ کنیم.»
