دلیل کارفرما برای بیکار کردنِ تعدادی از کارگرانِ پتروشیمیِ سپهر لاوان قابل قبول نیست

به گزارش خبرنگار ایلنا، چندی پیش خبری در خبرگزاری ایلنا در خصوص بیکاری حدود ۲۰ کارگر پتروشیمی سپهر لاوان منتشر کردیم. در آن خبر، کارگران از اخراج خود بدونِ دلیل و بعد از ۵ تا ۷ سال سابقه‌ی کار خبر دادند و گفتند دلیل بیکاری‌شان  اعتراض به تصمیماتِ مدیریتِ جدید مجموعه در کاهش حقوق و مزایا و همچنین تغییر سیستم اقماری از ۱۰ – ۲۰ به ۷ – ۲۱ است. مدیریت مجموعه‌ی سپهر لاوان اما علت‌ عدم تمدید قرارداد با نیروها را بومی نبودنِ آن‌ها عنوان کرد؛ موضوعی که با تکذیب کارگران مواجه شد. همچنین کارفرما در خصوص علت تغییر سیستم اقماری گفت: این شرکت یک شرکت عملیات غیرصنعتی (خدماتی) با تمرکز بر هتل داری است و محل هتل این شرکت در شهرستان عسلویه نبوده و در حدود جغرافیایی شهرستان کنگان (روستای شیرینو) است. همچنین این شرکت بیان کرد «روال کاری منطقه، ۱۴-۱۴و۱۴-۷ و ۲۱-۷ و روزکار بوده که باتوجه به نوع فعالیت خدماتی و در عین حال ستودنی همکارانمان، نوع سوم در نظر گرفته شده است.» 

اما آیا اظهارات این کارفرما دلیلِ مناسبی برای بیکار کردنِ این تعداد از کارگران با سابقه است؟ 

مازیار گیلانی‌نژاد (نماینده کارگران پروژه‌ای نفت) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در انتقاد از اظهارات این کارفرما می‌گوید: به گفته‌ی کارفرما، روال کار منطقه ۱۴-۱۴ یا۱۴-۷ یا ۲۱-۷ و یا روزکاری است. ببینید در این مناطق نفتی سه جور می‌شود با کارگران برخورد کرد. یا کارگران تحت پوشش نفت هستند که در این صورت سیستم اقماریِ ۱۴ - ۱۴ یا ۱۴ - ۷ پیاده می‌شود، یا کارگران پروژه‌ای هستند که سیستم ۱۰ - ۲۰ پیاده می‌شود ممکن است کارفرما بگوید من اینها را قبول ندارم و طبق قانون کار با کارگرانم رفتار می‌کنم. 

گیلانی‌نژاد می‌گوید: از حرفهای این کارفرما به نظر می‌رسد هر جور که به نفعش است با کارگران رفتار می‌کند. سیستم ۲۱ – ۷ برای کارگران پروژه‌ای است و نمی‌توان برای این کارگران و این نوع شغل اعمال کند؛ این غلط است. 

چرا غلط است؟ گیلانی‌نژاد در پاسخ به این سوال می‌گوید: چون یا باید طبق قوانین وزارت نفت با این کارگران برخورد شود که در این صورت باید سیستم اقماری ۱۴.۱۴ را پیاده کند و مزایای نفتی و بدی آب و هوا و… به آن‌ها تعلق بگیرد و یا طبق قانون کار باید با آن‌ها رفتار شود و تمام مزایای آورده در قانون را به آن‌ها بدهد؛ یعنی این کارگران باید ۸ ساعت در روز کار کنند و بیشتر از آن اضافه کار بگیرند و طبقه‌بندی برایشان رعایت شود و…

اما به گفته‌ی این کارگران؛ چیزی به عنوان ساعت کاری در شرکت وجود ندارد و کارگرها از ۶ صبح تا ۹ شب کار می‌کنند. گیلانی نژاد می‌گوید: برای این است که معلوم نیست این کارفرما دقیقا از چه قانونی می‌خواهد پیروی کند، کافرما بگوید در کدام زمین بازی می‌‎کند. اگر در زمین قانون کار، بازی می‌کند ۸ ساعت کار را اعمال کند نه اینکه کارگر ۱۳ ساعت کار کند. 

نماینده کارگران پروژه‌ای ادامه می‌دهد: کارگری که به این شکل ۲۰ روز کار می‌کند باید ۱۰ روز استراحت کند. این کارفرما از هر مدلی چیزی برای خود برمی‌دارد مثلا از پروژه‌ای‌ها سیستم ۲۱ – ۷ را انتخاب می‌کند، در صورتیکه کسانی که در پتروشیمی‌ها هستند و در حیطه‌ی شرکت نفت کار می‌کنند باید قانون شرکت نفت را پیاده کنند. 

گیلانی‌نژاد ادامه می‌دهد: ببینید کارفرما در جوابیه‌اش خود را از زیرمجموعه‌ی عسولیه درآورده است و گفته در حدود جغرافیایی شهرستان کنگان است، چرا؟ چون در عسلویه باید سیستم اقماری ۱۰ - ۲۰ را اجرایی کند اما او ۷ -۲۱ را پیاده کرده است در صورتیکه این کارگران پروژه‌ای به حساب نمی‌آیند. 

این فعال کارگری تأکید می‌کند: همانطور که کارگران گفته‌‎اند به نظر می‌رسد کارفرما کارگران قدیمی را حذف کرده تا کارگر ارزان قیمت با حقوق پایه استخدام کند؛ یعنی همانطور که گفتم معلوم نیست دارد از چه سیستمی تبعیت می‌کند! اینکه می‌گوید بومی استخدام می‌کنم، بومی استخدام کردن برای کسانی است که در ابتدای پروژه هستند ولی وقتی کسی ۷ سال در جایی کار می‌کند توجیهی ندارد که آن را به بهانه‌ی کارگر بومی آوردن اخراج کنید.

گیلانی نژاد در پایان می‌گوید: قرارداد این کارگران در حالی تمدید نشده که هنوز آن شغل پابرجاست و این کارگران هیچ مورد انضباطی‌ نداشته‌اند، بنابراین عقل حکم می‌کند که کارفرما کارگر باسابقه‌ی خود را نگه دارد چرا آن‌ها را بیکار کرده؟ این دلیلِ دیگری دارد و بومی بودن هم به دلایلی که گفتم بهانه‌ای بیش نیست.