در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
اصلاح قانون کار به معنای بهینهسازیست نه محدودیت/ کارگران از قوانین حمایتی کار آگاه باشند/ بازنشستگان در انتظار تحقق لایحه همسانسازی حقوق هستند
دبیر خانه کارگر استان اسلامشهر گفت: تاکنون هر موضوعی که با عنوان اصلاح قانون کار رقم خورده، چیزی جز تخریب قانون کار نبوده است و ما خواهان اصلاح به معنای بهتر شدن وضعیت کارگران هستیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدحسن پورطالبیان در جمع اعضای هیات اجرایی خانه کارگر با اشاره به اینکه در آستانه سالروز تصویب قانون کار قرار داریم، اظهار داشت: تاکنون چندین مرتبه اصلاح قانون کار در کشور مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته است، اما مورد تایید کارگران نیست.
وی افزود: از ابتدای تصویب قانون کار در سال ۶۹ تاکنون، موضوع اصلاح قانون کار چندین مرتبه در دستور کار قرار گرفته است، اما بدون در نظر گرفتن وضع معیشت جامعه کارگری، آنچه شاهد بودیم، چیزی جز تخریب قانون در پی نداشته است.
به گفته وی؛ با وجود گذشت بیش از ۳۰ سال از تصویب قانون کار، همچنان شاهد نقصان در اجرای این قانون و بیعدالتی در خصوص کارگران هستیم.
او افزود: قراردادهای موقت کار، بیتوجهی برخی کارفرمایان به قانون کار و دور زدن آن با تفسیر غیرکارشناسی و… نمونهای از این بیعدالتیها در حق کارگران است که برخی کارفرمایان آن را نادیده میگیرند. با این حال لازم است همه کارگران با روشنبینی به حقوق قانونی خود مطلع و آگاه باشند تا از فرصتطلبیهای برخی افراد جلوگیری کرده و آن را به حداقل برسانند.
پورطالبیان در ادامه تشریح کرد: جامعه کارگری با اصلاح قانون کار مشکلی ندارد. اما اصلاح به معنای بهینهسازیست نه محدودیت؛ قانون کار یک قانون آمره است و فلسفه وجودی آن بر مبنای حمایت از کارگر است. اگر فرض بر این باشد که این قانون باید تعادل برقرار کند پاسخ این است که در قوانین آمره هدف بر مبنای یک اصل مشخص بوجود آمده و اگر کارفرمایان رونق تولید را بخواهند باید به دو اصل توجه کنند اول در نظرگرفتن حقوق کارگر است که از آن میتوان به عنوان مهمترین عامل بهینهسازی تولید نام برد و دوم پیگیری منسجم برای رفع محدودیتهای سایر قوانین؛ ازجمله مجوزهای اصولی قوانین مالیاتی و… غیره. کارفرمایان باید یقین داشته باشند توجه به حق کارگر یعنی بالابردن کیفیت محصول و بیتوجهی به کارگر یعنی عارضه کاهش در روند تولید. لذا باید این روز را (سالروز تصویب قانون کار) گرامی داشته و با انسجام در مراسم ویژه آن شرکت کرده تا با اعلام خواستههای معطل مانده از مسئولین بخواهیم حق شرعی و قانونی ما را به رسمیت بشناسند.
او با تاکید بر اینکه جدیترین نگرانی حال حاضر قشر حقوقبگیر، گرانیها و عملکرد ضعیف دولت در نظارت بر قیمت کالاهای اساسی است، گفت: کارگران و بازنشستگان صدمهپذیرترین قربانیان شرایط کنونی اقتصادی هستند، چراکه نوسانات قیمت ارز و افزایش چندین باره قیمت اجناس مصرفی، کارگران را در حالی نگران کرده است که فشار روانی خطر اخراج از کار و عواقب بیکاری را نیز متحمل میشوند.
به گفته وی؛ وقتی دستمزد و هزینهها هیچ تناسبی با هم ندارند، کارگران و حقوقبگیران چگونه زندگی خود را تامین کنند بخش عمدهای از کارگران و حقوقبگیران، نیازهای طبیعی و معمولی زندگی خود و خانوادهشان را نادیده میگیرند تا بتوانند با این دستمزد ناچیز زندگیشان را ادامه بدهند.
او افزود: شرایط فعلی اقتصاد برای بازنشستگان و کارگران بسیار سخت است از یکسو شرمنده خانواده خود شدهاند و از سوی دیگر عواقب این وضعیت مشکلات روحی و روانی بسیاری برای آنها ایجاد کرده و برخی دچار مرگ زودرس میشوند.
این فعال حوزه کارگری بیان داشت: مشکلات مالی و اقتصادی کاری کرده که برخی از این افراد بازنشسته ناچار برای تامین نیازهای معیشتی خود اقدام به فروش لوازم زندگی خود میکنند. شرایط به نحوی است که برخی اقلام مصرفی همانند گوشت و مرغ از سبد هزینه زندگی آنها حذف شده و امکان خرید ندارند.
پورطالبیان با بیان اینکه همواره یکی از مطالبات اصلی بازنشستگان و مستمریبگیران سازمان تأمین اجتماعی، همسانسازی حقوق آنها بوده است، افزود: نمایندگانی که تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری خود را مدافع حقوق کارگران نشان میدادند و برای همسانسازی حقوق بازنشستهها وعدههای فراوان میدادند، اکنون چرا از زیر بار عمل به این وعدهها شانه خالی میکنند.
اوادامه داد: نمایندگان مجلس انقلابی باید به جای شعار هرچه سریعتر نسبت به تصویب لایحهی معطل ماندهی دائمی شدن همسانسازی حقوق بازنشستگان اقدام کنند. هر چند تصویب این قانون و سایر تصمیمات مشابه شاید اندکی از فاصله خط فقر و حقوق باز نشستگان را جبران کند ولی از نظر روانی میتواند از لطمات شدید روحی بکاهد.
پورطالبیان در خاتمه خطاب به مسئولان گفت: دولت و مجلس باید با اتخاذ تدابیر خاص فشارهای وارده بر کارگران شاغل و بازنشسته را کاهش دهند. جامعه کارگری و بازنشسته همواره پشتیبان و حامی انقلاب بودهاند و مسئولان باید با چارهاندیشی کورسویی از امید در دل آنها ایجاد کنند. میزان شهدایی که جامعه کارگری و بازنشسته دادهاند نشان از دلبستگی و وفاداری آنها به باورهای انقلاب و مقام معظم رهبری است و باید کاری کرد که حق آنان در کوچههای سیاستورزی و شعار از بین نرود.