انتقاد به اظهارات کارفرمایان در یک مصاحبه/ اگر میخواهید "مزد منطقهای" را اجرا کنید، بند دو ماده ۴۱ و سبد معاش را هم اجرایی کنید!
حسین حبیبی در انتقاد از اظهارات کارفرمایان گفت: دیگر نباید اجازه دهیم بیش از این حقوق مزدی ما را نشانه روند!
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور) در انتقاد از اظهارات یک نماینده کارفرمایی در صداوسیما که در قالب یک مناظره اظهار شده است، گفت: جامعه کارفرمایی هیچ سالی راضی به افزایش دستمزد نبودند و همیشه مطرح میکردند دستمزد افزایش یابد، اخراجها زیاد میشود و افزایش قیمتها را خواهیم داشت که افزایش حاصله را میبلعد. حالا امسال نمیتوانند کتمان کنند که افزایش چندباره قیمتها که با مدیریت دولت و اتاق بازرگانی صورت گرفته هیچ ارتباطی با افزایش دستمزد درسال ۱۳۹۹ نداشت.
به گفته وی، با چنین مصاحبههایی که مانند آب گل آلود است میخواهند ماهی خود را صید کنند؛ ما کارگران باید دولت و کارفرمایان را به چالش بکشیم که چرا علیرغم عدم افزایش دستمزد واقعی، هیچگونه موفقیتی در رشد و توسعه کشور نداشتهاند و اگر چنین ادعایی دارند پس چرا بیکاری و تورم به قول خودشان۱۲درصدو ۳۸درصد است؟!
حبیبی با بیان اینکه «کاسبان تحریم داشتیم حالا کاسبان کرونا هم افزوده شده است» ادامه میدهد: اگر کارفرمایان مزد منطقهای را الزام قانون میدانند، پس بند ۲ ماده ۴۱ هم که تا کنون اجرا نشده را هم اجرا کنند! بیایند مزد منطقهای و بند ۲ماده ۴۱ را همزمان برای سال ۱۴۰۰ اعمال کنند؛ ضمن آنکه یک فکری هم برای افزایش سیل مهاجرت از استانهای کم برخوردار به استانهای پربرخوردار بکنند.
او تاکید میکند: رسانه ملی متعلق به همه مردم است؛ چرا کارفرمایان از تریبون آن، خواستار آزادی عمل برای کارگاههای کوچک میشوند؟! چه گلی میخواهند به سرِ اقتصاد بزنند؟! مگر همین الان که قانون به ظاهر جاری هست، شما کارفرمایان که مدعی حمایت از کارگران هستید، دستمزد به مراتب کمتر از حداقل نمیدهید؟ مگر شما آنها را بیمه کردهاید؟! مگر شما قرارداد با کارگران میبندید؟!
به گفته وی، اگر کارفرمایان خیلی به فکر تولید هستند، بگذارند مزد به اندازه سبد معاش افزایش یابد؛ بگذارند کارگران تشکلهای مستقل و آزاد و حق اعتراض داشته باشند و به حق حاکمیت اراده کارگر در عقد قرارداد پایبند بمانند.
حبیبی در پایان میگوید: ما کارگران باید تیم مذاکره کننده دستمزد ۱۴۰۰ را حمایت کنیم و همه جوره در کنارشان باشیم تا اجازه ندهیم بیش از این حقوق مزدی ما را زایل کنند و به بهانه «رونق تولید» از میان بردارند!