انتقاد کارگران پیمانکاریِ پارس جنوبی به اظهارات یکی از معاونان وزیر نفت/ چرا بازهم آزمون؟!
کارگران شرکتی نفت می‌گویند: به جای برگزاری آزمون و جذب تازه‌واردان به عنوان رسمی، نیروهای شرکتی را تبدیل وضعیت کنید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، براساس آخرین آمارها، بیش از نیمی از کارگران متخصص و باسابقه‌ی صنعت نفت به خصوص در منطقه‌ی پارس جنوبی که اصلی‌ترین پروژه‌های نفت و گاز کشور در آن قرار داد، شرکتی و ارکان ثالث هستند.
این کارگران که تعداد آنها فقط در عسلویه و کنگان هزاران نفر است و برخی از آنها سال‌ها سابقه‌ی کار تخصصی و فنی دارند، از امنیت شغلی برخوردار نیستند و کمتر از نصف رسمی‌ها حقوق و مزایا دارند. همه‌ی امید این نیروها به تبدیل وضعیت از طریق حذف پیمانکاران و یا تصویب طرح ساماندهی استخدام کارکنان دولت است اما در بحبوحه‌ی تصویب این طرح، خبر برگزاری آزمون جذب توسط وزارت نفت و اظهارات معاون این وزارتخانه، موجب انتقاد این نیروها شده است.
چرا بازهم آزمون؟
علیزاده یکی از شرکتی‌های پارس جنوبی که با وجود داشتن مدرک کارشناسی و تخصص، سال‌ها در این منطقه به عنوان کارگر پیمانکاری با کمترین حقوق و مزایا کار کرده، در ارتباط با آزمون جذب وزارت نفت و آوردن نیروهایی از بیرون و رسمی کردن آنها می‌گوید: سوال این است که چرا از نیروهای باسابقه و متخصصِ بدنه‌ی نفت که سال‌ها به عنوان ارکان ثالث، شرکتی و قراردادی کار کرده‌اند، جذب نمی‌کنند؛ چرا برای گرفتن نیروهای رسمی، آزمون برگزار می‌کنند؛ مگر در شرکت‌های زیرمجموعه‌ی وزارت نفت، نیروی متخصص و باسابقه کم داریم؟!
او ادامه می دهد: اگر ظرفیت برای رسمی کردن دارند، چرا ما باید پیمانکاری باشیم؛ هزاران کارگر که سابقه و تخصص دارند، شرکتی باقی بمانند و از بیرون نیروی تازه فارغ‌التحصیل را که تجربه‌ای ندارد، بیاورند و یک‌شبه رسمی کنند؛ آیا این عدالت است؟
اظهارات معاون وزیر نفت
هجدهم آذرماه، مهدی علی مددی، در گردهمایی هم اندیشی مدیران ارشد صنعت نفت با بیان اینکه با روی کارآمدن دولت سیزدهم با انبوهی از مطالبات کارکنان در صنعت نفت روبه‌رو بودیم، گفت: با حمایت وزیر نفت و رویکرد انسان‌مدارانه ایشان و تأکید دولت سیزدهم بر مردمی بودن، به فکر حذف صورت مساله مسائل و مشکلات کارکنان صنعت نفت نبودیم بلکه به‌دنبال حل آنها بودیم.
معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی وزیر نفت در مورد کارگران پیمانکاری به «اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در شرکت‌های مختلف» اشاره کرد و اجرای این طرح را به معنای «ساماندهی نیروها» دانست؛ این در حالیست که به گفته‌ی کارگران شرکتی نفت، مفهوم ساماندهی واقعی، حذف شرکت‌های پیمانکاری و رسمی شدن تمام نیروهایی‌ست که به کار و تخصص آنها در مجموعه‌ی نفت و گاز کشور نیاز است.
علی مددی در اظهاراتش از مسائل کارگران پیمانکاری که به گفته‌ی علیزاده، کارگر پارس جنوبی، بیشترین بار صنعت نفت بر دوش آن‌هاست، عبور و به موضوع فراخوان برای جذب نیروهای رسمی ورود کرد: «تا سال ۱۴۰۸، ۱۷ هزار نیروی صنعت نفت بازنشسته می‌شوند بنابراین از هم‌اکنون به فکر جذب نیروهای متخصص در این زمینه هستیم، با اقدام‌های انجام شده تقاضای جذب ۵ هزار و ۸۵ نفر را ارائه کردیم که سازمان اداری و استخدامی با جذب ۳ هزار و ۳۰۰ نفر موافقت کرده است که تا پایان این ماه برنامه برگزاری آزمون استخدامی را با هماهنگی سازمان سنجش خواهیم داشت.»
انتقاد به اظهارات آقای معاون وزیر
علیزاده در ارتباط با این اظهارات می‌گوید: حالا که هزاران کارگر شرکتی و پیمانکاریِ صنعت نفت در انتظار تصویب طرح ساماندهی در مجلس و رسمی شدن هستند، وزارت نفت به فکر افتاده آزمون برگزار کند و گروهی را از بیرون به داخل مجموعه بیاورد؛ این نگرانی وجود دارد که در بحبوحه‌ی تصویب طرح، می‌خواهند احتمالا خودی‌ها را بیاورند و چارت‌های خالی را با آنها پرکنند؛ فردا که طرح تصویب شد و قرار شد قراردادی‌ها پیمانی و رسمی شوند، خواهند گفت ببخشید دیگر جای خالی نداریم.
این نیروی پیمانکاری خطاب به نمایندگان مجلس می‌گوید: از مجموعه‌ی وزارت نفت بپرسید مگر نیروهای قراردادی و شرکتیِ زیرمجموعه‌تان تبحر و تخصص کافی ندارند؛ مگر همین‌ها نیستند که چرخ‌های عظیم صنایع نفت و گاز کشور را با قدرت تمام می‌گردانند؛ پس چرا می‌خواهید آزمون برگزار کنید و از بیرون نیروی رسمی بیاورید؟
به گفته‌ی وی، اگر تا قبل از این طرح ساماندهی با جزئیات کامل به تصویب می‌رسید و نهادها و ارگان‌ها از جمله وزارت نفت به جذب دائم نیروهای خود مجبور می‌شدند، دیگر وزارت نفت چارت خالی برای رسمی کردن نیروها از بیرون نداشت و حقوق کارگرانی که سال‌ها در این مجموعه زحمت کشیده‌اند هم تضییع نمی‌شد.
علیزاده از کارگرانی می‌گوید که بعد از سال‌ها کار سخت در عسلویه و خارک و بندر امام، چون امیدی به بهبود وضعیت شغلی خود ندارند، مهاجرت می‌کنند؛ از مدیران کم‌تجربه‌ای که قدیمی‌ها را از ارتقای شغلی ناامید می‌کنند؛ از سیستمی که برای تخصص و سابقه‌ی کار ارزش چندانی قایل نیست.
او اضافه می‌کند: به گونه‌ای برخورد می‌کنند که گویا تمام آرزو و آمال کارگران شرکتی نفت که هر سال با یک شرکت سودجوی جدید سروکله می‌زنند و کلی مشکلات دارند، فقط اجرای طرح طبقه بندی مشاغل است و اگر این طرح در شرکتی اجرا شود – که البته هنوز بسیاری از شرکت‌های دست چندم به اجرای آن رضایت نداده‌اند- دیگر رسالت مدیران نفت به پایان رسیده و دیگر نباید هیچ کاری برای بهبود وضعیت کارگران ارکان ثالث نفت صورت دهند.
این کارگر ارکان ثالث با تاکید بر اینکه «نسبت به اظهارات معاونت وزارت نفت انتقاد داریم و از او می‌خواهیم پاسخ دهد چرا منتظر تصویب طرح ساماندهی نمی‌مانید و اصولاً چرا این طرح هیچ جایگاهی در مناسبات و تصمیم‌سازی‌های شما ندارد» اضافه می‌کند: سال‌ها در گرمای جانفرسای جنوب کار می‌کنی به امید روزی که رسمی شوی و زندگی بهتری داشته باشی اما بعد از سال‌ها انتظار و به جان خریدن رنج و تبعیض، ناگهان متوجه می‌شوی یک آزمون برگزار کرده‌اند و نیروهای تازه از بیرون آورده‌اند و رسمی کرده‌اند.
