در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
کارگران نگران نانِ شب هستند، عده‌ای به دنبال تغییر قانون کار! / آیا شورایعالی کار هم به سرنوشت شورایعالی تأمین اجتماعی دچار می‌شود؟!
یک فعال کارگری گفت: همین امروز هم نماینده کارگر در شورایعالی کار در مقابل دولت و نماینده کارفرما که در یک طرف هستند از وزنه‌ی کافی برخوردار نیست. دولت از تغییر این ترکیب می‌خواهد به چه برسد؟
به گزارش خبرنگار ایلنا، بحث اصلاح قانون کار دوباره مطرح شده است. حذف تبصره یک ماده ۷ قانون کار و همچنین تغییر ترکیب شورایعالی کار، از جمله مواردی است که تغییر آن تماما به ضرر کارگران و البته در راستای منافع سرمایه‌داران است.
ناصر چمنی (فعال کارگری) در انتقاد از تلاش عده‌ای برای اصلاح قانون کار می‌گوید: از دولتی که با شعار حمایت از مستضعفان روی کار آمده، انتظار نداریم که به جای حل مشکل کارگران به دنبال بیشتر کردنِ مشکلات آن‌ها باشد. حدود ۴۸ میلیون بیمه شده داریم که همه قشر ضعیف جامعه هستند؛ دولت قرار بود به اینها کمک کند اما ظاهرا برعکسِ شعارهایی که داده عمل می‌کند.
چمنی ادامه داد: چطور در حالیکه کارگران و بازنشستگان نگرانِ نان شب خود هستند عده‌ای باید به دنبال تغییر قانون کار هستند؟ این عملکرد با آن شعاری که اول داده شد همخوانی ندارد. مگر چند درصد از قانون کار اجرا شده که می‌خواهند آن را تغییر دهند؟
این فعال کارگری می‌افزاید: گفته می‌شود عده‌ای به دنبال تغییر ماده ۷ قانون کار و حذف تبصره‌ی یک آن هستند؛ مگر ماده ۷ که به امنیت شغلی مربوط می‌شود اجرایی شده که می‌خواهند آن را تغییر دهند؟ چه جایگزینی برای تغییر قانون کار دارند؟
چمنی با اشاره به تصمیم برای تغییر ترکیب شورایعالی کار می‌گوید: شورایعالی کار چند سالی است که با تغییر در سیستم نمایندگی کارگری توانسته قدرتِ نسبیِ خود را پیدا کند و به مطالبه‌گری برای حق و حقوق کارگران برسد. سالهای سال ماده ۴۱ قانون کار و لزوم توجه به نرخ سبد معیشت نادیده گرفته می‌شد، اما از اوایل دهه‌ی ۹۰ روی این موضوعات بحث شد. حالا در شرایطی که وضعیتِ این شورا و نقشش تا حدودی برای کارگران بیشتر شده به دنبال تغییر ترکیب آن هستند.
این فعال کارگری ادامه می‌دهد: آیا می‌خواهند شورایعالی کار هم به سرنوشت شورایعالی تامین اجتماعی دچار شود؟ در دوران آقای احمدی نژاد شورایعالی تامین اجتماعی منحل شد و این تغییر ساختار سبب شد دولت با قدرتِ بیشتری در تصمیمات این سازمان نقش ایفا کند. با هیئت امنایی کردنِ تامین اجتماعی، حضور نماینده کارگر در این سازمان معنی قبلیِ خود را از دست می‌دهد، به طوریکه امروز اگر مصوبه‌ای مورد قبول نماینده کارگر نباشد، گروه دولتی به قدری قدرت دارد که به راحتی می‌تواند آن مصوبه را به تصویب برساند.
چمنی با طرح این سوال که «آیا می‌خواهند همین کار را با شورایعالی کار انجام دهند؟» گفت: همین امروز هم نماینده کارگر در مقابل دولت و نماینده کارفرما که در یک طرف هستند از وزنه‌ی کافی برخوردار نیست. دولت از تغییر این ترکیب می‌خواهد به چه برسد؟
وی تصریح کرد: این تصمیمات چه زمانی گرفته شده است؟ آیا نماینده کارگر در جلساتی که این صحبت‌ها در آن می‌شود حضور دارند؟ چرا وقتی چند ماهی است تکلیف وزیر کار مشخص نیست، عده‌ای روی این مسائل صحبت می‌کنند؟
این فعال کارگری تاکید کرد: امروز کارگران و بازنشستگان از طرفی امنیت شغلی ندارند و از طرفی دیگر با مشکلات معیشتی مواجه هستند. این درحالیست که دولت برای افزایش ۵۷درصدیِ دستمزد امسال تبلیغات فراوانی انجام داد اما امروز ارزش همین دستمزد از بین رفته است. کارگران امروز به دنبال قدرت خرید سالهای ۹۷ و ۹۸ هستند.
چمنی با اشاره به وضعیتِ امنیت شغلی کارگران بیان کرد: کارگران به راحتی اخراج می‌شوند؛ به تازگی شنیده‌ام در یکی از کارخانه‌های کشور کارگرانی با بیش از ۸ سال سابقه‌ی کار اخراج شده‌اند. مسئولان قرار بود امنیت شغلی را احیا کنند! به جای اینکه کاری کنیم که کارفرما نتواند به راحتی کارگر را اخراج کند به دنبال حذف تبصره یک ماده ۷ قانون کار هستیم؟ تبصره‌ای که بعد از سی سال تازه تعیین تکلیف شده و البته هنوز اجرایی نشده است.
